- 15 Ağustos 2017
- 492
- 526
- 103
Merhabalar herkese nasılsınız? İyisinizdir insallah 
öyle dönemlerden geçiyoruz ki insan bir şeyleri dert etmeye utanıyor. Su süreçler rutinlerimizin ne kadar da değerli olduğunu öğretti bizlere
Her neyse konuya gireyim
Çok büyük bir dert değil elbette ama bugün bir duygusallastim sanırım.
Konu başlığından da anlaşılacağı gibi büyük yalnızlık içerisindeyim
Çok şükür evliyim iki evladım var ama ben kastettiğim arkadaşım yok.
Önceden hep birileri olurdu çevremde
hep arkadaşlarım oldu ama özellikle anne olduktan sonra kendi kabuğuma çekildim onlarla oldum hep
Bu süreçte gelen davetleri geri çevirdim çoğu kez öyle öyle ortamlardan uzaklaştım
İki senedir falan da çalıştığım ortamı değiştirdim ama burada herkes kaynaşık ben kimseyle yakınlık kuramadım
Sap gibi gidip geliyorum.
Söyle işten dönüşte birini arasam desem annemden başka kimse yok
Zamanla çok yalnızlaşmışım kimsem kalmamış etrafımda
Hayat telaşı çocuklar borçlar derken kendim için hiç özel bir şey yapmadığımı farkettim
Yüksek lisansa başlamayı düşünüyorum ama iki küçük çocukla çok mu yıpranırım diyorum
Öyle işte içimi dökmek istedim
Çok üzülüyorum özellikle iş yerinde kimseyle samimiyet kuramıyorum
Ne yapsam ki
öyle dönemlerden geçiyoruz ki insan bir şeyleri dert etmeye utanıyor. Su süreçler rutinlerimizin ne kadar da değerli olduğunu öğretti bizlere Her neyse konuya gireyim
Çok büyük bir dert değil elbette ama bugün bir duygusallastim sanırım.
Konu başlığından da anlaşılacağı gibi büyük yalnızlık içerisindeyim
Çok şükür evliyim iki evladım var ama ben kastettiğim arkadaşım yok.
Önceden hep birileri olurdu çevremde
hep arkadaşlarım oldu ama özellikle anne olduktan sonra kendi kabuğuma çekildim onlarla oldum hep
Bu süreçte gelen davetleri geri çevirdim çoğu kez öyle öyle ortamlardan uzaklaştım
İki senedir falan da çalıştığım ortamı değiştirdim ama burada herkes kaynaşık ben kimseyle yakınlık kuramadım
Sap gibi gidip geliyorum.
Söyle işten dönüşte birini arasam desem annemden başka kimse yok
Zamanla çok yalnızlaşmışım kimsem kalmamış etrafımda
Hayat telaşı çocuklar borçlar derken kendim için hiç özel bir şey yapmadığımı farkettim
Yüksek lisansa başlamayı düşünüyorum ama iki küçük çocukla çok mu yıpranırım diyorum
Öyle işte içimi dökmek istedim
Çok üzülüyorum özellikle iş yerinde kimseyle samimiyet kuramıyorum
Ne yapsam ki
sadece çocuk yok
