Yeni bir BEN yaratmak, KENDİME dönüş..

Merhabalar,

Son 1 haftadır kendimi kaybetmiş hissediyordum. Hayattaki amacım ne? Ne işe yarıyorum? Neden varım? bunlar üzerine düşündüm. Herkesi mutlu etmeye çalışırken kendi yolumu kaybettim sanırım. Arkadaşlıklar , aşklar hepsi bir yerden sonra azalıyor, bitiyor. Bende kendimi sevmeyi öğrenmek istiyorum artık. Kendimi geliştirmek, kendimi bulmak. evet kendimi bulacağım bu yolda böyle bir post açmak istedim hem motive olurum hem benimle beraber bu yolculuğa çıkmak isteyenlere umut.

Dün akşam dolu dolu bir akşam geçirdim. normalde sporumu yapar yemeğimi yer. kahve eşliğinde kitabımı okur sonra diziye veya telefona gömülürdüm. Artık diziye, telefona (ınstada reels videoları ne işe yarıyorsa) gömülmek istemiyorum. Diziyi izlersem yemek yerken izlicem. bişey izlemeden tek başıma yemek yiyemiyorum da :)

Neyse dün yine sporumu yaptım, yemeğimi yedim, kahve eşliğinde kitabımı okudum. Sonra aylardır başlayıp yarım bıraktığım İngilizceye çalıştım. telefondan uygulamadan çalışıyorum. biraz yarım saat baktım sonra telefonumdan podcast dinledim. Aslında aylar önce yapacağım deyip sonra 2 kere dinleyip bıraktığım podcast :) işte daha önce denedim hep ama başarısız oldum. sıkıldım bıraktım. Artık devam etmek istiyorum bu post bana motive olsun. spor için de açmıştım post mesela devam ediyorum yazmak iyi geliyor. motive ediyor. :) okuduğum kitaplar romandı onu da bıraktım şuan kişisel gelişim kitapları okumaya başladım. kendimi geliştirmek değiştirmek istiyorum. kitaplara da bunu yansıttım.

dünkü dinlediğim podcastten bahsetmek istiyorum. belki dinlemek isteyen çıkar fikir olsun . "ne biliyor us? dan çocukluğa inilmeli mi, Freud'a neden dargınım"
Yoldayız geliyor musunuz? dan düşüncelerinin temizle. bi kaç tane daha vardı hatırlayamadım.
bu arada pazar gecesine italyanca çalıştım ne alaka bilmiyorum. bi anda geldi bi kaç kelime öğrendim. belki ona da devam ederim.

yogaya başladım dün çok iyi geldi. ruhuma, bedenime bi yolculuğa çıktım. gelmek isteyeni beklerim.
meditasyonda yapacağım bu arada pazar günü kendini sevme meditasyonu yaptım. kendime sıkı sıkı sarıldım biraz ağladım. dedim ya bugünlerde iyi değilim kendim için iyi geleni yapmak istiyorum sıkıldım insanlardan. biraz içime dönmeliyim.

bugünkü planım şudur budur diye kendimi kısıtlayıcı cümleler kurmak istemiyorum. akşam olunca canım ne isterse onu yapmak istiyorum. planım var şu şekilde yogaya bugünde devam sporumu zaten yapacağım. diğerleri ruh halime göre nasıl şekillenirse. Mesela dün işten çıkarken bugün resim yapacağım dedim yapmak istemedim o an gibi.

bu arada bahsetmediğim bi konu daha var. kendime şükür defteri tutmaya başladım pazar gününden itibaren. her gün o gün için neye şükrettiysem onu yazıyorum iyi geldi. ona da devam edeceğim.

Gelmek isteyeni beklerim. sağlıcakla kalın :)

Konuyu takipteyim

Günaydınlar

dün yaptıklarımdan bahsedeyim

-podcast dinledim bi podcast kanalı (bilmiyorum ne denir kanal diyesim geldi ) buldum "ortamlarda satılacak bilgi" diye dün hava nasıl tarih değiştirir ?- travmalarımız bize ne öğretir? bunları dinledim. öğle molamda toplumsal eşitlik gibi bi podcast dinledim. kanalı hatırlayamadım önüme çıktı bi anda.

-İngilizce çalıştım yeni kelimeler öğrendim. eski bildiklerimi de tekrar ettim.

-sporumu yaptım yogamı yaptım daha iyi hissediyorum bugün kendimi

-kitabımı okudum.

bugün spora ara. bugün meditasyon yapmayı planlıyorum yemek yapcam ve sonrasında resim yapmayı düşünüyorum. resmi dün yapacaktım ama canım istemedi bugün hem sporda yok resim yaparım dedim. normalde bugün resim kursum oluyordu kurs bitti evde yapcam yani resmi :)

-şükür defterime 4 madde şükrettiklerimi yazdım.

verimli bir gündü yarın görüşürüz :)

Topiğin hayırlı olsun şükür günlüğü geçen sene bir kaç tutmuştum çok iyi gelmişti. İnsanı belli bir çizgide tutuyor ruhsal olarak, ben de yeniden başlayabilirim aslında. Spor var, sanat var, ne kadar güzel. Neden kendini sevmediğini düşünüyorsun?

*bir kaç ay

Mikan .!.:

Topiğin hayırlı olsun şükür günlüğü geçen sene bir kaç tutmuştum çok iyi gelmişti. İnsanı belli bir çizgide tutuyor ruhsal olarak, ben de yeniden başlayabilirim aslında. Spor var, sanat var, ne kadar güzel. Neden kendini sevmediğini düşünüyorsun?

Genişletmek için tıkla...

öncelikle hoş geldin bi travma yaşadım geçmişte. benim özgüvenimi zedeledi. insanların beni sevmediğini düşündüm. sonra arkadaşlıklarım uzun sürmüyor vs. kimseye zaten güvenmiyorum. ailevi problemler derken. dedim belki de benim önce kendimi sevmem lazım. yine bu iyi daha önce daha kötü durumdaydım. küçüklükten beridir süregelen kendimi herkese sevdirmeliyim düşüncesi empoze edilmiş bana. bak şunu yaparsan ailen seni sever bak kötü bişey yaptın ailen artık seni sevmeyecek. sonra arkadaşlık ilişkilerime evrildi sonra sevgililere derken hep başkalarına kendimi sevdirmeye çalıştım. sonra dur ya ben daha önce kendimi sevmeliyim. 2 sene önce aydınlandım şuan o 2 seneki önceye göre iyim tabi ama tam değil yolum var. tam oldum diyemiyorum tam olunca belki de her şey daha güzel olacak. :)

Günaydınlar

dün arkadaşlar 101 e çağırdılar. ben de "hayır" dedim müsait değilim hem artık hayır demeyi öğrenmem gerekiyordu hem evde kendimi geliştirici şeyler yapmak daha zevkli geldi 101den ziyade. hem 101 bana hiç bişey katmayacaktı. canım istemedi hayır dedim.

iş çıkışı ekmeğimi aldım suyumu aldım marketten. yemeğini yaptım. ye iç bulaşık yıka derken saat oldu 20.30. dedim daha kahve içecem kitap okucam resme başlasam zaman kısıtlı. geniş geniş yapasım var resmi. başlayamadım resme o yüzden. yarın tatil malum yarına geniş geniş yapmaya karar verdim.
onun yerine kitabımı okudum kahve eşliğinde fal kapattım uzun zaman sonra. tam bakayım dedim telefondaki uygulama preminium üyelik istedi her şeyi para döktüler ya kızdım. (sabah kedimin fincanımı kırması ile son buldu bi darbede ondan yedim )

neyse sonra biraz uzanayım dedim yine girdim ınstaya reels videosu sonra kızdım kendime hadi tembellik yok ingilizce çalıştım. yeni kelimeler, cümleler öğrenildi. eski kelimeler tekrar edildi.

-podcast dinlendi dostoyevski mektuplar konulu. hem dostoyevski hakkında bilgiler edindim.

yoga yaptım savasana pozunda Mikan ın topiğinden alıntıladığım "Her gün 15 dk müziksiz, tvsiz, sosyal medyasız sessizlik zamanı oluşturun." u yaptım. bi ara baya bi dalmışım alarm kurmuştum 15 dklık onla kendime geldim daha da uzun sürebilirmiş çok iyi geldi. denenmeli. sonra meditasyon yaptım bi önceki meditasyonda ağlamıştım bu sefer ağlamadım :)

yatmadan şükür defterime 5 madde şükürlerimi yazdım ve dua ettim. evet uzun zamandır yapmamıştım. maneviyatımı güçlendirmem lazım. kızdım kendime niye dua etmiyorsun. iyi geldi gerçekten bunu daha sık yapmalıyım .

yeni yapılacaklar listesi oluşturdum.

-sesli kitap okuma (bunu bazen ayna karşısında monolog tarzı bişeyler okuyupta yapabilirim diyorum)

-kendime çiçek alma. hep başkasından bekleniyor dimi niye kendime çiçek almıyorum ki. cuma günü gidip çiçekçiye çiçek alcam. aslında sümbül çok severim nisan mayıs gibi alcam dedim gitmedim almadım kaldı öyle. eve alamam kedilerim var o yüzden işyerine uygun kendime çiçek alacağım bakalım. buraya da atarım. :) aslında hiç çiçek besleyemem ben hep kuruturum bi yerlerde yanlış yapıyorum. bu sefer başarmak isiyorum.

-şiir dinleme. aslında lise döneminde şiir çok severdim. zaten edebiyat dersi en sevdiğim dersti. şiir kitabımda vardı. sonra geçti unutuldum yeniden başlama zamanı.

- 2 senedir bu şehirdeyim. üniversitenin olduğu yer ormanlık alan. bol oksijenli. sabah kalkıp burda yürüyüş yapcam diyorum. 2 senedir yapamadım. bence kalkıp yapmalıyım.

-aslında uzun zamandır yapmak istediğim bişey hep ertelediğim Kur'an okuma. gerçekten istiyorum arapçam yok tabi türkçe mealini okuyacağım henüz almadım da alıp okumak istiyorum. inandığım dinin kitabını okumamak büyük bir eksiklik bana göre.

şu anlık bu kadar sonra aklıma geldikçe yeni listeler eklerim. yarın görüşürüz :)

günaydınlar

hafta sonu buraya girmiyorum o yüzden yazamadım. şöyle kısaca bahsedeyim hafta sonu nasıl geçtiğinden.

-cuma günü marifetliğim üstümdeydi cuma günü menemenlik domates yaptım, domates kabuklarından salça yaptım (henüz kurumadı) salsa sos yaptım. salatalık turşusu yaptım. gece 11 e kadar sürdü. o yüzden o gün öyle geçti.

-resim yapamadım bu arada yapcam dedim ama bi başına geçemedim hava çok sıcak evim sıcak. şöyle bir serin olsa sıcak olunca başına geçip yapasım gelmiyor nolduysa bana bimiyorum.


deniz kenarına inip kitap okudum kahve içtim. iyi geldi sonra hava normalde bulutluydu evden çıktığımda sonra bana inat güneş çıktı ara ara kayboldu bulutların arkasına girdi derken aşırı sıcak oldu ve ben sonra kalktım mecburen su gibi oldum çünkü

-podcast çok dinleyemedim. Ömer Hayyam'ın hayatını dinledim bi yine deniz kenarında kitap okuduktan sonra.

-denizden eve dönerken çiçekçiye uğradım istediğim gibi çiçek bulamadım kendime çiçek alamadım üzüldüm şehir merkezine gidince alacağım.

-İngilizce çalıştım tekrarlarımı yaptım dün hariç.

-dün yeni bir ilçe keşfetme günüydü. hafta sonu arkadaşımla ilçeye gittik. yeni yerler keşfettik. balıkçılarla sohbet ettik. fotoğraf çektim (foto kursuna gitmiştim. ınsta da sayfam var onun için fotolar çektim daha sayfama foto atacağım onu düzenlemesini yapmam lazım sayfamı ihmal ettim. :)

eve gelip yemek yiyip direkt uyumuşum kitap okuma filan kaldı dün.

-şükürlerimi yazdım cumartesi günü unutmuşum kaldı o gün artık.

perşembe günü yazdıklarımı yapamadım bu arada eksik kaldı gerçi boş geçirmediğim bi hafta sonuydu. ara ara tembellikte yaptım yani.

-yoga 2 gündür yapmadım sporum kaldı keşke onları yapabilseydim. cumartesi günü sabah kalkınca meditasyon yaptım bi.

bugün bi arkadaşım çağırdı evine ona gideceğim gelince artık İngilizce çalışma, podcast dinleme ve kitap okuma yapmayı düşünüyorum bugünlük. yarın görüşmek üzere :)

Günaydınlar,

Dün arkadaşa gittim. bu arada yeni bir arkadaş evine ilk defa gittim. çok güzel bir ortamdı. sağlıklı besleniyorum ben normalde tabi dün bozuldu. poğaçalar börekler tatlılar derken güzel geçti. yeni insanlar tanımak sohbet etmek iyi geldi. yeni bir ortam bi ablayla tanıştım 53 yaşında ne güzel yaşamış hayatını görmüş geçirmiş. saatin kaç olduğunu farkında olmadık tabi eve geldim saat 11 e geldi. (2 dolmuşla geldim eve). direkt duşa girdim. şükürlerimi yazdım 6 madde. sonra uyudum zaten. dün bu şekilde geçti. çok bişey yapamadım.

bugün normale dönüp kendi içime dönme vakti. artık planlı bişey demeyim yarın gelip yaptıklarımı yazarım. :)
görüşmek üzere :)

Günaydınlar,

-dün kitabımı okudum kahve eşliğinde. ingilizce çalıştım ve tekrarlarımı yaptım.

podcast dinledim." budizm felsefesinden zor zamanlar için 5 öğüt. "-kendime acımaktan nasıl vazgeçerim" konulu podcast lerim. budizmi biraz araştırmaya karar verdim bu arada. felsefe olarak bu arada din olarak zaten kabul edemem. zaten yoga, meditasyon da yapıyorum(bu aralar ihmal etsemde ) zaten aklımda böyle bir konuda derinlemesine araştırma yapıp yeni bilgiler öğrenmek istiyordum sanırım buldum "budizm felsefesi " bakalım nasılmış.

şiir dinledim yine podcastten. Cemal Süreyya, Ahmet Muhip Dıranas, Cahit Zarifoğlu'ndan bir kaç dize. arkada yağmurun sesi. bu arada çok güzel yağmur yağdı. pazar günü arkadaşa ya bizim memlekette şöyle gök gürültülü, şimşekli sağanak yağmur yağıyor o kadar güzel oluyor ki bura hiç öyle yağmıyor keşke yağsa dedim. dün yağdı Allah'tan başka bişey isteseymişim :) çok mutlu etti beni. huzur buldum. şuan bu yazıyı yazarken de yağıyor tam yatakta yatmalık hava var ama ben iş yerindeyim. :)

2.kedi sahiplenmiştim yavru. o kadar enerjik ki. büyük kedimle oynuyorlar nasılsa deyip oyun oynatmamıştım. dedim bu sefer oynatayım gece ses yapıyor koşturup duruyor. yorayım uyur belki. oltayla oynattım onu biraz o kadar enerjik ki büyük kedimin yavru hali aynısı o da öyleydi şimdi oynamıyor oyun filan o. neyse baya oynattım. gece de uyudu hiç sesini duymadım ben de uyumuşum kesintisiz kaç zamandır uyku uymuyordum ilk alarmı bile duymadım ne zaman kapattım hatırlamıyorum o derece. :)

şükürlerimi yazdım 6 madde.

bu kadardı güzel bir gündü yağmurun yağması ile çok mutlu oldum sabahta mutlu uyandım bugün mutluyum umarım böyle devam eder kendinize iyi bakın görüşürüz : )

Günaydın,
5 öğüdü merak ettim, bizimle de paylaşır mısın?

Mikan .!.:

Günaydın,
5 öğüdü merak ettim, bizimle de paylaşır mısın?

Genişletmek için tıkla...

tabii not almıştım. tabi bunlar başlıklar sonra açıklıyor filan güzeldi. bence dinlemelisin psikopatika- her şey darmadağan olduğunda budizm felsefesinden zor zamanlar için 5 öğüt.

-hiçbişeyin kalıcı olmadığını her şeyin geçici olduğunu kabul et.
-topraksızlığı ve belirsizliği kucakla.
-acı çekmek normaldir ve bu bir sorun değildir.
-temelde yalnızsın ve bu bir sorun değil
-rahatla ve gevşe, kendine bir mola ver.

sos-fel .!.:

tabii not almıştım. tabi bunlar başlıklar sonra açıklıyor filan güzeldi. bence dinlemelisin psikopatika- her şey darmadağan olduğunda budizm felsefesinden zor zamanlar için 5 öğüt.

-hiçbişeyin kalıcı olmadığını her şeyin geçici olduğunu kabul et.
-topraksızlığı ve belirsizliği kucakla.
-acı çekmek normaldir ve bu bir sorun değildir.
-temelde yalnızsın ve bu bir sorun değil
-rahatla ve gevşe, kendine bir mola ver.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, dinleyeceğim mutlaka

Günaydınlar,

dün akşam nasıl hızlı geçti anlatamam.
evde yemeğim yoktu öncelikle alışverişe gittim sonra eve gelip yemek yaptım. yeni bir tarif denedim. tavuk köftesi, zerdaçallı pirinç pilavı. tavuk köftesini daha önce babam yapmıştı yemiştim ama yıllar oldu yemeyeli. kendim de denedim muhteşem oldu isteyene tarif verebilirim zerdeçallı pilavı ilk kez yedim o da hoşuma gitti denenir tekrar.

yemek sonrası kahve eşliğinde kitabımı okudum.

foto makinemdeki fotoğrafları aktardım pc ye. hafta sonu çektiğim fotoları. bir tane foto beğenip onu düzenledim ve ınsta sayfama attım. bi kaç tane daha var 2-3 gün arayla onları da paylaşmayı düşünüyorum biraz sayfam canlansın. ihmal ettim uzun zamandır.

dans ettim. müzik açtım şöyle doyasıya şarkıya eşlik ede ede.

ingilizce ders olarak çalışmadım. fotoları pc aktarırken ingilizce müzik açtım. ekranda şarkı sözlerine ara ara bakarak eşlik etmeye çalıştım. en azından bilinç altıma ingilizce sözcükler yerleşsin biraz.

dün akşam yağmuru bekledim ama yağmadı. neyse artık inş bugüne diyelim.

sonra YouTube da videolar izledim biraz ilişkiler üzerine (bir kaç sorunum var da) .uykum geldi artık yattım tabi şükürlerimi yazmayı unutmuşum sabah aklıma geldi. neyse artık bugüne inş. yarın görüşürüz :)

Günaydınlar,

dün verimli bir gün geçirdim yine.
- her zamanki gibi kitap okuma kahve eşliğinde fix zaten onu hep yaparım. o benim biricik keyfim kendimi iyi hissettiren. okuduğum kitapta dünkü 1 yazı affetmek üzerine idi. karşındakini affetmek. düşündüm. ben henüz affetmedim bu yüzden mi böyleyim. affetmeli miyim. ama diyorum çok affedilmez bişey yaptı nasıl olacak. affedince tüm sorunlarım sorularım çözülecek mi?

sonra bi konu nefret etmek. eğer karşındaki kişiye nefret duyuyorsan hala ona karşı bir duygun var. nefrette bir duygudur. nefret etmemeyi affetmeyi nasıl başaracağımı bilmiyorum. bunun üzerine yoğunlaşmalıyım belki de.

bu arada podcast dinledim sonrasında konu "gel hayattan konuşalım" hani öyle içeriği ne bilmiyorum tabi. orda da aynı konu çıkmasın mı? nefret aşkın karşıtıdır. eğer birine nefret duyuyorsan hala duygun var. aynı nasıl bir tesadüf veya tesadüf mü evren bana yeter artık affet yoluna bak mı diyor. bütün bunlar affetmediğim içimde kalan duygudan mı oluyor. sahi nasıl affedilir? sanki affedince her şeyi unutucam yine unutmayacağım ki orda duracak bi yerlerde.

sonra benim bi defterim var ara ara yazarım. kağıda dökerim duygularımı. podcastte de şöyle diyordu. "mutsuzsan yazarsın mutluysan yaşarsın. " neyse yazdım biraz. o da iyi geldi.

bi psikolağa gidip konuşmak istiyorum ama maddi durumum iyi değil bu aralar. zamanında gitmiştim iyi gelmişti. keşke gidebilsem yine.

neyse ingilizce çalıştım dün baya çalıştım ingilizce 3 uygulamadan çok iyidi. yeni kelimler öğrendim. tekrarlarımı yaptım .

-yoga yaptım savasana asanasında "Her gün 15 dk müziksiz, tvsiz, sosyal medyasız sessizlik zamanı oluşturun." yaptım.

4 madde şükürlerimi yazdım

uyumadan meditasyon yaptım 10 dk. gevşedim. ve kapanış :)

güzel bir gündü yarın görüşürüz dicem de hafta sonları burda değilim o yüzden pazartesi görüşürüz :)

Affetmek karşıdaki kişiyi anlamaya başladığında oluşuyor. Anlamak hak vermek değildir bu arada. Yaptığı yine yanlıştır, kötülüktür. Ama davranışının arkasındaki neden mesela yetiştiriliş tarzı, yanlış inançları belki cehaleti ise insan anlamaya başlıyor ve af kendiliğinden geliyor. Ben de öyle olmuştu yazmak istedim

Mikan .!.:

Affetmek karşıdaki kişiyi anlamaya başladığında oluşuyor. Anlamak hak vermek değildir bu arada. Yaptığı yine yanlıştır, kötülüktür. Ama davranışının arkasındaki neden mesela yetiştiriliş tarzı, yanlış inançları belki cehaleti ise insan anlamaya başlıyor ve af kendiliğinden geliyor. Ben de öyle olmuştu yazmak istedim

Genişletmek için tıkla...

yaptığının anlamaya çalışılır bir yolu yok ama onu nasıl başarcam bilmiyorum. (cehalet filan yani öyle düşünmek bilemiyorum ya ) anlamaya çalışırsam orda tökezlerim anlaşılır bir tarafı yok bence başka yol bulmak lazım. zaten affetmeyi kendim için yapcam karşımdaki bilmeyecek ben artık yoluma bakmak istiyorum şuan ki bu durumda olmam onla bağlantılı o bağlantıyı koparmam lazım. yoluma bakmak istiyorum artık. biraz daha okuyayım araştırayım. belki başarırım. ama şuan istekliyim ilk adımı attım. devamı gelir umarım . teşekkür ederim Mikan

sos-fel .!.:

yaptığının anlamaya çalışılır bir yolu yok ama onu nasıl başarcam bilmiyorum. (cehalet filan yani öyle düşünmek bilemiyorum ya ) anlamaya çalışırsam orda tökezlerim anlaşılır bir tarafı yok bence başka yol bulmak lazım. zaten affetmeyi kendim için yapcam karşımdaki bilmeyecek ben artık yoluma bakmak istiyorum şuan ki bu durumda olmam onla bağlantılı o bağlantıyı koparmam lazım. yoluma bakmak istiyorum artık. biraz daha okuyayım araştırayım. belki başarırım. ama şuan istekliyim ilk adımı attım. devamı gelir umarım . teşekkür ederim Mikan

Genişletmek için tıkla...

Affetmek denilen kavram insan psikolojisine yapılan zzorlama bir kavramdır. Affetmeye calışmak demek suclu ile empati yapmak zorunda bırakılmaktır, neden suclu ile empati yapalım. Hem mağduriyetimizin acısı birde onu affedemiyor oluşun ve affetmelisin zorbalıgının acısı neden mağdurun omuzlarına bındırılıyor? Bunu kabul etmiyorum. Affetmek kişinin kendisine yaptıgı bir saygısızlıktır. Dünyada af yok kabul vermek vardır. Başına gelenleri Kabullenir geçersin affetmek zorunda değilsin. İnsanlar sanıyorki affetmeyince içinde kabar kabar öfkeler patlıyor vs bunun affetmekle değil öfke konrolu ile alakası var makul öfke sağlıklı birşeydir sınırlarımızı korur. Yapanlar bilerek ve isteyerek yapıyorsa bunun sorumlulugu neden bizlerin omuzlarına yğkleniyor? Affettim diyenler affedebiliyorlar mı en ufak birşeyde tetikleniyorlar. sucu işleyen kendini affettirmeye çalışsın. Velhasıl kelam affetmek-affetmelisin-af kendine yaptıgın iyilik bla bla bla safsata bence.

hln09 .!.:

Affetmek denilen kavram insan psikolojisine yapılan zzorlama bir kavramdır. Affetmeye calışmak demek suclu ile empati yapmak zorunda bırakılmaktır, neden suclu ile empati yapalım. Hem mağduriyetimizin acısı birde onu affedemiyor oluşun ve affetmelisin zorbalıgının acısı neden mağdurun omuzlarına bındırılıyor? Bunu kabul etmiyorum. Affetmek kişinin kendisine yaptıgı bir saygısızlıktır. Dünyada af yok kabul vermek vardır. Başına gelenleri Kabullenir geçersin affetmek zorunda değilsin. İnsanlar sanıyorki affetmeyince içinde kabar kabar öfkeler patlıyor vs bunun affetmekle değil öfke konrolu ile alakası var makul öfke sağlıklı birşeydir sınırlarımızı korur. Yapanlar bilerek ve isteyerek yapıyorsa bunun sorumlulugu neden bizlerin omuzlarına yğkleniyor? Affettim diyenler affedebiliyorlar mı en ufak birşeyde tetikleniyorlar. sucu işleyen kendini affettirmeye çalışsın. Velhasıl kelam affetmek-affetmelisin-af kendine yaptıgın iyilik bla bla bla safsata bence.

Genişletmek için tıkla...

doğru kelime kabul etmek belki de ya da bağ koparma diyelim. henüz o bağ kopmadı bağ kopmayınca da önüme bakamıyorum. evet affetmek sanki kendime haksızlık gibi geliyor (kesinlikle affedilemez bişey yaptı affedilir bir yanı yok farkındayım bu yüzden nasıl olacak bilmiyorum) ama böyle de önüme gelen doğru kişiyi kaçıracakmışım gibi hissediyorum. hemen püskürtüyorum o da böyleyse ya o da bana zarar verirse ya yine aynısını yaşarsam. yaşatırsa. vs.

en azından nefret etmeyim nötr olayım istiyorum. hiç bir duygum kalmasın. o duyguyu bile hakketmiyor.
önüme bakmam lazım 2,5 yıl oldu ve hala aynı yerde sayıyorum aslında saymadığımı karşıma biri çıkmıyor diye düşünüyordum ki biri çıkınca püskürtmeye çalıştım bi daha kimseye güvenemicem yine aynı şeyleri yaşıcam demeler başladı ve henüz başlamadan bitirdim. konfor alanımdan çıkmak istemedim. en küçük bir şeyleri bile artık tolere edemiyorum hemen yok istemiyorum deyip kapatıyorum. böyle yalnız daha mutluyum diyip küçük dünyama dönüyorum ve daha huzurlu hissediyorum. ama bir yandan da hayıflanıyorum doğru kişi karşıma neden çıkmıyor diye. ee ben daha diğer kişiyle bağımı koparamadım hala geçmişte yaşamaya devam ediyorum. onla o bağı koparmadan doğru kişi gelse ben ona da ayni muamele yapcam o zaman. affedince belki huzur bulurum. yaptığı kötülük illa ki onu bulur. Allah a havale etmek belki de en güzeli.

sos-fel .!.:

doğru kelime kabul etmek belki de ya da bağ koparma diyelim. henüz o bağ kopmadı bağ kopmayınca da önüme bakamıyorum. evet affetmek sanki kendime haksızlık gibi geliyor (kesinlikle affedilemez bişey yaptı affedilir bir yanı yok farkındayım bu yüzden nasıl olacak bilmiyorum) ama böyle de önüme gelen doğru kişiyi kaçıracakmışım gibi hissediyorum. hemen püskürtüyorum o da böyleyse ya o da bana zarar verirse ya yine aynısını yaşarsam. yaşatırsa. vs.

en azından nefret etmeyim nötr olayım istiyorum. hiç bir duygum kalmasın. o duyguyu bile hakketmiyor.
önüme bakmam lazım 2,5 yıl oldu ve hala aynı yerde sayıyorum aslında saymadığımı karşıma biri çıkmıyor diye düşünüyordum ki biri çıkınca püskürtmeye çalıştım bi daha kimseye güvenemicem yine aynı şeyleri yaşıcam demeler başladı ve henüz başlamadan bitirdim. konfor alanımdan çıkmak istemedim. en küçük bir şeyleri bile artık tolere edemiyorum hemen yok istemiyorum deyip kapatıyorum. böyle yalnız daha mutluyum diyip küçük dünyama dönüyorum ve daha huzurlu hissediyorum. ama bir yandan da hayıflanıyorum doğru kişi karşıma neden çıkmıyor diye. ee ben daha diğer kişiyle bağımı koparamadım hala geçmişte yaşamaya devam ediyorum. onla o bağı koparmadan doğru kişi gelse ben ona da ayni muamele yapcam o zaman. affedince belki huzur bulurum. yaptığı kötülük illa ki onu bulur. Allah a havale etmek belki de en güzeli.

Genişletmek için tıkla...

Bazı şeylere sadece Allahın kudreti yetiyor Allah herkesin hakkını versin. Bol bol bağ kesme yapın meditasyonları var iyi gelir.