26 yasindayim dogdugumdan beri ayni şehirde yasiyorum ama yaşadığım şehire bir türlü ait hissedemiyorum. Yaşadığım şehir büyük şehir ve imkanları fazla ama ben sevmiyorum sevemiyorum. Ben liseyi üniversiteyi de bu şehirde okudum ve atanacagim zaman başka bir şehire giderim diyordum ama ailemin manipülasyonu sonucu yine yaşadığım şehire atandım ve cok mutsuzum çok pişmanım. Puanim çok güzel şehirlere yetiyordu bodruma muglaya diğer tatil yerlerine falan atabilirdim ama maalesef olmadı. Şimdi her gün bunun pişmanlığını yasiyirum niye gitmedim niye güzel bir şehirde herkesten uzakta tek başıma yaşamak varken bu fırsatı kscirdim diye. Bir de benim sosyallik anlamında da acilmam lazım ama aile evinde bu nasil mümkün olacak. Evet sehirde yapilacak sosyal aktiviteler var ama benim istedigim bu degil ben pek kafe sinema vs bu tarz bir insan degilim dogayi ve dogada sozyallesmeyi seviyorum ama burada mumkun degil. Yeni atandigim için tayin de isteyemiyorum resmen kaldım burada. Böyle ailesinden uzakta başka bir şehirde tek başına yaşayan insanlara çok özeniyorum arkadaşlarım hep şehir dışına atandı ben de bir türlü ailemin himayesinden çıkamadım artık çok zor geliyor. Atanmış gibi de hissetmiyorum sanki liseye giden bir öğrenci gibiyim. Yaşadığım sehri sevsem ailemle yaşamak beni o kadar sıkmaz belki ama üstüne bir de bu ekleniyor. Belki başka bir şehire gitsem aşkı da bulurdum. Bu pişmanlık beni depresyona sürüklüyor.