- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
İnsanin anavatanı cocukluguymus. Benim çocukluğum çok parlak gecmedi. Ergenligim de Gençliğim de öyle parlak geçmedi. Evlendikten sonra hayatım yoluna girdi ailemden biraz olsun uzaklastigim için.
Şimdi baktım da ailem beni gerçekten çok yoruyor. Acaba diyorum hepsine biraz uzak kalma kararı alsam şöyle görüşmesem falan ayakta durabilir miyim ki? Bu sefer de eşime dadanmaktan ona sarmaktan cok korkuyorum. Huysuzum çünkü.
Ailemle anlaşamıyorum, bunu anladım 32 sene sonra. Alttan alamıyorum artik hicbir şeyi, tahammulum kalmadı.
Ailesine mesafeli olup hic ilgi sevgi beklentisine girmeden yasayanlar mutlu olur mu ?
Şimdi baktım da ailem beni gerçekten çok yoruyor. Acaba diyorum hepsine biraz uzak kalma kararı alsam şöyle görüşmesem falan ayakta durabilir miyim ki? Bu sefer de eşime dadanmaktan ona sarmaktan cok korkuyorum. Huysuzum çünkü.
Ailemle anlaşamıyorum, bunu anladım 32 sene sonra. Alttan alamıyorum artik hicbir şeyi, tahammulum kalmadı.
Ailesine mesafeli olup hic ilgi sevgi beklentisine girmeden yasayanlar mutlu olur mu ?