• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

yaşanmışlık mühürüm dedikleriniz ?

SalvaMea

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
21 Mayıs 2007
760
4
116
Eskişehir
acılar "acıdır" evet yorar,yıpratır,sıkar,boğar..
gözünüzün etrafında çizgiler oluşturur zamanla..
yüzünüzün gözlerinizin ifadesini değiştirir..
bunlar sizin yaşanmışlık mühürünüzdür ..
bana göre acılarında bir güzelliği vardır..
hayatta "dik" durabilmek adına "dersler" çıkarabilmek adına..

acılarınızın "mühürünü" sevebilmeyi öğrenebildinizmi ??
acılarınızdan başı dik bir "kadın" çıkarabildinizmi ??
 
Evet kendi adıma yaşadığım herşeyi zaman zaman sorgularım. İç hesaplaşmamı yaparım.
Elbette keşkelerim de oluyor ama yaşadığım şeylerin bana kattıkları çok fazla.
Kendi adıma yaptığım şeylerde, kararlarımda, hesaplaşmam sorun olmuyor ama elimde
olmadan yaşanmış bazı şeyler çok üzebiliyor beni..... Ya da herşeyi görüpte hiçbirşeyi
değiştirme şansımın olmaması......
Hep aynı noktada tıkandığımı hissediyorum. Hayatta tek ablam, can dostum gözümün önünde eridi, onun gözünde görmeye çalıştığım ışığı yakalayamayınca en kötü yaşamışlığım bu oluyor benim için.
:delphin:
 
her insan gibi mutlaka ''ah keşke'' dediğim dönemler olmuştur mutlaka...
ama yaşanmışlık mühürlerinin, insanı her safhada olgunlaştırdığına inananlardanım..
hayat, her zaman laylaylom la geçse, günler çabuk tükenir hayatın farkına varamayız..
insan, yaşadıkça, ''tüh bee dedikçe'' olgunlaşır, karar alma yeteneği anlam kazanır..
 

yaşadığım herşeyin arkasında durdum şimdiye kadar,
ne yaptıysam,önümde onu buldum onu yedim,
hani yemek yaparız ve malzeme neyse orataya nefis,yada çok kötü bir yemek çıkar yaa,
işte hayatta böyle benim için ne yaptıysam onu yedim,
ama bazende ben ortaya çok leziz şeyler çıkarmaya çalışırken,
hatta çıkarırken gözlerimin önünde çöpe döktüler o yemekleri,
ozaman hayatta acıların karşısında dik durdum,
yaptığım herneyse bidaha bidaha yapmayı öğrendim,
denedim,yanıldım,ağladım...
hepsi benimm mühürüm oldu...
gözlerimde saklandı o mühür:delphin:
 
hayat önümüze ne yemek koyduysa onu yemek zorundayız
bende hep öyle yaptım..
kadere teslimiyetden başka çare yok
eğer yaşadıgım herşeyi sorgularsam içinden çıkılmaz hale giriyor yaşam..
 
yaşadığımız sürece bu hayatta,
acıları da, sevinçleri de hep yaşayacağız...
bazı acılar bizi derinden yaralasa da,
hayat devam ediyor ve biz o hayatı yaşamak zorundayız...
hatalarımız tabiki olacak,derler ya kimse dört dörtlük değildir diye,
ama önemli olan hatalardan ders almak ve bu hataları tekrar etmemek...
acılar demek istemiyorum ama üzüldüğüm,
zamanlar oldu ama isyan etmedim hiç,
hep Rabbim tarafından sınandığımı düşündüm ve
daha fazla inançla ayakta kaldım...
hayatta güçlü olmak zorundasınız,size ne verirse versin,
pes etmek olmamalı diye düşünüyorum...
sevgiler...
 
herkes kendine göre kendinin kaldırabileciğine göre acı çeker mutlaka
bazen bize göre çok acımasızmış dayanamayacakmışız gibi gelen olaylar bir başkası için çok basit yaşanılası oluyor
hayata herzaman tutunmak gerek
zorluklar olmazsa bizler güçlenemeyiz
yaşadığım her güçlük beni biraz daha olgunlaştırdı
yaşadığım herana şükretmeyi öğretti
 
kendi yaptiklarimdan dolayi bazen uzuntuler yasadigim oldu ama cok buyuk acilar degildi, ve pismanlikta duymadim hicbirzaman nede olsa kendi secimimdi. yapmasaydim belki icim icimi yerdi niye yapmadim diye. ben en buyuk acilarimi daha ben dogmadan önce hayatima ve gelecegime yön veren olaylar ve talanlarla yasadim. iste sitemin buna. sebeb olanada asla hakkimi helal etmem. yinede cok sukkur beni guclu kildi bu olaylar.
 
çocukken düşünce dizlerim kanardı, o an sıcak bir his vardı sadece
zamanla o sıcaklık yerini kabuk bağlamaya bırakırdı
kabuk da zamanla geçer, sadece izi kalırdı...

şimdi de düştüm, kabuk bağlıyor yaralarım...
ben hala kanayan dizimin derdindeyim...
kanamasına, canımın acımasına hazır değilim ki, kabullenemedim ki...
izi kalmasın, annem, babam üflesin, her şey geçiversin, ben de oyunuma devam edeyim istiyorum
malesef...
hayat izin vermiyor...
sen büyüdün, kabul et yaşananları diyor.
ben hala o çocuksu inadımla hayır diyorum, kabullenemiyorum...
 
hayat çok zor ve acımasız.
hani çocukken ailemize yaptığımız tatlı kaprisler var ya...sonunda annen yada baban kıyamaz yapar dediğini..aslında sen bilirsin yapıcaklarını..hayatıda öyle sanır insan..hayatada yaparsın kaprislerini..ama istediğin olsa da bedelini ödersin mutlaka.ya da koca bir şamar yersin hayattan..canı acıdıkça büyür insan...
bende büyüdüm.düşe kalka şamar yiyerekten...
 
Hayat yolumda yürürken - çöp ve çiçek olarak pek çok şey topladım ve biriktirdim.yerimseniben
Çöpleri ayağımın altına aldım - yükseldim.hihoyyyt Çiçekleri de baştacım yapıp yüceldim.:hooray:
Hepsi benim artılarım ve onlardan bu ben yaratıldım.:CüvCüv: Gidebildiğim yere kadar - pekçok çöp ve çiçek toplayacağım.a.s.
 
yıllar önceki benle şimdiki arasında koca dağlar kadar fark var.
neler mührüm oldu.insanlar güvenmek için fazla kaygan bunu gördüm.
kimse kendinden bir adım ileride olana tahammül edemiyor bunuda gördüm.
her duamda dediğim bir söz var.allahım senden başkasına minnet ettirme.yaşıma fazla gelen şeyler gördüm.
ama çok şükür ayaktayım ve daha güçlüyüm.
 
Back
X