Selam kizlar. Önceki konumda fazlasiyla yanlis anlasildim. Ya da söyle diyeyim ; durumu tam olarak anlatmaya vaktim olmadi ve o yüzden yanlis anlasildim. Söyle ki benim esas olarak anlatmak istedigim konu bizim fazlasiyla fedakarlik yapmamiza rafmen bütün bunlarin görmemezlikten gelinmesi. Simdi konuyu ele alacak olursak evet 1 yildiy kv ve kp ile yasiyorum. Bir siginti gibi kabul ediyorum
Kv sabahlari ukudan uyanir zaten asik suratli ki kp bunu her zaman dile getirir. Uykudan uyanan bir insan nasil olur da yorgun olir onu anlamiyorum hicbir sey yapmadigi halde. Her sey benim üzerimde öyle diyeyim. Kizlarindan olan torunlariyla vakit gecirdiginin ceyregini bizim cocuklarla gecirmiyor. Sürekli alttan laf sokmalari var. Bi memnuniyetsizlik var ki sormayin gitsin. Benim yanimda milletin gelinini över durur seslenmen. Kizlari gezmeye falan gidecekleri zaman cocuklarini annelerine birakirlar ki suan durum böyle. Kv tamam ben bakarim der ama tövbe bakmaz oturdugu yerde uyuklar. Ee benim zaten 3 cocugum var 3 de kizlarinin var ben kime nasil bakacam kimsenin umurunda degil. Ben cocuklari yarim saat biraksam hemen arar gel nerdesin cocuklar durmuyor diye. Kizlarinin cocuklari durmadiklarinda aramaz bile yalan söyler duruyorlar diye. Ben nerde hata yapiyorum bilmiyorum ki. Kp desen her seye karisir anneligimi begenmez sürekli bir elestiri icindeler yani. Cikmazdayim cikamiyorum. Birlik beraberlikten bahsederler ama amaclari bizim sirtimizdan gecinmek ne var abi degil misin yapmak zorundasin ne var erkek kardes degil misin yapmalisin. Hep bir emir vakii esim söyledigi zaman da terslerler. Inanin cok bunaldim artik ne yapacam bilmiyorum sosyal hayatimiz kalmadi resmen. Biriyle telefonda konusacak olsam kim o ne diyor niye aradi hep rapor verecem yani. Ben de inadina duymamazliktan geliyorum. Daraldimmmmmm
