Belki haklısınız ama bizim öyle bir aile yapımız yoktu ve çok küçük bir yerde yaşıyoduk ayrıca ilk tanıştığımız zaman ben çok ciddi ailevi sıkıntıların içindeydim o dönemde hep yanımdaydı ve gerçekten ailecek o dönemi çok zor atlattık ben o hengamenin içinde sanırım gerçekleri göremedim ortak olduk iş yeri açtık çünkü ben eve bakmak aileme destek olmak zorundaydım ve bir gün beni yalnız bırakmadı anlatmak istediğim buydu yere çakıldım derken bunu kastettim öyle biri benim ağlamamı üzülmemi nasıl kaldırabiliyor
O mesajı zaten size istinaden yazmadım, genel bi yorumdu. Eşinizle zor zamanlarda birbirinize destek olmuşsunuz bu çok kıymetli, ama işler yoluna girip de ortak bir yaşam kurunca nasıl olsa elde ettim artık diye kıymetsizleşmemeniz lazım. Bütün ilişkiler sıradanlaşır, tutku azalır yerini güvene bırakır, buna da uyum sağlamak lazım.
Ben görmek istemedim sanırım çünkü herkese karşı böyleydi bir tek bana karşı sakin ve çok fedakardı sıra bana gelir diye düşünmedim sanırım
Benim yıllar yıllaaar önce düştüğüm yanılgıya düşmüşsünüz, geçmişler olsun.
Birinin bize karşı nasıl davrandığı önemli ama başkalarına nasıl davranıyor asıl burası çok önemli.
Garsona nasıl davranıyor, çocuklara nasıl davranıyor, anasına kız kardeşlerine nasıl davranıyor, ters düştüğü insanlara karşı nasıl tavır takınıyor.
Onca acı tecrübeden sonra şu an o kadar önem veriyor ve dikkatli gözlemleye çalışıyorum ki bunları.
Sevgilim kimle iletişimde olsa dikkat kesiliyorum, nasıl davranıyor diye...
Hatta ve hatta eski sevgililerine karşı da nasıl olduğunu bilmek istiyorum..
Şimdi size bi şey söyleyeceğim, lütfen ama lütfen artık evlendiniz diye dönülmez bi yola girmişsiniz artık burdan çıkamazmışsınız gibi hissetmeyin ve öyle davranmayın.
Umarım ilişkiniz toparlanır ve çok mutlu olursunuz ama işler ters giderse de boşanmak dünyanın sonu değil.
Biz sana demiştik deseler bile insanız hata yapma lüksümüz var.
Bu konuda kendinizi rahatlatın.