1 Aylık bebegim kucağımda uyurken yazıyorum. Sezaryen oldum. Spinal anestezi olduğu icin doğumdan sonra 1 hafta çok ciddi bas ağrısı çektim. Dikiş acım umrumda bile olmadı baş ağrısından. Annem kayinvalidem ve yakın bir arkadaşım dönüşümlü bana yardımcı olmak için kaldılar sağ olsunlar. (Kayinvalideme genelde ben hizmet ettim) ben nedendir bilmiyorum tek başıma yetişemiyorum su an bebek, yemek, temizlik ev düzeni vs. Ben beceriksiz de olabilirim bilmiyorum. Dogru duzgun yemek bil yiyemiyorum acikcasi. Surekli memeler açıkta, uykusuz bi tuhaf gezip duruyorum. Eger yardımcı olacak birileri varsa bu fırsatı kaçırmayın. Ama gerçekten yardımcı olacak birileri, yemek hazırlasa, cocugunla ilgilenme şekline karışmadan sana da ruhsal destek olsa bile yeter. Bu dönemde anneme bile kirginligim kizginligim var.. belki de ben çok duygusalimdir, tecrubelerimi yazmak istedim. Ben de dolmuşum.
Bazen, artık asla evde biri olmadan dusa giremeyecegimi dusunuyorum. Asla yemek yapıp yiyemem gibi.. geçecek değil mi.. anneme gelince, yanımda geldi kaldı ben onda kaldım ama annem temizlik ve düzen takıntılı bir insan. Kendimi sürekli rahatsız hissettim onun düzenini bozduğum için. Cidden kırgınım ya detaylar var da yazıp tekrar kendimi de üzmek istemiyorum. Oğlum asla uyumak istemiyor, daha doğrusu kucagim dışında bir yerde uyumak istemiyor. Surekli kucağımda. Onu cok seviyorum ama çok yoruldum.. umarım gecer bu günler..
