- 7 Kasım 2012
- 16
- 0
- Konu Sahibi denizdenelen
- #1
Hani bilirsin ayrılmak belki de en doğru karar bilirsin bilirsin de bir türlü ayrılamazsın sanırım bu benim her ne kadar söylemek acı olsa da onunla ayrılığımızın üzerinden 7 ay geçti ama hala acı taa yüreğimde ne yazık ki aslında hikayemi kim dinlese ayrıldığına sevin diyor belkide sizde okuyunca aynı şeyi düşüneceksiniz bilmiyorum ama kötüyüm işte hemde çok kötü belkide kendime acı çektirmeyi seviyorum o kadar stresli o kadar karmakarışık bir ilişki yaşadım ki başlaması da bitmesi de karmakarışık Evet başlıyorum hikayemin kesitine kesit diyorum çünkü hani derler ya yazsam roman olur diye öle işte...
onunla İnternet ortamında tanıştık bir farklılık vardı daha önce yaşamadığım cinsten nefes bile alırken neredeyse haber veriyorduk o kadar uzun konuşmalar yapıyorduk ki artık konuşa konuşa illaki bir problem çıkıyordu. Bide karşındaki kişi takıntılı bir kişilik ise her dakika neredeyse havadis veriyordum bir yere çıkarken önce çıka-cam diye sonra çıktım diye gideceğim yere varınca ve eve gelince işin garip tarafı bunları yaptığım pek çok an zaten annem yanımda olmasına rağmen neden annem diyorum çünkü hadi yalnız çıksam kıskançlık diyebilirsiniz diye ..Bir kez dikkat etme kavgalar gürültüler bağırmalar.. Ama katlanıyorum dikkat ediyorum haber vermeye o mu oda veriyor haber arkadaşıyla çıksa bile bana arkadaşının erkek olduğunu kanıtlamak istercesine sesini dinlettiriyor ya tamam da ben zaten buna gerek duymuyorum ki bana söylemesi yeterli.Sonra anlıyorum ki aslında bunların hepsi yaşadığı kuşkuculuk ve güvensizliğin etkisiymiş ilk buluşmada anladım bana yaşadığı olumsuzlukları anlattı bir sevgilisinin uzaktan akrabasıyla ilişkisi olduğunu öğrendiğini,bir sevgilisinin hocasıyla ilişkiye girdiğini,birinin bakireyim diyip kaç yıllık sevgilisiyle birlikte olduğunu falan falan öyle şeyler anlattı ki ağzım açık kaldı napayım hep arızalar karşıma çıktı o gece bir sürprizle karşılaşır mıyız dedi şok oldum ya bu ne ilk buluşmada ne sürprizi başkası olsa o an çekip gider dimi gitmedim kaldım böle böle hiç bir zaman kuşkulardan güvensizliklerden arınamadı sürekli eskiyi öğrenmek istedi kaç sevgilin oldu yakınlaşma oldu mu ne kadar yakınlaşma oldu evine gittin mi onda kaldın mı ya tamam da kişi ilk başta ailesinin onurunu düşünür Allah'ıma şükürler olsun ne ailemi nede kendimin yüzünü yere indirecek bir şey yapmadım yapmam da ama anlamadı ona bunu defalarca anlatıyordum tastiklettiriyordu sonrada rahatlıyordu bende bunun yaşadığı travmalardan olduğunu düşünerek defalarca anlatıyordum sonrafarklı bir anda tekrar benzer şeyler yine yapılan açıklamalar böle böle gitgellerle dolu bir ilişki ve sonrasında nişanlanma aslında şunu anladım kişi kendinden eminse karşındaki kişinin yanlış anlamasını düzeltebilir gibi geliyor dimi işte bu çok büyük bir yalan sen ne söylersen söyle anlattıkların ancak karşındaki kişinin anlayabileceği kadar ne yazık ki yada ne yerleştirmişse kafasına ona inanıyor.Yetişme tarzım olarak mutasıp bir kişiyim ona da mesafeli davrandım ama onu beğenmediğime getirdi konuyu kapris yaptı bende biraz iplerimi gevşettim nişanlıydık sonuçta onun çok yoğun duygularına biraz da olsa karşılık vermeye başladım off allahım nekadar hata etmişim ona yaklaşmayınca hatalı oluyordum mesafeleri indirdim yavaş yavaş belli kalıplar içersinde o anlar mutluyuz sandım herşeyler alındı eviliğe bir adım kaldı sonrası mı olmadık bir şeyden tartışma çıktı yine dindiremediği kafasında kurduğu kuramcamalar ayrıldık iki ay sonra onu aradım hakaretler beni evleneceği kızı rencide edecek kelimeler başkasıyla yatağa girdiğini anladım bu yaşa kadar senin gibi biri iki sevgiliyle gelmez daha da seninle işim olmaz daha neler neler allahım o an yanımda arkadaşım olmasa yemin ediyorum ki kendimi bir arabanın altına atabilirdim birşey yapamadım hiçbirini hakketmedim günahımı alıyorsun diyebildim sadece ahirette hesaplaşırsın dedi bağırdı hayatımı birleştirmek istediğim daha önce ki ayrılıklarımızda yalvaran ağlayan dizlerimin önüne kadar eğilen adam bana neler söyledi böle yemin ediyorum allah şahidim olsun ki ona bunları söylemesine sebeb olacak en ufak bir yanlışım olmadı tek yanlışım onunla özel şeyler paylaşmak oldu belkide onunla yaşadım için eski sevgilimle de yaşamış olabileceğimi düşünmesiydi...Şimdi çok yalnız ve üzgünüm kırgınım adını koyamıyorum ama onun pişman olup daha öncekiler gibi gelmesini istiyorum belkide üzerime attığı çamurdan kurtulmak belkide evliliğe kendimi bu kadar hazırlamış olmam bilmiyorum belkide bu yaptıklarının psikolojik sıkıntı yaşamasından olduğuna inanmam ilk başta ona çok kızgındım şimdi ise acıma duygusu oluştu neyim delimiyim bilmiyorum
onunla İnternet ortamında tanıştık bir farklılık vardı daha önce yaşamadığım cinsten nefes bile alırken neredeyse haber veriyorduk o kadar uzun konuşmalar yapıyorduk ki artık konuşa konuşa illaki bir problem çıkıyordu. Bide karşındaki kişi takıntılı bir kişilik ise her dakika neredeyse havadis veriyordum bir yere çıkarken önce çıka-cam diye sonra çıktım diye gideceğim yere varınca ve eve gelince işin garip tarafı bunları yaptığım pek çok an zaten annem yanımda olmasına rağmen neden annem diyorum çünkü hadi yalnız çıksam kıskançlık diyebilirsiniz diye ..Bir kez dikkat etme kavgalar gürültüler bağırmalar.. Ama katlanıyorum dikkat ediyorum haber vermeye o mu oda veriyor haber arkadaşıyla çıksa bile bana arkadaşının erkek olduğunu kanıtlamak istercesine sesini dinlettiriyor ya tamam da ben zaten buna gerek duymuyorum ki bana söylemesi yeterli.Sonra anlıyorum ki aslında bunların hepsi yaşadığı kuşkuculuk ve güvensizliğin etkisiymiş ilk buluşmada anladım bana yaşadığı olumsuzlukları anlattı bir sevgilisinin uzaktan akrabasıyla ilişkisi olduğunu öğrendiğini,bir sevgilisinin hocasıyla ilişkiye girdiğini,birinin bakireyim diyip kaç yıllık sevgilisiyle birlikte olduğunu falan falan öyle şeyler anlattı ki ağzım açık kaldı napayım hep arızalar karşıma çıktı o gece bir sürprizle karşılaşır mıyız dedi şok oldum ya bu ne ilk buluşmada ne sürprizi başkası olsa o an çekip gider dimi gitmedim kaldım böle böle hiç bir zaman kuşkulardan güvensizliklerden arınamadı sürekli eskiyi öğrenmek istedi kaç sevgilin oldu yakınlaşma oldu mu ne kadar yakınlaşma oldu evine gittin mi onda kaldın mı ya tamam da kişi ilk başta ailesinin onurunu düşünür Allah'ıma şükürler olsun ne ailemi nede kendimin yüzünü yere indirecek bir şey yapmadım yapmam da ama anlamadı ona bunu defalarca anlatıyordum tastiklettiriyordu sonrada rahatlıyordu bende bunun yaşadığı travmalardan olduğunu düşünerek defalarca anlatıyordum sonrafarklı bir anda tekrar benzer şeyler yine yapılan açıklamalar böle böle gitgellerle dolu bir ilişki ve sonrasında nişanlanma aslında şunu anladım kişi kendinden eminse karşındaki kişinin yanlış anlamasını düzeltebilir gibi geliyor dimi işte bu çok büyük bir yalan sen ne söylersen söyle anlattıkların ancak karşındaki kişinin anlayabileceği kadar ne yazık ki yada ne yerleştirmişse kafasına ona inanıyor.Yetişme tarzım olarak mutasıp bir kişiyim ona da mesafeli davrandım ama onu beğenmediğime getirdi konuyu kapris yaptı bende biraz iplerimi gevşettim nişanlıydık sonuçta onun çok yoğun duygularına biraz da olsa karşılık vermeye başladım off allahım nekadar hata etmişim ona yaklaşmayınca hatalı oluyordum mesafeleri indirdim yavaş yavaş belli kalıplar içersinde o anlar mutluyuz sandım herşeyler alındı eviliğe bir adım kaldı sonrası mı olmadık bir şeyden tartışma çıktı yine dindiremediği kafasında kurduğu kuramcamalar ayrıldık iki ay sonra onu aradım hakaretler beni evleneceği kızı rencide edecek kelimeler başkasıyla yatağa girdiğini anladım bu yaşa kadar senin gibi biri iki sevgiliyle gelmez daha da seninle işim olmaz daha neler neler allahım o an yanımda arkadaşım olmasa yemin ediyorum ki kendimi bir arabanın altına atabilirdim birşey yapamadım hiçbirini hakketmedim günahımı alıyorsun diyebildim sadece ahirette hesaplaşırsın dedi bağırdı hayatımı birleştirmek istediğim daha önce ki ayrılıklarımızda yalvaran ağlayan dizlerimin önüne kadar eğilen adam bana neler söyledi böle yemin ediyorum allah şahidim olsun ki ona bunları söylemesine sebeb olacak en ufak bir yanlışım olmadı tek yanlışım onunla özel şeyler paylaşmak oldu belkide onunla yaşadım için eski sevgilimle de yaşamış olabileceğimi düşünmesiydi...Şimdi çok yalnız ve üzgünüm kırgınım adını koyamıyorum ama onun pişman olup daha öncekiler gibi gelmesini istiyorum belkide üzerime attığı çamurdan kurtulmak belkide evliliğe kendimi bu kadar hazırlamış olmam bilmiyorum belkide bu yaptıklarının psikolojik sıkıntı yaşamasından olduğuna inanmam ilk başta ona çok kızgındım şimdi ise acıma duygusu oluştu neyim delimiyim bilmiyorum
canım seninkinin önce kendianlıkve karışık duygularını bastırması gerekiyor sorun sen değilsin yada senin yapabilecek olman..dediğim gibi o epey bi uzatmış ona takmış mesela bende bnmkine ilk buluşada en nefret ettiğim şeyi söledim herşeyi yapabileceğini ama onu asla yapmaması gerektiğini ve kartımı açık oynarım zoruna gitmesin dedim ha nedir orda konuşuldu ve bitti devamını getirirsen iyi olmuyor görüyorsn seninki epey bi abartmış önce bunu törpülemeli canını sıkmamaya çalış canm çok kötü bi noktada olmuş olacaklar ama azcık sabır zamanla herşey yerine oturacaktır..
