- 28 Haziran 2022
- 495
- 433
- 23
- 36
- Konu Sahibi ucanhayaller
- #1
Kahvemi yapıp kitabımı da elime aldım mı dünyada benden mutlusu yok gibi oluyor. İnsanların sohbeti beni açmıyor, uzun süredir böyleyim. Eee bunda sorun ne nasıl seviyorsan öyle yaşa diyebilirsiniz. Ama bu ailem ve çevrem tarafından çok eleştriliyor. Tek başıma yaptığım her etkinlik bana muazzam keyif veriyor. Bir arkadaşım depresyonda olabileceğimi söyledi. Bu kadar insanlarla görüşme isteğimin bitmesinin normal olmadığını söylüyor. Çok kafa dengi görürsem anca öyle arkadaş olmak geliyor içimden. Bu kadar yalnızlığı sevmenin illa ki kökenin de bir sorun mu var. Benim gibi hisseden var mı. Geçmişte bulunmak istemediğim yere zorla gitmem gerekiyor zannedip giderdim belki de onun hıncımı bilmiyorum