Yalnızlığa alışıp insanlardan uzaklaşma eğilimim

ucanhayaller

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
28 Haziran 2022
495
433
23
36
Kahvemi yapıp kitabımı da elime aldım mı dünyada benden mutlusu yok gibi oluyor. İnsanların sohbeti beni açmıyor, uzun süredir böyleyim. Eee bunda sorun ne nasıl seviyorsan öyle yaşa diyebilirsiniz. Ama bu ailem ve çevrem tarafından çok eleştriliyor. Tek başıma yaptığım her etkinlik bana muazzam keyif veriyor. Bir arkadaşım depresyonda olabileceğimi söyledi. Bu kadar insanlarla görüşme isteğimin bitmesinin normal olmadığını söylüyor. Çok kafa dengi görürsem anca öyle arkadaş olmak geliyor içimden. Bu kadar yalnızlığı sevmenin illa ki kökenin de bir sorun mu var. Benim gibi hisseden var mı. Geçmişte bulunmak istemediğim yere zorla gitmem gerekiyor zannedip giderdim belki de onun hıncımı bilmiyorum
 
Kahvemi yapıp kitabımı da elime aldım mı dünyada benden mutlusu yok gibi oluyor. İnsanların sohbeti beni açmıyor, uzun süredir böyleyim. Eee bunda sorun ne nasıl seviyorsan öyle yaşa diyebilirsiniz. Ama bu ailem ve çevrem tarafından çok eleştriliyor. Tek başıma yaptığım her etkinlik bana muazzam keyif veriyor. Bir arkadaşım depresyonda olabileceğimi söyledi. Bu kadar insanlarla görüşme isteğimin bitmesinin normal olmadığını söylüyor. Çok kafa dengi görürsem anca öyle arkadaş olmak geliyor içimden. Bu kadar yalnızlığı sevmenin illa ki kökenin de bir sorun mu var. Benim gibi hisseden var mı. Geçmişte bulunmak istemediğim yere zorla gitmem gerekiyor zannedip giderdim belki de onun hıncımı bilmiyorum
Bende aynı sizin gibiyim, kitabim kedilerim balkonum ciceklerim yetiyor, ustelik istedigim yere istedigim zaman gitme lüksüm var ama kendimle iyi ve huzurluyum gercekten. Biri yazarsa yazarim, biri görüşmek isterse ve sadece icimden gelirse gorusurum oldukca sempatik, enerjik ve pozitif biriyim ayni zamanda 😄

Insanlar baskalarina oyle bagimli ki, kendileriyle olmanin ne anlama geldigini bilmedikleri icin bizi tuhaf bulup resmen mansplaining uyguluyorlar durup dururken depresyonda ve sorunlu oluyoruz 😄

Sizde kendilerine bunu soyleyin, kendinizden şüphe ettirmeye kimsenin hakki yok, ki asil o insanlardan uzaklasinca resmen nirvanaya ulasiyorsunuz, benim sansim yalniz yasiyor olmak sanırım 😊

"beni depresyona sokan ve huzursuz eden tek sey kendisiyle zaman gecirmeyi bilmeyenler" deyin mesela şaka yaparmis gibi.. küstah ve kendini beğenmiş algilanacaksiniz ama hic takilmayin, yeter ki kendinizden suphe etmenize debep olmasinlar, ceneleri illa ki kapaniyor 😊
 
Şu zamanda nefes alan her şeyden tedirgin oluyorum ben.
Evime girip,kapımı orttugumde ise bir huzur geliyor.
Yani kimseye zararı yokken,yaptığı faaliyetler ile gayet mutlu olan bir insan neden eleştirilir ki ?
İnsanlar saygı göstermekten ziyade otekilestirme eğilimindedir.
Onların zevk aldıkları doğru sizin hoşnut olduklariniz ise zaman kaybıdır,hastalık belirtisidir..
Yerinizde olsam aynen devam ederim,kimseyi de dinlemem.
 
Kendinle vakit geçirmeyi keşfetmek gerçekten nirvana seviyesi. Ama bunu keşfetmemiş insanlar çürüyüp gidiyoruz falan gibi düşünüyor. Misafirliklere neden gitmediğim sorgulanıyor, evde kapana kısılmışım gibi falan zannediyorlar. Hatta nasıl tek başıma vakit geçirebildiğiim tuhaf karşılamıyor. Dedikodu çamaşır bulaşık muhabbeti sevmiyorum.
 
Tamamen insan yalnızlığa mahkum olmamalı diye düşünüyorum çünkü insan sosyal bir varlıktır. İhtiyaç, gereklilik duyarız diğer insanlara aslında. Mesela nişanlımın babası da böyle bir karakterdir ailesinden dahi kendini uzaklaştırmış ama ameliyat olduğunda insanlara ihtiyaç duydu böyle yani sınırı bilmek lazım.
 
Şu zamanda nefes alan her şeyden tedirgin oluyorum ben.
Evime girip,kapımı orttugumde ise bir huzur geliyor.
Yani kimseye zararı yokken,yaptığı faaliyetler ile gayet mutlu olan bir insan neden eleştirilir ki ?
İnsanlar saygı göstermekten ziyade otekilestirme eğilimindedir.
Onların zevk aldıkları doğru sizin hoşnut olduklariniz ise zaman kaybıdır,hastalık belirtisidir..
Yerinizde olsam aynen devam ederim,kimseyi de dinlemem.
Tam nokta atışı sözleriniz. Onların hayat tarzını benimsememiş olmak ötekileştirilmek, psikolojisi bozuk anlamına geliyor. Genelde imalı şekilde neden bu kadar yalnız kaldığım konuşuluyor. Hatta evlenmememle bile bağlantı kuran oluyor😄
 
Tamamen insan yalnızlığa mahkum olmamalı diye düşünüyorum çünkü insan sosyal bir varlıktır. İhtiyaç, gereklilik duyarız diğer insanlara aslında. Mesela nişanlımın babası da böyle bir karakterdir ailesinden dahi kendini uzaklaştırmış ama ameliyat olduğunda insanlara ihtiyaç duydu böyle yani sınırı bilmek lazım.
Sadece kalabalık görüşmelerin yeri bende yok diye düşünüyorum. Boğuluyor gibi oluyorum. Gerçekten bilgi kültürel anlamda bir şey öğreneceksem anca o tarz arkadaşlıkları seviyorum.
 
Tam nokta atışı sözleriniz. Onların hayat tarzını benimsememiş olmak ötekileştirilmek, psikolojisi bozuk anlamına geliyor. Genelde imalı şekilde neden bu kadar yalnız kaldığım konuşuluyor. Hatta evlenmememle bile bağlantı kuran oluyor😄
Zaten herkes doktor..
Herkes psikolog.
Herkes psikiyatr.
Herkes aile ve sosyal politikalar bakanı...
Yani biri de çıkıp ; kız mutlu yahu, dağılın demiyor 🤗
 
Tamamen insan yalnızlığa mahkum olmamalı diye düşünüyorum çünkü insan sosyal bir varlıktır. İhtiyaç, gereklilik duyarız diğer insanlara aslında. Mesela nişanlımın babası da böyle bir karakterdir ailesinden dahi kendini uzaklaştırmış ama ameliyat olduğunda insanlara ihtiyaç duydu böyle yani sınırı bilmek lazım.
Bu insan sevmemek,insanlarla sorunlu iliskiler kurmak demek degil ki. Iste sizin gibi algilayanlari kastediyor baslik sahibi :) hicbir yere mahkumiyet falan yok, iletisim zorunlulugu yok, tahammul etme yok ve inanin bunlar muhteşem bir hafiflik.
 
Son düzenleme:
Bu insan sevmemek,insanlarla sorunlu iliskiler kurmak demek degil ki. Iste sizin gibi algilayanlari kastediyor baslik sahibi :) hicbir yere mahkumiyet falan yok, iletisim zorunlulugu yok, tehammul etme yok ve inanin bunlar muhteşem bir hafiflik.
Beni içtenlikle anladığınızı o kadar hissediyorum ki. ♥️
 
Sadece kalabalık görüşmelerin yeri bende yok diye düşünüyorum. Boğuluyor gibi oluyorum. Gerçekten bilgi kültürel anlamda bir şey öğreneceksem anca o tarz arkadaşlıkları seviyorum.
Evet o toplu ortamlar bazen çekilmez oluyor zaten hoşlanmadığımız ortamı terk edebilmeliyiz zorla burada kalmalıyım kafası olmamalı. Nasıl iyi hissediyorsanız öyle olun :)
 
Bu insan sevmemek,insanlarla sorunlu iliskiler kurmak demek degil ki. Iste sizin gibi algilayanlari kastediyor baslik sahibi :) hicbir yere mahkumiyet falan yok, iletisim zorunlulugu yok, tahammul etme yok ve inanin bunlar muhteşem bir hafiflik.
Bahsettiğim kişi aile sahibi bir insan ve zorunlulukları elbette var. Konu sahibi yalnızlığı seçebilir ama dediğim gibi getirisi olur.
 
Kaç yaşındasın diye baktım da 30 yasında imişisnn
Bende de 30 u geçince böyle olmaya başladım
Öyle yeni
Arkadaşlar edinmiyorum pek
Çok kişiyle selamlaşır yazışırım ama kafa dengi daima görüştüğüm 2-3 kişiyi geçmez.
Kahve kitap ve net elime aldığımda benden mutlusu yok
Ve daha pozitif ve kabullenmiş şekilde bakıyorum sanki hayata
Çok insan varsa yoruluyorum
Çünkü çok insan demek bin tane fikir demek
Kafa karışıklığı demek
Yanlızlık bana da huzur veriyor.
 
Bahsettiğim kişi aile sahibi bir insan ve zorunlulukları elbette var. Konu sahibi yalnızlığı seçebilir ama dediğim gibi getirisi olur.
Ya kimse yalnızlığı seçmiyor, insan ilişkilerini bozmuyor, öyle depresifce etrafiyla kötü olarak icine kapanmıyor ki.. neyin ne getirisinden bahsediyorsunuz? Sevmedigi kalabalik ortamda olacagina kitap okumasi mi kotu sonuclar doguracak?
 
Kaç yaşındasın diye baktım da 30 yasında imişisnn
Bende de 30 u geçince böyle olmaya başladım
Öyle yeni
Arkadaşlar edinmiyorum pek
Çok kişiyle selamlaşır yazışırım ama kafa dengi daima görüştüğüm 2-3 kişiyi geçmez.
Kahve kitap ve net elime aldığımda benden mutlusu yok
Ve daha pozitif ve kabullenmiş şekilde bakıyorum sanki hayata
Çok insan varsa yoruluyorum
Çünkü çok insan demek bin tane fikir demek
Kafa karışıklığı demek
Yanlızlık bana da huzur veriyor.
Çok daha pozitif oluyor insan. Eski günlerime şöyle bakınca sanki büyük bir karmaşadan kopmuş gelmiş gibi hissediyorum kendimi. Kendini keşfetme yolculuğu başlıyor ayrıca bu başbaşalıkta. O kadar heyecan veriyor ki bana. Hayat şimdi çok daha anlamlı benim için
 
Yalnızlık tercihdir.2 yıldır evdeyim. Kedimle ,kitaplarımla ve sevdiğim bazı yayınlarla çok mutluyum.Ama çevremde benim için çok endişelenen ve halimin iyi olmadığını muhakkak destek almamı soyleyenler var.
 
Ya kimse yalnızlığı seçmiyor, insan ilişkilerini bozmuyor, öyle depresifce etrafiyla kötü olarak icine kapanmıyor ki.. neyin ne getirisinden bahsediyorsunuz? Sevmedigi kalabalik ortamda olacagina kitap okumasi mi kotu sonuclar doguracak?
İyi de ben kalabalık ortama mı girsin dedim?
 
Kahvemi yapıp kitabımı da elime aldım mı dünyada benden mutlusu yok gibi oluyor. İnsanların sohbeti beni açmıyor, uzun süredir böyleyim. Eee bunda sorun ne nasıl seviyorsan öyle yaşa diyebilirsiniz. Ama bu ailem ve çevrem tarafından çok eleştriliyor. Tek başıma yaptığım her etkinlik bana muazzam keyif veriyor. Bir arkadaşım depresyonda olabileceğimi söyledi. Bu kadar insanlarla görüşme isteğimin bitmesinin normal olmadığını söylüyor. Çok kafa dengi görürsem anca öyle arkadaş olmak geliyor içimden. Bu kadar yalnızlığı sevmenin illa ki kökenin de bir sorun mu var. Benim gibi hisseden var mı. Geçmişte bulunmak istemediğim yere zorla gitmem gerekiyor zannedip giderdim belki de onun hıncımı bilmiyorum
Aynı ben
 
Back
X