Yeniden Merhaba,iki Günlük Aradan Sonra Bugün Dördüncü Dersimizle Yeniden Biraraya Geldik...
Bugün Biraz Genel Duyarlilik Aliştirmalari Yapacağiz...
Yaşam,uzun Soluklu Bir Süreç...yaşamin Mücadeleden Ibaret Olduğuna Inanirsan,senin Için Aynen öyle Olur:herşeye Ve Herkese Karşi Zorlu Bir Savaş.tadini çikarttiğin Birkaç Mutluluk Aninda Kendini Galip Gibi Hissedersin,ama Geniş Anlamda Kadere Karşi Hep Yenildiğini Sanirsin.seni Bu Duruma Yönlendiren Ve Orada Saplanip Kalmana Neden Olan şey Kader Değildir Halbuki.o,senin Kendi Fikrin,kendi Deneyimlerinle şekillendirdiğin Durumlara Ait Aldiğin Kararlardir.
Yaşami Savaş Gibi Değil De,oyun Gibi Görmeye Karar Verirsen
Bir Kaç Dakika Içinde Muazzam Bir Rahatlama Ve Hafiflik Hissedeceksin.
Bir Oyunu Kaybetmek,savaşta Yenik Düşmek Kadar Insani üzmez çünkü.eğer Oyun Olduğunu Bilirsek,bu Oyunu Kazanmak Için Elimizde Pek çok Firsat Olduğunu Da Bilmemeiz Gerekir.buna Karşin Yaşama Acimasiz Bir Savaş Gözüyle Baktiğimiz Anda Bu Mücadeleye Baştan Korku Yüklü Olarak Başlariz Ve Kazanma şansimizi Daha Baştan Bloke Ederiz.
Bütün Enerjiler Serbestçe Akmak,boşalmak Ister.bir Gül,ya Başaramazsam Diye Korku Dolu Bir Savaş Vererek çiçek Açmaz.
öylesine çiçeğe Durur,çünkü Bu Yetenek Onun Yaradilişinin Bir Oyunudur.her Varlik Neye Ihtiyaç Duyuyorsa Onunla Donatilmiştir,aksi Halde Yaşamini Sürdüremez.
Yalnizca Biz Insanlar,hakkimizi Elde Etmek Için Güç Kullanmamiz Gerektiğini Düşünür,hata Yapariz.dişimizi Sikar,kafamizi Duvardan Duvara Vururuz.bu Arada Duvarin Orada Olduğuna Inandiğimiz Için O Duvar Vardir,başka...
Ipin Ucunu Birak,koyver Gitsin,ne Olacaksa Olsun.yaşama Evet De.beyaz Bir Bulut Ol.bulut Nereye Sürükleneceğine Aldirmaz,çünkü Kendisi Neredeyse Hedefinin De Orada Olduğunu Bilir.
Karşilaştiğimiz Tüm Problemlerin,direnç Sonucu Ortaya çiktiği Bile Söylenebilir.direnç Sürtüşme Yaratir Ve Sürtüşme Tahripkardir,yikicidir.
Savaşmayi Unut.bir Hedefe Varmak Için Ne Kadar çok Enerji Harcarsan,o Hedefe Giden Yolda Karşina O Kadar çok Engel çikar.
Arzularinin Gerçekleşmesine-şaka Değil-izin Ver.hedefe Giden Yoldaki Engelleri Gidermek Için Yapilan Bilinçli Her Eylem Yeni Engeller Doğurur,bunu Sakin Unutma....
Mücadele Etmeye Ihtiyacin Yok.yaratici Gücünün Bilincinde Ol Yeter...tanri Da Evreni Yaratmak Için Fazla Mesai Yapip,deli Gibi çalişmadi.o Düşündü Ve Evren Oldu.
Eğer Düşünce Ve Inancin Tamsa,onun Gerçekleşeceğini Biliyorsan Ona Bir Enerji Akitirsin-gerçeğe Dönüşmek Için Ihtiyaci Olan Enerjidir Bu.
Bugün Dördücü Olumlamamizi Veriyorum.aynen Diğerleri Gibi Günde 3 Kez önce Yüksek Sesle,ardindan Içimizden Okuyacağiz...haykirin Ki Evren Isteklerimize Karşilik Versin.isteyin Sadece Ve Birakin Kendinizi....
Sorumluluk
En Birinci Sorumluluğum Kendim Olmaktir.
Ben öncelikle Ve Sadece Kendi
Sorumluluklarimi Yüklenirim.
Ve Benim Diğer Insanlar Karşisindaki Asil Sorumluluğum,onlara öncelikle Kendi Sorumluluklarini Sevinçle
Yüklenebilmeleri Imkanini Sağlamaktir.
Sorumluluğumu Sevinçle Yüklenirim.
çünkü Onlar Beni Büyütür Ve Güçlendirirler.
Görevlerimi Sevinçle Yüklenirim,çünkü
Onlar Beni Ben Yaparlar.
En Büyük Görevim,kendimi Mutlu,
Sağlikli Ve Başarili Yapmaktir.
En Büyük Sorumluluğum Ise,kendi
Hayatimin Tamamen Benim Tarafimdan
Oluşturulmuş Olduğunu Kabul Etmek
Ve Ona Göre Yaşamaktir.
Kendi Yaşama Sorumluluğumu
üzerime Alma Görevimi Hiçbir Koşul
Ve Sebeple Ertelemem.
Günümü Nasil Planlayacağima,neyi Tercih Edeceğime
Ben Karar Veririm.
Her Düşüncemin,davranişimiz Sonuçlarindan Ben
Sorumluyum.
çevremdeki Insanlar Ve özellikle Sevdiklerim Için
Herşeyi Yapmaya Hazirim,
Onlar Istediklerinde Ve Almaya Hazir Olduklari Sürece.onlarin Hayatlari Ile Benimkiler Arasindaki çizgiyi Net Olarak Farkederim.
Onlara Yardim Etmeye çalişirim,ama Onlara
üzülüp-kahrolarak Kendimi Faydasiz Hale Getirmem.
Sorumluluklarim Beni Geliştirir Ve Olgunlaştirir.
Beni Büyütür Ve Güçlendirir.
Sorumluluklarim Bana Neşe Ve Canlilik Verirler.
Ama şunu Unutmam Ki
En Büyük Sorumluluğum
Kendim Olmaktir......
Bugün Biraz Genel Duyarlilik Aliştirmalari Yapacağiz...
Yaşam,uzun Soluklu Bir Süreç...yaşamin Mücadeleden Ibaret Olduğuna Inanirsan,senin Için Aynen öyle Olur:herşeye Ve Herkese Karşi Zorlu Bir Savaş.tadini çikarttiğin Birkaç Mutluluk Aninda Kendini Galip Gibi Hissedersin,ama Geniş Anlamda Kadere Karşi Hep Yenildiğini Sanirsin.seni Bu Duruma Yönlendiren Ve Orada Saplanip Kalmana Neden Olan şey Kader Değildir Halbuki.o,senin Kendi Fikrin,kendi Deneyimlerinle şekillendirdiğin Durumlara Ait Aldiğin Kararlardir.
Yaşami Savaş Gibi Değil De,oyun Gibi Görmeye Karar Verirsen
Bir Kaç Dakika Içinde Muazzam Bir Rahatlama Ve Hafiflik Hissedeceksin.
Bir Oyunu Kaybetmek,savaşta Yenik Düşmek Kadar Insani üzmez çünkü.eğer Oyun Olduğunu Bilirsek,bu Oyunu Kazanmak Için Elimizde Pek çok Firsat Olduğunu Da Bilmemeiz Gerekir.buna Karşin Yaşama Acimasiz Bir Savaş Gözüyle Baktiğimiz Anda Bu Mücadeleye Baştan Korku Yüklü Olarak Başlariz Ve Kazanma şansimizi Daha Baştan Bloke Ederiz.
Bütün Enerjiler Serbestçe Akmak,boşalmak Ister.bir Gül,ya Başaramazsam Diye Korku Dolu Bir Savaş Vererek çiçek Açmaz.
öylesine çiçeğe Durur,çünkü Bu Yetenek Onun Yaradilişinin Bir Oyunudur.her Varlik Neye Ihtiyaç Duyuyorsa Onunla Donatilmiştir,aksi Halde Yaşamini Sürdüremez.
Yalnizca Biz Insanlar,hakkimizi Elde Etmek Için Güç Kullanmamiz Gerektiğini Düşünür,hata Yapariz.dişimizi Sikar,kafamizi Duvardan Duvara Vururuz.bu Arada Duvarin Orada Olduğuna Inandiğimiz Için O Duvar Vardir,başka...
Ipin Ucunu Birak,koyver Gitsin,ne Olacaksa Olsun.yaşama Evet De.beyaz Bir Bulut Ol.bulut Nereye Sürükleneceğine Aldirmaz,çünkü Kendisi Neredeyse Hedefinin De Orada Olduğunu Bilir.
Karşilaştiğimiz Tüm Problemlerin,direnç Sonucu Ortaya çiktiği Bile Söylenebilir.direnç Sürtüşme Yaratir Ve Sürtüşme Tahripkardir,yikicidir.
Savaşmayi Unut.bir Hedefe Varmak Için Ne Kadar çok Enerji Harcarsan,o Hedefe Giden Yolda Karşina O Kadar çok Engel çikar.
Arzularinin Gerçekleşmesine-şaka Değil-izin Ver.hedefe Giden Yoldaki Engelleri Gidermek Için Yapilan Bilinçli Her Eylem Yeni Engeller Doğurur,bunu Sakin Unutma....
Mücadele Etmeye Ihtiyacin Yok.yaratici Gücünün Bilincinde Ol Yeter...tanri Da Evreni Yaratmak Için Fazla Mesai Yapip,deli Gibi çalişmadi.o Düşündü Ve Evren Oldu.
Eğer Düşünce Ve Inancin Tamsa,onun Gerçekleşeceğini Biliyorsan Ona Bir Enerji Akitirsin-gerçeğe Dönüşmek Için Ihtiyaci Olan Enerjidir Bu.
Bugün Dördücü Olumlamamizi Veriyorum.aynen Diğerleri Gibi Günde 3 Kez önce Yüksek Sesle,ardindan Içimizden Okuyacağiz...haykirin Ki Evren Isteklerimize Karşilik Versin.isteyin Sadece Ve Birakin Kendinizi....
Sorumluluk
En Birinci Sorumluluğum Kendim Olmaktir.
Ben öncelikle Ve Sadece Kendi
Sorumluluklarimi Yüklenirim.
Ve Benim Diğer Insanlar Karşisindaki Asil Sorumluluğum,onlara öncelikle Kendi Sorumluluklarini Sevinçle
Yüklenebilmeleri Imkanini Sağlamaktir.
Sorumluluğumu Sevinçle Yüklenirim.
çünkü Onlar Beni Büyütür Ve Güçlendirirler.
Görevlerimi Sevinçle Yüklenirim,çünkü
Onlar Beni Ben Yaparlar.
En Büyük Görevim,kendimi Mutlu,
Sağlikli Ve Başarili Yapmaktir.
En Büyük Sorumluluğum Ise,kendi
Hayatimin Tamamen Benim Tarafimdan
Oluşturulmuş Olduğunu Kabul Etmek
Ve Ona Göre Yaşamaktir.
Kendi Yaşama Sorumluluğumu
üzerime Alma Görevimi Hiçbir Koşul
Ve Sebeple Ertelemem.
Günümü Nasil Planlayacağima,neyi Tercih Edeceğime
Ben Karar Veririm.
Her Düşüncemin,davranişimiz Sonuçlarindan Ben
Sorumluyum.
çevremdeki Insanlar Ve özellikle Sevdiklerim Için
Herşeyi Yapmaya Hazirim,
Onlar Istediklerinde Ve Almaya Hazir Olduklari Sürece.onlarin Hayatlari Ile Benimkiler Arasindaki çizgiyi Net Olarak Farkederim.
Onlara Yardim Etmeye çalişirim,ama Onlara
üzülüp-kahrolarak Kendimi Faydasiz Hale Getirmem.
Sorumluluklarim Beni Geliştirir Ve Olgunlaştirir.
Beni Büyütür Ve Güçlendirir.
Sorumluluklarim Bana Neşe Ve Canlilik Verirler.
Ama şunu Unutmam Ki
En Büyük Sorumluluğum
Kendim Olmaktir......