Canım benim başın sağolsun. Allah mekanını cennet etsin. Ama şöyle düşün. Annen kendisine birşey olacağını bilse buna değil, senin yaşayacaklarına kahrolurdu. Annen senin hep yanında her anını görüyor ve sen üzüldükçe o asla yerinde rahat edemiyor. Hepimiz gün gelecek yakınlarımızı tek tek kaybedicez. Ve gün gelecek onlara ebediyen tekrar kavuşucaz. Burası bizim için sadece misafirhane. Hangimiz sonsuza kadar buradayız ki. Elbet üzüleceksin, canın yanacak, kahrolacaksın ama Allah herkesi bir acıyla sınarmış. Etrafına bir baksana acısı, derdi olmayan bir insan var mı? Gerekirse bir uzmandan yardım al çünkü kaybetme psikolojisi bazen insanın tek başına üstesinden gelemeyeceği kadar zor olabilir. Bunun yanında bol bol dua et anneciğinin o dualara ne kadar ihtiyacı vardır hem sen de kendini daha rahat hissedersin yer gök duayla derler. Sakın isyan etme, unutamıcam diye düşünme. Bir laf vardır Allah ölüm acısını dağlara, taşlara vermiş onlar kabul etmemiş ama insana vermiş bakmış ki insan üç gün ağlıyor dördüncü gün unutuyor. Elbet asla unutmazsın ama gör bak zamanla acın hafifleyecek, için daha az yanacak, kendini çok daha güçlü hissedeceksin ve hayatta kimse ve hiçbir olay seni yıkamayacak. Çünkü sen bu kadar büyük bir acıyı zamanla hafifletebileceğini görünce hayatta hiçbirşey için yıkılmazsın. Annenin eceli buraya kadarmış ama senin daha çok çok güzel günlerin olacaktır. Okuyor musun bilmiyorum ama eğer öyleyse inşallah okulunu bitireceksin, azminle güzel yerlere geleceksin, belki senin yaralarını saracak, acılarını hafifletecek bir sevgi yaşayacaksın, anne olacaksın. Ama yılmak yok, pes etmek yok. Sevgiler sana.