- 17 Temmuz 2015
- 43
- 5
- 30
- Konu Sahibi Esthergreenwood
- #1
Selam kızlar, benimki dert değil sadece bir akıl danışma olacak:)
21 yaşındayım, eski sevgilim de 25. Aynı fakültedeyiz. Bir şekilde tanıştık ve birbirimizden hoşlandık sevgili olduk. Detaya inmeyeceğim. Ben bir kadının bir ilişkide yapmaması gereken her şeyi yaptım. Üstüne düşme, sürekli kavga çıkarma, gelecekten bahsedip korkutma:) ilk başta böyle değildi, sen benim tanıdığım hiçbir kıza benzemiyorsun, seninle her konudan konuşabiliyoruz teksin ve altın değerindesin demişti bana
Ama gelin görün ki benim huysuzluğum ve sürekli surat asnalarım ilişkiyi bitirdi. Ayrılıktan önce 5 gün kendimize süre verdik, ben onun ayrılacağını anladığımdan gurur yapıp bence de ayrılalım benim de sevgim yetersiz dedim ama yalan söyledim tabii ki. Bu dediklerime o çok bozulmuş ayrılık sonrası. Ortak yakın arkadaşımız var. Hatta onunla konuşurken erken karar verdik sanırım bile demiş. Küçük bir not düşeyim, okulunu baya bir uzattı ve üstünde çok yük var ailesinden dolayı.
Her neyse kızlar, bu ayrılık sonrası arkadaş çevremiz ortak olduğu için biz sürekli görüşüyorduk yine. Bana bakışları olsun konuşmaları olsun etkilendiği belliydi. Ortak arkadaşımıza da çok güzel tekrar etkilenmemek mümkün değil demiş bu hem gururumu okşadı ama bir yandan da üzdü beni, isterdim ki davranışlarımdan etkilensin ( çok huysuzum orası ayrı konu:))
bu süreçte ayrılık sonrası ben huysuzluklarıma devam ettim, surat astım sanki hala sevgiliymişiz gibi, dengesiz davrandım. Buluşmalarımız sonrası 20 tane mesaj atıyordum. Ben eski sevgilinim her ne kadar seni sevmesem de benim yanımda davranışlarına dikkat et diye. Ne çocukluk çok utanıyorum
Bu davranışlarım sonrası kendisi uzaklaştı benden, çekim yasası gereği ben ona yapıştım:) ve 1 ay önce dayanamayıp ona onu hala sevdiğimi söyledim. tüm arkadaşlarım keşke yapmasaydın, şimdi seni çantada keklik olarak görecek deseler de aldırmadım. Çünkü onun o tarz bir insan olmadığını biliyordum ve sevdiğimi söylememde de her hangi bir amaç yoktu. Sadece bilmesini istedim. Bu arada hata yaptığımı, onu çok bunalttığımın farkında olduğumu da söyledim. Ve değişmem gerektiğini ama onun için değil kendim için, annemin bile bazı zamanlar bana huysuz seni böyle kimse istemez. Kendini yiyorsun dediğini de ekledim. Ondaki bu soğukluğun sebebinin ben olduğumu düşündüğümü söyledim. Ilişkiye başlarkenki eski ben olacağımı, olumsuz anlamda çok değiştimi de ekledim. O da sana değer veriyorum ama şuan okul konusu çok kritik başka bir şey düşünmek istemiyorum dedi. Sevgili olunca her şey yük gibi geliyor falan demişti. Şuraya giderken haber ver, şunlayım haber ver falan. Daha sonrasında ben kesinlikle kendisiyle iletişime geçmedim. Farklı şehirlerdeydik. O arada beni arayan hep oydu. Ben geri çekildim ve kendime odaklandım. Bu arada instagram beğenileri hep ne senle ne sensiz, varlığın da yokluğun da yetmiyor falan:) Daha sonra okul gereği tekrar aynı şehire geldik. ben hareketlerime dikkat ettim tabii ki, o gereksiz triplerimden ve surat asmalarımdan uzaklaştım. Ilk tanıştığımızdaki eski ben oldum ve o eski bene acayip derecede bağımlıydı. Bayramdan önce yine hep beraberdik o ben ve arkadaşı, sürekli bana iltifat ediyor. Herkes sana bakıyor farkında mısın? Hiç Türke benzemiyorsun falan. Ben kendimi beğenmiyorum fiziksel olarak bazı konularda. Hayır herkes seni çok beğeniyor farkında değilsin falan diyor. Bu konuda da kafam karışık sanki sırf beni üzmemek için bana iltifat ediyormuş gibi geliyor
Neyse kızlar asıl olaya geliyorum. Biz bayram için farklı şehirlere geldik ve o arada sürekli haberleşyoruz gün içinde. Tam ilk tanıştığımızdaki gibiyiz, bana sürekli biz seninle çok benziyoruz falan diyor. Flörtleşiyoruz sanırım:) ben haber vermeyi sevmem diyen adam eve gidince haber veriyor. Sevgiliyken kalkardı (ben kendimden soguttugum sıralar
) bana bir Günaydın mesajı bile atmazdı. Bugün Günaydın diye mesaj atmış (maşallah) kızlar çok mutluyum ama bir yandan da korkuyorum.
Ne yapmam nasıl davranmam lazım. Taktik istemiyorum sizden. Taktiklerle dolu bir ilişki olsun istemiyorum. Sadece şu sıralar ne yapmam gerektiğini soruyorum. Ve kendimin ve çok yakın bir arkadaşının görüşüne göre duygularından emin değil. Şöyle ki benden hoşlandığının farkındayım. Ama bunu anlamlandıramıyor. O varlığın da yokluğun da yetmiyor mevzusu bu işte. Öyle bi hareket içinde bulunmak istiyorum ki kendine karşı dürüst olsun. Ya desin ki evet ben bu kızı seviyorum ( ki gerçekten seviyorsa) ya da emin olsun sevmediğinden ben de uzaklaşayım.
Çok uzattım biliyorum kızlar kusura bakmayın. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız için.
Not: şuan bayram için ayrı şehirlerdeyiz ve perşembe günü geri döneceğiz. Ve sürekli buluşuyoruz o ben ve bir arkadaşı. Bunu da göz önünde bulundurursanız tavsiyelerinizde sevinirim.
21 yaşındayım, eski sevgilim de 25. Aynı fakültedeyiz. Bir şekilde tanıştık ve birbirimizden hoşlandık sevgili olduk. Detaya inmeyeceğim. Ben bir kadının bir ilişkide yapmaması gereken her şeyi yaptım. Üstüne düşme, sürekli kavga çıkarma, gelecekten bahsedip korkutma:) ilk başta böyle değildi, sen benim tanıdığım hiçbir kıza benzemiyorsun, seninle her konudan konuşabiliyoruz teksin ve altın değerindesin demişti bana
Ama gelin görün ki benim huysuzluğum ve sürekli surat asnalarım ilişkiyi bitirdi. Ayrılıktan önce 5 gün kendimize süre verdik, ben onun ayrılacağını anladığımdan gurur yapıp bence de ayrılalım benim de sevgim yetersiz dedim ama yalan söyledim tabii ki. Bu dediklerime o çok bozulmuş ayrılık sonrası. Ortak yakın arkadaşımız var. Hatta onunla konuşurken erken karar verdik sanırım bile demiş. Küçük bir not düşeyim, okulunu baya bir uzattı ve üstünde çok yük var ailesinden dolayı.
Her neyse kızlar, bu ayrılık sonrası arkadaş çevremiz ortak olduğu için biz sürekli görüşüyorduk yine. Bana bakışları olsun konuşmaları olsun etkilendiği belliydi. Ortak arkadaşımıza da çok güzel tekrar etkilenmemek mümkün değil demiş bu hem gururumu okşadı ama bir yandan da üzdü beni, isterdim ki davranışlarımdan etkilensin ( çok huysuzum orası ayrı konu:))
bu süreçte ayrılık sonrası ben huysuzluklarıma devam ettim, surat astım sanki hala sevgiliymişiz gibi, dengesiz davrandım. Buluşmalarımız sonrası 20 tane mesaj atıyordum. Ben eski sevgilinim her ne kadar seni sevmesem de benim yanımda davranışlarına dikkat et diye. Ne çocukluk çok utanıyorum
Bu davranışlarım sonrası kendisi uzaklaştı benden, çekim yasası gereği ben ona yapıştım:) ve 1 ay önce dayanamayıp ona onu hala sevdiğimi söyledim. tüm arkadaşlarım keşke yapmasaydın, şimdi seni çantada keklik olarak görecek deseler de aldırmadım. Çünkü onun o tarz bir insan olmadığını biliyordum ve sevdiğimi söylememde de her hangi bir amaç yoktu. Sadece bilmesini istedim. Bu arada hata yaptığımı, onu çok bunalttığımın farkında olduğumu da söyledim. Ve değişmem gerektiğini ama onun için değil kendim için, annemin bile bazı zamanlar bana huysuz seni böyle kimse istemez. Kendini yiyorsun dediğini de ekledim. Ondaki bu soğukluğun sebebinin ben olduğumu düşündüğümü söyledim. Ilişkiye başlarkenki eski ben olacağımı, olumsuz anlamda çok değiştimi de ekledim. O da sana değer veriyorum ama şuan okul konusu çok kritik başka bir şey düşünmek istemiyorum dedi. Sevgili olunca her şey yük gibi geliyor falan demişti. Şuraya giderken haber ver, şunlayım haber ver falan. Daha sonrasında ben kesinlikle kendisiyle iletişime geçmedim. Farklı şehirlerdeydik. O arada beni arayan hep oydu. Ben geri çekildim ve kendime odaklandım. Bu arada instagram beğenileri hep ne senle ne sensiz, varlığın da yokluğun da yetmiyor falan:) Daha sonra okul gereği tekrar aynı şehire geldik. ben hareketlerime dikkat ettim tabii ki, o gereksiz triplerimden ve surat asmalarımdan uzaklaştım. Ilk tanıştığımızdaki eski ben oldum ve o eski bene acayip derecede bağımlıydı. Bayramdan önce yine hep beraberdik o ben ve arkadaşı, sürekli bana iltifat ediyor. Herkes sana bakıyor farkında mısın? Hiç Türke benzemiyorsun falan. Ben kendimi beğenmiyorum fiziksel olarak bazı konularda. Hayır herkes seni çok beğeniyor farkında değilsin falan diyor. Bu konuda da kafam karışık sanki sırf beni üzmemek için bana iltifat ediyormuş gibi geliyor
Neyse kızlar asıl olaya geliyorum. Biz bayram için farklı şehirlere geldik ve o arada sürekli haberleşyoruz gün içinde. Tam ilk tanıştığımızdaki gibiyiz, bana sürekli biz seninle çok benziyoruz falan diyor. Flörtleşiyoruz sanırım:) ben haber vermeyi sevmem diyen adam eve gidince haber veriyor. Sevgiliyken kalkardı (ben kendimden soguttugum sıralar
) bana bir Günaydın mesajı bile atmazdı. Bugün Günaydın diye mesaj atmış (maşallah) kızlar çok mutluyum ama bir yandan da korkuyorum.Ne yapmam nasıl davranmam lazım. Taktik istemiyorum sizden. Taktiklerle dolu bir ilişki olsun istemiyorum. Sadece şu sıralar ne yapmam gerektiğini soruyorum. Ve kendimin ve çok yakın bir arkadaşının görüşüne göre duygularından emin değil. Şöyle ki benden hoşlandığının farkındayım. Ama bunu anlamlandıramıyor. O varlığın da yokluğun da yetmiyor mevzusu bu işte. Öyle bi hareket içinde bulunmak istiyorum ki kendine karşı dürüst olsun. Ya desin ki evet ben bu kızı seviyorum ( ki gerçekten seviyorsa) ya da emin olsun sevmediğinden ben de uzaklaşayım.
Çok uzattım biliyorum kızlar kusura bakmayın. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız için.
Not: şuan bayram için ayrı şehirlerdeyiz ve perşembe günü geri döneceğiz. Ve sürekli buluşuyoruz o ben ve bir arkadaşı. Bunu da göz önünde bulundurursanız tavsiyelerinizde sevinirim.
