Yaşanan olaylar ruh sağlığımızı bozuyor ruh saglıgım ıcın napmalıyım

G

GUZELDOGAM

Ziyaretçi
  • Konu Sahibi GUZELDOGAM
  • #1
Ailedeki maddi manevi baskı yüzünden sevdiğimle 21 yaşında evlendim.baskının daha fazlasını eşimin ailesinde yaşadım kayın pederim sayesinde maneviyatımı sonrada maddiyatımı kaybettim.önce takılarım vercem diye aldı gitti sonra kaynım vercem dedi birikimlerimi aldı gitti 2 yıl oldu yok.eşim desem beni mutlu etmek için çabası yok sevdiğim hiç bişeyi yapmıyor yapsada burnumdan getiriyor.onun aldığı maaşlada abisinin ona açtığı borçları ödüyor anlıyacagın bizi düşünmedi hiç.işe başladım fakat düzgün iş çıkmıyo karşıma eziyorlar üzüyorlar.ondan sonra bi kadın evini terkedip gidince suclu oluyo anne-baba-eş hiç düşünmüyorlar nerde hata yaptık diye.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
  • Konu Sahibi GUZELDOGAM
  • #2
canım bu yaşadığın durum gerçekten üzücü benim kardeşimde seninle nerdeyse aynı kaderi paylaşıyor tek fark biz evlenmesini istemedik kendi bu yolu seçti ama biz herzaman arkasındayız
senin bu durumunun sebebi ailen ise ozaman ailenle bu yaşadıklarını paylaş ve onlardan destek iste
seni evlendirmekle anne baba görevleri bitmiyor arkanda durmaları gerekir ve sende onlara yaptıkları hatayı düzelmeleri için destek olmalarını iste bu senin evlat olarak hakkın
istemediğin ve hakketmediğin bir hayatı sürdürmenin pek bir anlamı yok
eşinden hakketmediğin bir muameleye katlanmaya mecbur değilsin ona düşüncelerini ve hisetiklerini anlat eğer sana karşı hala anlayışı yoksa bu işkenceye daha fazla katlanma zararın neresinden dönersen diyelim umarım senin için herşey yoluna girer
 
  • Konu Sahibi GUZELDOGAM
  • #3
Aılem hı onlar destekten Çok kendı anlaŞmazlıklarıyla Üzmekteler benı yardım ıstesemde anlamazlar pıskologa delılerın gıttıgını dusunen ve bıseylerı duzeltmek ıcın ugrasan kısıler degıl malesef evet sokakta bırakmazlar fakat onlarla oturdugumda eskısı gıbı maddı ve manevı baskıya devam edecekler busefer daha fazla nıyemı cunku ozaman dul oluyosun ya of of cok yorgunum artık yasamadıgım olayları yasamıs gıbı yasadıklarımı hıc yasamamıs gıbı hıssettıgım gunler oluyor anlıyacagın beynım cok yorgun...sevgıyı bırtek esımde buluyorum bana ılgılı fakat eylenmeyı bılmıyor sosyal degıl kımseye gıtmıyor gelen arkadaslarımada trıp yapıyor gıttıklerınde ,benı ve cocugunu dusunmuyor haklarımızı savunmuyor.gulmeyı Çok Özledım.eĞlenmeyı,hayatı yasamayı
 
Son düzenleyen: Moderatör:
X