Boşanma olayımı ve annem haricinde ailemden kimsenin bana destek olmadığını daha önceki konularımda paylaşmıştım.
Şimdi tayinimi isteyip buradan uzaklaşma planım var. Ohal'den dolayı bir süre daha burdayım ama ilk fırsatta gidicem kesin.
Bunu duyan yengem (abimin eşi) evini ve arabanı bize ver nasıl olsa gideceksin demişti. Ben şaka yaptığını düşünürek olur veriym dedim. Ama gülerek söylemişti ben de gülerek tamam demiştim. Şimdi ise hergün abimle kavga ediyomuş arabasını neden bana vermiyor diye. Hayır anlamıyorum bu ne cüret bu nasıl edepsizlik. Üniversitede okuyorken kimseden bir kuruş görmedim burslarımla okudum. Onca yıl sınır bölgelerde deli gibi çalıştım. İyi kötü bişeyler yaptım. Şimdi kalkıpta batan geminin mallarıymış gibi nasıl olsa gidiyo, evine biz yerleşelim arabasını da bana versin ne mantıkdır yaa. Bir de diyomuş ki; ben sözümde durmuyomuşum, tamam araba senin olsun demişim ama vermemişim, güvenilmezmişim. O kadar sinirlendim ki. Hayır yani nasıl böyle bir şey düşünür
rumeysa3 soran oldu mu bilmiyorum ama, abiniz babanızla birlikte mi çalışıyor? Ve arabayı size babanız mı aldı? Bu tarz muhabbetler ayrılmayan bütçelerde oluyor da. Yoksa kadın kafayı yemiş.
Araba bu yahu, taşınmaz mal mı ki arabanızın da geride kalacağını düşünüyor? Ne tuhaf! Hadi götüremeyecekseniz satarsınız, nasıl göz koyuyor sizin malınıza, anlamış değilim! Daha neler duyacağız şu KK da kimbilir 
