harika yorumlamışsın konu sahibinin durumunu.insanın boşanınca yaşadığı acılara kafa karışıklığına acabalara bile saygı yok bdv de.artık dayanamaz oldum tepki veriyorum bu kadar ağır acımasız eleştirilere.bana da atsınlar beğenmedimler şimdi kuzum
Yani karşılıklı anlayışla olur her şey.
Bende gerçekten anlamıyorum neden duygularını ve üzüntülerini burda paylaşmak isteyenlerin yorumlarını beğenmediklerini. Belliki herkesin bir psikoloğu yada yakın dostu yok ki burda bizimle paylaşmak istiyor. Ayrıca herkes psikolojik ve sosyolojik olarak güçlü degil biraz saygı duyulsa , empati yapılsa daha iyi olmaz mı? ve en azından birbirimize destek oluruz böyle durumlarda.
O seninle evli olayım, adım belli olsun diye evlenmiş. Bir ev olsun, içinde kadın, çocuklarımı doğursun diye. Sen onun gözünde buydun. Kendi de çalıştığı yerde farklı hayat yaşayacaktı, sen de oturup sıranı bekleyecektin. Bunu kabul etmediğin için boşandın, neden boşandığını unutma, kardeşinin bile annemlere güvenme kendi başını devşir dediği dünyada bu kararı kolay almadın sen.
Zaman evet çok haklısınız. Sevgiliden bile ayrılınca aylarca kendine gelemiyor insan, hayat arkadaşımdı o. Bosanirken bile içimden Bihter'in repliği geçiyordu "seninle şöyle olabilirdik aptal..."çok üzüldüm duygulandım okuyunca.her şey yeni acı çekmeniz çok normal hisleriniz çok normal.zamann diyorum tek ilacıı bu zorluklarınızın.ve şu yazdıklarınıza bile beğenmedimleri atmışlar ya şaşırmadım.kpss ye girin başka işlere bakın acele etmeyin.yaranız yavaş yavaş kabuk bağlayacak eski eşi bile bir bakmışsınız unutmuşsunuz sadece çocuğun babası olarak kalıvermiş.ne zaman isterseniz özelden bana yazabilirsiniz.yeni hayatınızda musmutlu olun emi
Onun parasını seviyorsun diyen bile oldu:)
rica ederim ben yaşamadım kadın olarak boşanma aşamalarını zorluklarını ama çocuk olarak yaşadım en çok da annem yaşadı.sizin özlediğiniz o adam değil aslında.birlikte olma duygusu evlilik hayatı biraz da elalem ne der korkusu ki demeye başlamışlar bile bakın.hiç aldırmayın üzülmeyin dünyanın binbirtürlü hali var.şu an sizi ne kadar çaresiz görenler var ya bir gün sizin bu durumunuzu mumla arayacak kadar çaresizliklere düşecekler haberleri yok.kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin.inadına dimdik durun inadına iyi yaşayın.Zaman evet çok haklısınız. Sevgiliden bile ayrılınca aylarca kendine gelemiyor insan, hayat arkadaşımdı o. Bosanirken bile içimden Bihter'in repliği geçiyordu "seninle şöyle olabilirdik aptal..."
Cook teşekkür ederim çok iyisiniz sağolun
Boşanmadan bir hafta önce kadar bana küçük bir anahtarlık aldı diye ne kadar mutlu olmuştum, resmini çekip anneme atmıştım bak bana ne almış diye.
İnşallah da yaşamazsınız. Anneniz yaşamış canı sağolsun inşallah. Allah herkesin kalbine göre versin ne diyelim... Çok güzel şeyler yapacam önce kendim sonra kızım için..
annem benimle eşimle torunuyla yaşıyor mutlu bir hayatı var 70 lerinde.babamsa rezillik içinde.dediğim gibi her şey birgün değişebilir eş kişisi de hep mutlu vurdumduymaz yaşayıp gidecek değil.tolstoy un bir hikayesi vardır.orada başına iyi şey gelip anlatan köylüye de hele bir dur der başına kötü şey gelene de bekle bir dur der hemen karar verme der.kızınıza sahip çıkın güzel eğitim verin .en iyi arkadaşınız o olacak iş de bulacaksınız ayrı ev de kurarsınız çocuk biraz büyüyünce.insanlara kulaklarınızı tıkayın hedefler belirleyin ve uygulayın.
Ne güzel bir eşiniz var. Çok mutlu olun hep beraber. Başına kötü bişey gelmesin de sadece bizi mumla arasın zamanı geldiğinde bunu istiyorum. Aile ne demek anlasın.
Yaşayan bilir. İnsan, düşünmemeyi, umursamamayı, hiç kötü etkilenmemeyi ister elbette. Keşke elimizde olsa ama hissettiğiniz şeyler çok olabilecek şeyler, bize uzaktan kolay gelir umırsma demek, ama öyle olmuyor. Kolay olmuyoe. Ama bu, zor dönemler geçtiğinde daha da güçleniyor insan. Ve şükür ki hiç bir acı sonsuza dek sürmüyorÇok teşekkür ederim kalpten yazdığınız çok belli sağolun inşallah
Duygular, bitmesi gerekiyor, hadi bit diyince bitmeyebiliyor. O yüzden şuan böyle hissediyorsunuz ama yine, yeniden çok daha iyi hissetiren insanlar çıkacak karşınıza
Maddi endişeler yüzünden olabilir belki ama sonuçta aile kavramı dağılınca hersey dağılıyor buna maddiyatta dahil. Bende boşanan bir kadınım , eski eşimi hiç sevmediğim halde bazen eski günlerimizi özlediğim oldu, özellikle maddi anlamda eskisi gibi olamadığım zamanlarda. Boşandıktan sonra hiç birsey hissetmemek normal mi sizce? Keske biraz empati yapabilseydiniz.
Boşanmadığımı nereden biliyorsunuz diye sorarak başlayayım.
Kimse kimseyi parası icin sevmez , bu hiç etik değil zaten. Sizin boşanıp boşanmadığınızı empati kısmına bağlamadım , ama herkesin boşanma süreci aynı şekilde geçmez. Bazı kadınlar nasıl olsa evleneceğim eşim beni geçindirecek diyip kendi ayakları üzerinde durmayı tercih etmiyor, sanırım konu sahibide bunlardan biri. Ama hersey öyle hayal ettiğimiz gibi olmuyor maalesef. Eşiyle ayrılma sebeplerini bilmiyorum ama şuan boşanmış ve hayata nasıl başlayacağını ve tutunacağını bilmeyen bir anne var. Bu kaygılar zamanla geçecek elbette ama keske iğneleyici yorum yazmak yerine biraz daha destek verici iç açıcı şeyler yazsaydınız.
Pedagoglar diyor ki, çocuğunuz bir şey için ağladığında "ağlama ne var bunda" demeyin. Onu anladığınızı, yanında olduğunuzu hissettirin. Aslında bu durum yetişkinler için de geçerli. Annemle duygularımı paylaştığımda bitti gitti takılma artık diyor. Ama ben istiyorum ki bana sarılsın, geçecek kızım desin. İyi niyetli ama işte o da böyle teselli edebiliyor napsin. İnsanın en iyi merhemi yine kendisi.
Bitecek daha çok yeni biraz destek istedim sadece:) öyle yapacam teşekkürler
Maddiyat evli evsiz herkesin kaygısı. Eşim asgari ücret alıyordu hanımefendi. Biz ilk zamanlar çeyrek bozdurup geçindik.
