Yalniz ve sevgili olmadan yasanmaz mi

Crazypinkpink

Sen önce kendine bak
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
13 Mart 2011
1.099
756
123
Kizlar merhaba
Ben 4 yil once bosandim ve sonrasinda genellikle sanal ortamdan tanismalarim oldu. Ordaki tanismalar artik bana yararsiz gelmeye başladı. Karsima cikanlar beni mutlu etmiyor, cunku normal ortamda tanismak gibi olmuyor. O tadi vermiyor. Şunu farkettim ki yalniz kalmamak icin bu tanismalara girismisim. 1 aydir kimseyle gorusmuyorum ve artik reel hayatta karsima biri cikmadan tanismak ıstemiyorum ama bir yandan da yalnizlik canimi yakiyor.
Yalniz, sevgilisiz olarak da mutlu olunamaz mi? Benim gibi olanlar var mi? Bu durumla nsl basa ciktiniz?Fikirlerinizi bekliyorum
 
Illa hayatınızda biri mi olmasi gerekiyor yani ben evliyim tabi bu sizin seciminiz ama kendinize zaman ayirin hobilerle ilgilenin illa hayatınızda sevgili mi olmasi gerekiyor arkadaslariniz var aileniz var belki evladniz bile vardir bunlar olunca yalniz olmuyorsunuz
 
Kişiye bağlı, kimi seviyor yalnız olmayı, kendi ile vakit geçirmeyi.
Ben de severim ama bir yere kadar.
Her şeyi tek başıma yasamak istemem.
Biri ile hayatımı paylaşma ihtiyacı duyuyorum.
Yalniz olmaz mı? Olur.
Hayatımda tuz olmasa olur mu? Olur.
Tatlılar gayet lezzetli olur, meyve yerim, süt içeri., bunlar için tuz olmasa da olur.
Ana yemek tuzsuz olur mu?
Ciks.
Herkes için böyle değildir, benim için böyle.

Peki illa tuzum olacak diye zehir yer miyim? Asla.
Yalniz kalmamak için, evlenmiş olmak için, yaşım geldiği için gibi sebepler hayatıma birini almaya yetmez.
 
Bir tane köpek sahiplenin size sevgili,aile her şey olur :) sanaldan biriyle tanışmayın akışına bırakın kimseyle ilgilenmeyince kendi yolunuza gidince etrafınızdakileri mıknatıs gibi çekersiniz. Arayış icinde olan insanlar kendini çok belli ediyor. Bu diğer insanları itiyor kadın/erkek farketmez.
 
Sevmek sevilmek oksanmak bunlar yemek içmek gibi bir ihtiyaç..çocuk karşılayamaz bu ihtiyacı köpek sevemez tenini seyahatler kurslar oksayamaz saçını .. ama biraz rehabilitasyon süreci tanıyın kendinize 1 yıl aklınızı boşaltın kendinize odaklanın sonrasında şans verin birilerine tanistirilin birileriyle vücut kocada da gönül kocamaz ömür ilgi ve sevgiyle geçer
 
Şuan ben de sizin durumunuzdayım, hayatımda 2 yıldır kimse yok daha doğrusu büyük bir ilişki travması atlattım, oyalanıp bekletildim, umursanmadım sonra da karşı taraf başkasıyla evlendi bana da sen beni yanlış anlamışsın ben seni dostum olarak gördüm dedi. Ben de ondan sonra sırf yalnız kalmamak için birçok kişiyle görüştüm ancak hiçbiri bir sona evrilmedi, hepsi saçma sapan yarım yamalaktı ve karşı tarafın sapıklık çabalarından öteye geçmedi hiçbirinin uzun ilişki niyeti olmadı. Daha önceden de ciddi bir birlikteliğimi bitirdim evlilik yolundayken ayrıldık. Ondan beridir de yüzüm gülmüyor. Kendim şuan yalnızım mutsuz muyum hayır değil ama tabi herkes yalnızlığı sevmek onunla tek başedebilmek zorunda değil. Ben de şuan hayatımda birisini istiyorum ancak olmuyor. Bi yandan istiyorum bi yandan da uf kim uğraşcak triple, alınganlıkla diye vazgeçiyorum. Geçenlerde yine birisiyle görüştüm saçma sapan bir trip attım muhabbet kesildi, o gönlümü alsın diye bekliyorum halbuki hata da bende çok üstüne gittim. Bilemiyorum. Tam anlamıyla kafama yatan birisi çıkmayacak gibi umutlarım da tükeniyor. Kısmetim mi kapandı bi okutsam mı diyorum kendimi. Bilmiyorum ya akışına bırakmak gerek bazen.
 
Tam olarak kriterlerini karşılamayan birini hayatına almak bence daha kötü hissettiriyor.Bu durumda sabırla uygun kişi ve zamanı beklemek lazım yani günlük hayatina devam et zorla hayatına birini dahil etmeye çalışma mutlu olamazsın.
 
Yalnizlik...nefret ettiğim şey ama eğer allah yalnız bırakmak istiyorsa bırakıyor işte secim sana kalmıyorki benim sanalda bile hic konuştuğum kimse yok :) kısaca yokda yok kuruttum sanki herşeyi ben yalniz olmak istemedikçe yalnız kaldim anca salak eski sevgililerim dönüp duruyor zerre umrumda değiller. Ha şuda var saçma sapan insanlarla olmaktansa yalnız kalıyorum daha iyi ben bunu kitaplarla dolduruyorum sizde bir uğraş bulun tavsiyem çevreme bakiyorum sanki insanlarin ağzi fal insanlar ben artik yalniz olmak istemiyorum ya kendi ailem olsun istiyorum diyorlar aninda birini bulup cidden evleniyorlar asla kismeyi kiskanmiyorum ama azcik düşünmeye kalksam kafayi yiyecek gibi oluyorum ve kitaplara sığınıyorum yoksa çıldıracam artik
 

Anlıyorum seni bende 1 sene olacak boşanalı. Kimseyle tanışmak istemiyorum, çabam da yok zaten. Yalnızlık evet bir yere kadar güzel. Ama etrafında insanların akşam evine koşarak gittiğini, çocuğuyla ilgili mutlu bir anısını anlattığını, yağmurlu bir akşamda sen tek başına toplu taşımayla giderken eşinin onu almaya geldiğini vs görünce için cız ediyor.

Bu konuyu açtın ama taşlayanlar olacak, "hobi bul" diye tavsiye verenler olacak, sanki kendileri tüm hayatlarını bir hobiye bağlamış ve onunla gerçekleşmesini tamamlamış gibi :)
 
Kurslara gidip aktivitelere katılabilirsiniz
 
Evlenmeden önce uzun yıllar sevgilisiz yaşadım... bence yaşanır... hayır yaptım yani oradan biliyorum :)))

doğru insanı bulmak diye de bir şey yok bu arada... katlanabileceğiniz en maximum kişiyi bulmak işin sırrı

yani yalnızlık da -eğer o kişi bulunamadı ise- bence gayet keyifli bir durum :)
 

Evde kedim var aslında...son zamanlarda cidden ben de skildim arayista olmaktan yas itibariyle vazgecmeye de basladim yas 36
 

Aptalca arkadasliktansa yalnızlık daha mantıklı ben de farkina vardim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…