yaşadığımız en mutlu zaman dilimini bir daha yaşayamayacak olmak

bg_bk

üvercinka*
Kayıtlı Üye
19 Ağustos 2014
387
235
53
geçirdiğim son 3 yılı çok ama çok özlüyorum. neden güzel şeyler çabuk bitiyor? aynı şartlar bire bir sağlansa bile o zaman "o" zamanki gibi olmuyor. şimdi hayatım komple değişti ve ben bir kez daha öylesine mutlu olamayacakmışım gibi geliyor.. o mutluluğun bünyemde yarattığı hissi istiyorum bazen öyle tavan yapıyor ki bu istek .. yardım mı almalıyım diye bile düşündüm. allahım hafızamı silip o günlere dönmek için hayatımın geri kalan günlerinden bile fedakarlık edebilirim sanırım çıldırıciğim
 
E senin de farkli sartlarda farkli mutlulukluklarin olur. Nedir o 3 yili bu kadar ozel yapan?
 
E senin de farkli sartlarda farkli mutlulukluklarin olur. Nedir o 3 yili bu kadar ozel yapan?
üniversite hayatımın son 3 yılı çok çok güzel günlerim oldu ve hep mutlu hatırlayacağım için şükrediyorum ama bir daha aynı ben aynı yaşta aynı yerde.. off çok acı geliyor haziranda baba evine döndüğümde bu kadar hissetmemiştim sanırım eylül gelip de okula geri dönmeyecek olunca koydu biraz
 
Çocukluğumu çıkartırsak hiç sorunsuz, kesintisiz bir aşırı mutluluk hali yaşamamışımdır 3 yıl boyunca. Kıskandım valla sizi.
tabiki acısı da tatlısı da oldu öyle kesintisiz değildi ama şöyle bir dönüp bakınca insan çok özlüyor
 
öğrencilik farklı bir dönem... ben de çok eğlenceli geçen lise hayatımı çok özlerdim, hele üniversite hayatım çok sıkıcı olunca daha da özler olmuştum. abartmıyorum birkaç sene rüyalarıma girdi, nasıl mutlu olurdum arkadaşlarımla okul çevresinde gördüğüm fantastik rüyalardan
zamanla geçiyor...
sizinkinin üstüne bir de üniversite bitirmiş olma boşluğu eklenmiş
 
o boşluk ahh.. tıpkı en sevdiğin dizinin final yapması gibi. üniversite hayatım da öyle bişeymiş
 
Üniversite bitince yaşanan fiks duygular bunlar:) Ben üniversiteye başlarken lise yıllarımı özledim, üniversite bitince de üniversiteyi.. Hayatımızdada bir dönem kapanıyor çünkü. Yeni bir hayat korkusu. Ama zaman geçtikçe bunun mutluluğa özlem değil, hoş anılara özlem olduğunu anlayacaksın. Ve ne zaman hatirlasan, seni gülümsetecek, üzmeyecek.

Yani şu an öğrencilik bittiği için böyle hissediyorsun. Ama yepyeni bir sayfa var önünde. Daha bir yetişkin, daha hayatın kendisi. Mutluluklarını kıyaslayamazsın, tatları inan çok farklı olacak. O yüzden bırak, yeni hayatının maceralarini, sana getireceklerinin tadini çikar:)
 
yeni mutluluklar eskileri aratmaz umarım.. bebek bekleyen biri en güzel kanıt bunlara, sağlıkla kucağınıza alın inşallah :)
 
yeni mutluluklar eskileri aratmaz umarım.. bebek bekleyen biri en güzel kanıt bunlara, sağlıkla kucağınıza alın inşallah :)

Tesekkur ederim:) Bebek bu maceraların en ekstremi. Ona gelene kadar ne tatlar, ne mutluluklar göreceksin.

Yıllar geçtikçe, gençlik bittikçe bir burukluk hissedilmiyor değil zaman zaman. Bu da hayatin kaçinilmaz cilvesi malesef. Sen sadece iyi düşün iyi olsun:)
 
iyi olacak inşallah, teşekkür ediyorum :)
 
Mezuniyet sendromu =) ben diplomami almaya bile zor gitmistim, yani mezuniyete adapte olmak bir süreç. Kendini kampus hayatina ait hissediyorsan y.lisansa devam et bence, okutmanlik şansini dene. Simdiki aklim olsa y.lisansa devam ederdim ama uni son sinifta okurken annem vefat ettigi icin ancak okulu bitirebilecek gucu bulabildim...
 
Zamanında çokta ozlenilesi Günlerim yok dersin sonra özlersin..
Bende özlüyorum..
Sevgilimin yanında olmak vardı şimdi..
Bugün onu gorucek olmak vardı..
Ama goremicem hatta bayramdan sonra 3ay goremicem
Çok özlerim onunla gecen zamanı..
Arkadaşlarımla gecen zamanı..
Kavgamızı bile
Bu evde olmaktansa şuan onun yanında olmak vardı..
Daha 2yılımız var korkularımda var..
Bi an önce geçer mi bu zaman dilimi bilmiyorum..
Onu çok özlüyorum ona çok ihtiyacım var..
Ama yanına gidicek o arkadaslarimi gorucek ihtimalim yok
Çok acı
 
Sanirim ben heryilimi özel gectimm nasil desem güzel Günlerim hep olsunm... Bu yil biraz buruk oldu.. En acisi oğlumu kaybetme yilimdir..
Ünv canim idare ederdi.. Hep ders calisarak geçti.. Bitti ise basladimm ardından KPSS..
Kazandimm ise yerleştikten 1 sene sora Evlendim... Hem de hayatimin askiyla... Bu mutlu evlilik içinde 3ayda hamile kaldimm.
Ve oğluna hamile kaldim 7ay tasiyabildim
Oğlumu kaybettiğinde esinle birbirimize şimdiki tuttuk hayata.. Benim hayatimda sadece eşim vardi zor günümde bi an olsun hic ayrilmadi.. Oğlumu istiyorum deyip sarilip ağlayan eşim... Boş karnimi bile seviyor çok zor oğlumu kaybedeli 15 gün geçti acisi hala aklimda... Yinede önündeki güzel günler beni bekliyor biliyorum.. Hayat işde yuvarlanip geçiyor... Her mutluluğun içinde buruk vardır.. Oda aci!!
 
Yaşadığın en mutlu zaman dilimini yalnız yaşamış olmak var bir de, kimseyle paylaşmadan. Amaan nerden çıktı şimdi bu?
 
mekanı cennet olsun... ben vedalaşamadım şehirle öyle giderken dedim ki illa diplomamı alacağım nasıl olsa ama son zamanlar bazı durumlar imkan vermeyince vekalet ve kargo vasıtasıyla aldım diplomamı son kez diplomamı almak için bile fakülteye gidemeyince hala kopamamış gibi hissediyorum o yüzden
 
bu kadar iyi tercümanı olamazdınız duygularımın sıkılıp sıkılıp kampüste yapacak bir şey bulamadığımız günleri özlediğime inanamıyorum eylülde içim kıpır kıpır olurdu sevgilimi göreceğim kimseye sormadan istediğim saatte çıkıp onunla gezeceğim diye. şimdi eylül geldi ve ben çok eksik yarım hissediyorum kendimiii
 
meleğiniz için çok üzüldüm başınız sağolsun... hayat bir şekilde sınıyor hepimizi. ama en güzel gün henüz yaşanmamış olandır değil mi?
 
Yaşadığın en mutlu zaman dilimini yalnız yaşamış olmak var bir de, kimseyle paylaşmadan. Amaan nerden çıktı şimdi bu?
o mutlu geçen yılların yalnız kaldığım kısımlarını bile özlüyorum.. ama en çok yurtta kızlarla kahve yapıp saatlerce oturmak. ahh canlarım benim
 
Mezun olma sendromu yaşıyorsun kız:)))

Vallahi üzülmeni istemem ama ünv deki şahane ortam bir daha yakalanmıyor.

Daha güzel günlerin olur inşallah )
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…