Yardımm...

minnie mouse

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
21 Ekim 2016
1.557
1.708
133
33
Selam arkadaşlar benim derdim anksiyete daha çok kaybetme korkusu yaşıyorum. sevdiklerimi en basitinden eşimi arayım telefonu açmazsa ufak çaplı kriz geçiriyorum bişy mi oldu acaba diye aklıma hemen en kötüsü geliyor.
çocugum okuldan her zamanki saatten 5 dk geç gelse panik oluyorum..
4 yıldır ilaç kullanıyorum tabi eskiye göre çok iyiyim ama yinede geçmiyo bu meret yok mu dur kesin bi çözümü böyle yaşamak gerçekten çok zor.
bu hastalıktan kurtulan varmı
 
Vallaha çagımızın hastalıgı bu.Ama konun taşınabılır bilgin olsun.Güzel bir psıkıyatrı bıde psıkolog.Ha bide namaza başla allaha sığın onunla konuş dua et.
 
Öyle olmak için neler vermezdim insanın ruhunun hasta olması çok zor 26 yaşındayım ben 4 yıldır bela oldu başma 😞
Aslında hiç farkı Yok ,gözüm hep avizede kendimi sıkıyorum kalbim ağzımda hep çünkü bana göre günde 100 kere deprem oluyor ... Daha önce 5 yıl tedavi gördüm anksiyete bozukluğu ve panik atak teşhisiyle hamile kalınca ilaçları bırakmak zorunda kalmıştım maalesef geçmiyor yani ben düzelemedim ...
 
Aslında hiç farkı Yok ,gözüm hep avizede kendimi sıkıyorum kalbim ağzımda hep çünkü bana göre günde 100 kere deprem oluyor ... Daha önce 5 yıl tedavi gördüm anksiyete bozukluğu ve panik atak teşhisiyle hamile kalınca ilaçları bırakmak zorunda kalmıştım maalesef geçmiyor yani ben düzelemedim ...
allah yardımcımız olsun anksiyete denen illet nasıl bişyse paçayı kurtaramıyosun geçse bile yaşadığın bi olayda tekrarlıyomuş
 
Bu durum başlamadan 1-2 yıl öncesine kadar, yani 5-6 yıl önceden, anksiyete başlayana kadar bir şey mi yaşadınız?
Evet eşimle bi ayrılık süreci yaşamıştım tam ayrılık gibi değil ama kaybetme korkusundan oldu o anı çok iyi hatırlıyorum başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor gibi olmuştu bidahada geçmedi zaten
 
Bende 27 yaşındayım. Tam 8 sene ilac kullandim ancak benim tanım okb,bipolar vs gibi seylerdi. Tabi fibromiyalji den kaynakli uyku sorunum da vardi. Konu dikkatimi çekti,aynı seyleri yasıyorum
Esime o kadar duskunum ki,cok zorlanıyorum
Evden gidiyor mesela. 1 saat sonra saçma bahanelerle aramaya başlıyorum,sogan al deterjan al çöp poseti al gibi . Arama sebebim acaba başına bisey geldi mi yolda falan diye :( acmazsa senaryo kurmaya başlıyorum.
Gece nefesini kontrol ediyorum.
Bazen mutfakta islerim oluyor tezgah,ocak temizligi vs uzun sürüyor sesleniyorum. Ses vermeyince gidip bakıyorum :(
Eskiden de kizkardesime karşı vardı bu durum. Yorumlari merak ediyorum.
 
Evet eşimle bi ayrılık süreci yaşamıştım tam ayrılık gibi değil ama kaybetme korkusundan oldu o anı çok iyi hatırlıyorum başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor gibi olmuştu bidahada geçmedi zaten

İşte o anı hatırlamanız çok iyi aslında. Hem de net hatırlıyormuşsunuz. Neroformat diye bir teknik var. Kitaplarını alıp, okuyup, iyice öğrendikten sonra kendinize uygulamanızı tavsiye ederim. Hikaye tekniği diye geçiyor.
 
Bende 27 yaşındayım. Tam 8 sene ilac kullandim ancak benim tanım okb,bipolar vs gibi seylerdi. Tabi fibromiyalji den kaynakli uyku sorunum da vardi. Konu dikkatimi çekti,aynı seyleri yasıyorum
Esime o kadar duskunum ki,cok zorlanıyorum
Evden gidiyor mesela. 1 saat sonra saçma bahanelerle aramaya başlıyorum,sogan al deterjan al çöp poseti al gibi . Arama sebebim acaba başına bisey geldi mi yolda falan diye :KK43: acmazsa senaryo kurmaya başlıyorum.
Gece nefesini kontrol ediyorum.
Bazen mutfakta islerim oluyor tezgah,ocak temizligi vs uzun sürüyor sesleniyorum. Ses vermeyince gidip bakıyorum :KK43:
Eskiden de kizkardesime karşı vardı bu durum. Yorumlari merak ediyorum.
Ben önceden daha kötüydüm işinden dolayı telefonu falan açmazsa hem terliyodum hemde aynı anda buz gbi oluyodum ve atak geçirerekten eşimin iş yerine gidiyodum o halde..biraz komik 😁..
Nefes kontrol etme bende de var.. eve geç geldiğinde bile kalp çarpıntısı oluyo nefesin ağzıma sığmıyo
 
İşte o anı hatırlamanız çok iyi aslında. Hem de net hatırlıyormuşsunuz. Neroformat diye bir teknik var. Kitaplarını alıp, okuyup, iyice öğrendikten sonra kendinize uygulamanızı tavsiye ederim. Hikaye tekniği diye geçiyor.
Gerçekten mi çok teşekkür ederim alıcam kitaplarını hemen araştırıyım ❤️
 
Selam arkadaşlar benim derdim anksiyete daha çok kaybetme korkusu yaşıyorum. sevdiklerimi en basitinden eşimi arayım telefonu açmazsa ufak çaplı kriz geçiriyorum bişy mi oldu acaba diye aklıma hemen en kötüsü geliyor.
çocugum okuldan her zamanki saatten 5 dk geç gelse panik oluyorum..
4 yıldır ilaç kullanıyorum tabi eskiye göre çok iyiyim ama yinede geçmiyo bu meret yok mu dur kesin bi çözümü böyle yaşamak gerçekten çok zor.
bu hastalıktan kurtulan varmı
İlaç kullanımının yanında psikoterapi de alın çok faydası oluyor.
 
Mesela şunu düşünseniz
“Hakkımızda tayin edilmiş bir yazgı var
Ben ne yaparsam yapayım rabbimin dediği olacak
Bana düşen tedbir almak dua etmek ve Allah’a sığınmak”
Ben bazen kızlarıma dair endişelerin beni boğduğunu hissediyorum ve hemen bu düşünceye sarılıyorum rahatlıyorum tavsiye ederim
 
Kesin bir çözümü olsa doktor söylerdi değil mi? Biz ne bilelim şimdi, normal vatandaşız neticede. =)
Sizi çok iyi anlıyorum bu arada. Ben depremde büyük kayıplar vermiş bir insanım. Yıllarca o panik halinde yaşadım ve ağır psikolojik tedaviler gördüm. Hayatıma devam edebilecek kadar kendime geldim ama hala geceleri sık sık bir deprem olsa iki küçük kızımı ve eşimi aynı anda nasıl kurtarabilirim planları yaparak yatıyorum. Üçünü de kurtaramayacak bir süper kahraman olmadığımı kabullenmem için başka tedaviler de olmam gerekiyor ama şimdilik bununla uğraşmak istemiyorum.
 
Babamda var. tanıdık birinin vefatında ölüm korkusuna tutuluyor ve her gün doktora gidiyor. Mr, tomografi, kan sayımı ve evden dışarı çıkmıyor. Annemi yanından ayırmıyor annem bi yere gitse hemen geri çağırıyor. Hem kendisine hem etrafına çektiriyor. Allah yardımcımız olsun😒
 
Selam arkadaşlar benim derdim anksiyete daha çok kaybetme korkusu yaşıyorum. sevdiklerimi en basitinden eşimi arayım telefonu açmazsa ufak çaplı kriz geçiriyorum bişy mi oldu acaba diye aklıma hemen en kötüsü geliyor.
çocugum okuldan her zamanki saatten 5 dk geç gelse panik oluyorum..
4 yıldır ilaç kullanıyorum tabi eskiye göre çok iyiyim ama yinede geçmiyo bu meret yok mu dur kesin bi çözümü böyle yaşamak gerçekten çok zor.
bu hastalıktan kurtulan varmı

Psikologa gidiyor musunuz? Sadece ilaca degil profesyonel biriyle konusmaya da ihtiyaciniz olabilir.

Ben de anneannem gozumun onunde vefat ettikten sonra asiri takintili bir insan olmustum mesela. Aradigim kisi telefonu acmasa hemen felaket senaryolari olustururdum kafamdan ve o kisiye ulasana kadar icim rahat etmezdi. Duzenli olarak psikologa devam ettim ve cok da uzun olmayan bir sure antidepresan kullandim(8ay). Su an oyle degilim.
 
Back
X