benım yaşadıgım içimin doldugu üzüldügüm bir durumu bir akrabama anlattım.........ama oda aynı şekilde üzülmüş ortak noktamız oldu o üzüntüyle anlattım.....:sinifsinif:
ve o anlattıgım durum dallanmış budaklanmış.......kaydirigubbakcemile2
bambaşka bir şekle gelmiş..........
anlatıgım o olay bana gelene kadar..........tamamıyle degişmiş.......bana anlattıklarında başka bir olaymış gibi dinledim....... bide hayret ettim.......dedım kı........yanı bu kadar olur yazık dedim....akannehir
hatta bu lafı nerden cıkardınız aaaaaaaa
böylede olurmuymuş dedim
dediler ki sen demişin senden cıkmış bu laf..........:1shok:.
hiç alakası olamayan bir durum olmuş...........
malaesef bazı laflar yaşananlar oldugu gibide kalmıyor..........
üzdü içimi acttı ama..........senağlama
ama tekrar başa saramıyacagım için o kişiyle mesafemi koydum........klava:
oda bunu fark etti........etsinde....:dilcikar:....
Başkalarından duymadım..
Benim için özel bir sırrın alenen tüm çevreme ifşa edildiğini kendi gözlerimle gördüm..akannehir
Ne yaptım?
Benim için o an bitti..
Canım dediğim bir arkadaşımdı,dost sandığımdı,sırdaş sandığımdı..
Haklı çıkanlara boyun eğdim..
Hem safım hem aptalım ben..
Çok ilginçtir,bir gün espriyle of ya depresyona girdim dedim,dıdının dıdısı biri de en yakın arkadaşıma,aaa Dilarem de depresyondaymış demiş
Yani laf ağızdan çıkar ama karşındakinin algılayışı da önem arzeder.
Velhasılı espri bile yapmaktan korkar oldum:1shok:
lmaz:lmaz:
