- 15 Ocak 2017
- 152
- 221
- 23
- 37
- Konu Sahibi hopeless1988
- #21
Aminnn isalalhhh.. Cok zor cok cok uzuldum sizede meleginiz sizinde cennetinizin anahtari. Allahim cennetinde kavustursun hepimiziBizimki biraz farklı tabiki ağlaması gülmesi yürümesi koşması konuşması herşeyine şahit olduk haliyle 3 senede. Kabullenmem bile 1 seneyi buldu 1 senelik kısım Yok hafızamda. Diğer kızımı bile hatırlayamıyorum. 1 buçuk sene psikologla yaşadım. Senin kabullenme sürecine hızlı girmişsin önümüzden bi psikolog desteği alırsan daha kolay atlatabilirsin belki, hafıza kayıpları olmadan en azından.
Ha bu arada hiç ilaç kullanmadım bırak beyin kendi akışında olsun. Acı büyü dozuda büyük olur haliyle sonra hamileyken bırakınca tekrar en başa sararsın.
İnşallah en sağlıklısı en bıcır bıcırından bi bebeğin olur kucağın dolar canım ama az daha sabret olur mu. Hormonların hücum ettiği bölgeye giriş yaparken (hamilelik) fiziken ve ruhen iyi olman gerek.
Tamam beklicem zaman umarım birqz olsun yaralarimi sarar. Öğretmenim ben işime döndüm işte onlar oyaliyorlar beni okulda ama işte ah o geceler çok zor. allah sizden razı olsun aslında böle beni anlayanlarla konuşmak iyi gelir diye yazmıştım buraya da. Annemi kaybettim ben 5 yil evvel ozmanda kendim sarmıştım yaralarımı. Bazen öyle şeyler yasiyorsunuzkı hastane doktor falan görmek istemiyorsunuz annemi kanserden kaybettim 3 yıl hastanelerde geçti ondan belkide psikolog fikri hep uzak geldi bana belki bir kursa falan yazılırim