Şahsi fikrim, kolej, imkan diye çocuğu kardeşsiz bırakmayın. Tek çocuk büyütmek iki çocuk büyütmekten daha zor, ve büyüyünce herkes kendi yoluna gidebilir ama kardeş sevgisini tatmamak, çocukluğunu paylaşacak ve onunla oyundan oyuna koşacak birinin olmaması çocuktan çok şey kaybettiryor.
4.5 yaşında bir kızım var.her seferinde kardes istediğini belirtiyor. Ama ben kendimde o manevi ve maddi gücü hiç görmüyorum. Yaş 34 şu an kızını yalnız bırakma diye toplum baskısı var.ama bi kardeşi Olursa da su an sağlanan imkanlar ona saglanamayacak.
Bir diğer sıkıntı arkadaşlar üzülerek söylüyorum ki birgün kizim çok yaramazlık yapmıştı ve ben sinirlendim Rabbim bana 2.çocuk nasip etme diye ağzım dan çıktı yorumlarınızı bekliyorum.
bence tek çocuk o çocuğa yapılan haksızlık gib geliyor...benım kızımda 3.5 yasında....ıkıncı bebegı erteledim mecbur 35-36 yasıma( 3-4 sene sonraya ....borçlardan dolayı.....nıye ıkıncı çocuk ıstıyorum kızım için... yalnız kalmasını istemiyorum doğruda bulmuyorum....mesela şu hayatta en yakın arkadaşım kızkardeşim....herkesin bir kardeşi olmalı...tabı annenin sağlık sorunu elveriyorsa....
yaşlarımız da kızlarımızın yaşları da aynı sayılır
ben 2. çocuk düşünmüyorum, ülkenin gidişatı kötü, hayat pahalı, çocuk büyütmek maddi manevi zor, iki taneye değil bir taneye bile yetebilmek kaygılandırıyor beni.
ama 2. çocuk düşünüyor olsaydım 3, en fazla 5 yıl ara verirdim, bari yaşları yakın olsun.
Valla herkes kardeş sevgisi demiş de önemli olan kaç kardeş olursa olsun sevgiyle büyümesi...5 kardeşiz ama kardeş sevgisine hasretim birbiriyle iletişim halinde olan gülen eğlenen vakit geçiren kardeşlere imrenmişimdir hep..
Şu hayatta tek bir eksikliğim var; kardeşimin olmaması. Maddi olarak güzel şartlarda yetiştim ama manevi yanım hep eksikti. Belki bazıları kardeş eksikliğini hissetmiyor ama ben çok hissediyorum,belki çocuğunuzu en güzel okullarda okutup herşeyin en güzelini alacaksınız ama inanın kızınız bir gün 'ah keşke kardeşim olsaydı' lafını kullanacaktır. Doğru yetiştirme ile kardeşlik kavramı dünyanın en güzel şeyidir bana göre,kendi kanından canından bir insana daha sahip olmak... aman Allah'ım neler verirdim.
32 yaşındayım kızım 2 yaşında. Kızımızı kolejde okutmayı planlıyoruz. Devlet okullarının hali ortada. Ülkenin hali ortada. Başkentin ortasında kadına otobüs şoförü tecavüz ediyor. Kadınlar ikinci sınıf.
Kızım tek kalacak. Hee belki 5 yıl içinde bir mucize olursa ikinciyi düşünürüm. Ama kızımın şartlarından çalamam...[/QUOTE
4.5 yaşında bir kızım var.her seferinde kardes istediğini belirtiyor. Ama ben kendimde o manevi ve maddi gücü hiç görmüyorum. Yaş 34 şu an kızını yalnız bırakma diye toplum baskısı var.ama bi kardeşi Olursa da su an sağlanan imkanlar ona saglanamayacak.
Bir diğer sıkıntı arkadaşlar üzülerek söylüyorum ki birgün kizim çok yaramazlık yapmıştı ve ben sinirlendim Rabbim bana 2.çocuk nasip etme diye ağzım dan çıktı yorumlarınızı bekliyorum.
2inci cocukla beraber sendrom yasayan bir anne olarak duygularinizi anliyorum. hazir degilseniz ve gelecek ile ilgili kaygilariniz varsa 'nasilsa buyur' diyerek ikinci bir cocuk yapmayin. 2inci yavruya, ilkine ve en basta da kendinize haksizlik olur.