merhaba arkadaşlar..ben farkettim ki şu anki yaşımdan utanıyorum...yaşım şu an 29...
sorunumu şöyle açıklayayım...ben dış görünüş olarak minyon yapılıyım ve yüzüm falan da olduğundan genç gösteriyor..bir de spor giyimli olmamı ve yer yer çabuk heyecanlanan pek olgun davranamayan cool olamayan biri olduğum da düşünülürse... şu an insanlar tarafından 18-20 arası zannediliyorum ve bu durumu da hiç bozmak istemiyorum...çünkü birçok açıdan işime geliyor...çünkü herçekten ruhum ve aklım hala o yaşlarda...gençliğimi doya doya yaşayamamış olmanında büyük etkisi var..birçok hevesim içimde kaldı...
kendimden genç olan insanlarla da kendimden büyük olan insanlarla da rahatça konuşabiliyorum..ta ki yaşım veya eğitim durumum sorulana kadar...ama bir noktadan sonra illa ki bu tür sorular soruluyor engelleyemezsin ki...sonra kişi yaşımın büyük olduğunu öğrenince bana karşı görüşü davranışları falan benim istemediğim doğrultuda değişiyor...
örneğin genç delikanlılar beni yaşıdı sanarak sıcak bir şekilde arkadaşca sohbet ederken yaşımı duyduktan sonra ise kendimi yaşıma göre geliştiremediğimi anlıyorlar veya bana abla muamelesi yapıp benden uzaklaşıyorlar ve yakınlık ve sıcaklık bir anda mesafeli bir saygıya bırakıyor kendini...ki ben ikisini de istemiyorum...
bu yaşıma kadar eğitimimi tamamlayamamış olmam ve kendi hayatımı kuramamış olmam beni utandırıyor..biraz da bu yüzden yaşım kimseler tarafından bilinmesin istiyorum ve genç görünmek işime geliyor...lise öğrencisi sanıldığım sürece benim için pek problem olmuyor...yetişkinler nazımı çekiyor..genç insanlar ise yaşıdı sanarak yakınlık gösteriyor..bu durum çok hoşuma gidiyor...ama soranlara da yalan söylemek istemiyorum..söylersem de huzursuz oluyorum...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor... söyleme o zaman diyebilirsiniz...söylememeyi tercih etsem o da saçma olmazmı ?
yazdıklarımdan belki akıl olarak olgun olmadığımı düşünenler olabilir ama aksine hiç öyle birisi değilimdir..küçüklüğümden beri hep yaşıtlarımdan daha terbiyeli ve olgun davranışlara sahiptim ve öğretmenlerinin hepsi de öyle derlerdi benim hakkımda...yani şımarık tiplerden zıp zıp zıplayan tiplerden değilim
sorunumu şöyle açıklayayım...ben dış görünüş olarak minyon yapılıyım ve yüzüm falan da olduğundan genç gösteriyor..bir de spor giyimli olmamı ve yer yer çabuk heyecanlanan pek olgun davranamayan cool olamayan biri olduğum da düşünülürse... şu an insanlar tarafından 18-20 arası zannediliyorum ve bu durumu da hiç bozmak istemiyorum...çünkü birçok açıdan işime geliyor...çünkü herçekten ruhum ve aklım hala o yaşlarda...gençliğimi doya doya yaşayamamış olmanında büyük etkisi var..birçok hevesim içimde kaldı...
kendimden genç olan insanlarla da kendimden büyük olan insanlarla da rahatça konuşabiliyorum..ta ki yaşım veya eğitim durumum sorulana kadar...ama bir noktadan sonra illa ki bu tür sorular soruluyor engelleyemezsin ki...sonra kişi yaşımın büyük olduğunu öğrenince bana karşı görüşü davranışları falan benim istemediğim doğrultuda değişiyor...
örneğin genç delikanlılar beni yaşıdı sanarak sıcak bir şekilde arkadaşca sohbet ederken yaşımı duyduktan sonra ise kendimi yaşıma göre geliştiremediğimi anlıyorlar veya bana abla muamelesi yapıp benden uzaklaşıyorlar ve yakınlık ve sıcaklık bir anda mesafeli bir saygıya bırakıyor kendini...ki ben ikisini de istemiyorum...
bu yaşıma kadar eğitimimi tamamlayamamış olmam ve kendi hayatımı kuramamış olmam beni utandırıyor..biraz da bu yüzden yaşım kimseler tarafından bilinmesin istiyorum ve genç görünmek işime geliyor...lise öğrencisi sanıldığım sürece benim için pek problem olmuyor...yetişkinler nazımı çekiyor..genç insanlar ise yaşıdı sanarak yakınlık gösteriyor..bu durum çok hoşuma gidiyor...ama soranlara da yalan söylemek istemiyorum..söylersem de huzursuz oluyorum...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor... söyleme o zaman diyebilirsiniz...söylememeyi tercih etsem o da saçma olmazmı ?
yazdıklarımdan belki akıl olarak olgun olmadığımı düşünenler olabilir ama aksine hiç öyle birisi değilimdir..küçüklüğümden beri hep yaşıtlarımdan daha terbiyeli ve olgun davranışlara sahiptim ve öğretmenlerinin hepsi de öyle derlerdi benim hakkımda...yani şımarık tiplerden zıp zıp zıplayan tiplerden değilim
Son düzenleme:
sonra da malum neden çalışmıyorsun neden evlenmedim..nere mezusun gibi hoşuma gitmeyen sorular başlıyor ve istedikleri cevapları alamadıklarında bana saygı duymuyorlar..mecbur kalıyorum biryerde..
