Yeni evliyken cok mu mutlu olunur?

Aynı evin içinde yaşamak gerekiyor bazen, bazı insanları tanımak için. Çatışma yaşamanız gerekiyor. İyiyken herkes iyi ama menfaatleriniz çatışınca nasıl bir karaktere bürünüyor, bunu evlenmeden önce herkes öngöremiyor bence. Ve tanıma süreci de sancılı bir süreç olabiliyor.

Kendi evliliğim için böyle oldu diyemem, uzun yıllardır evliyim ve uzun sevgililik döneminde nasılsa evliliğimiz boyunca da şükür ki aynı insandı eşim. Fakat düğümüz, düğünde ailesinin ve akrabalarının yaptıkları ve eşimin buna karşı beni "benim istediğim, beklediğim" gibi savunmamış olması sinirlerimi bozuyor ve her fırsatta bunu eşimin yüzüne vuruyordum. Çok mutluyduk, eşim de alttan alıp hep beni mutlu etmeye çalışıyordu ama bir şey olduğunda ben hemen eski defterleri ortaya saçıp düğünde yaşadığımız sıkıntıyı ortaya atıyor ve hep üzülüyordum. Zaten balayına da gidememiştik. Bu da hep içimde kaldığı için "zaten beni bir balayına bile götürmedin" demeyi ihmal etmiyordum. Herhalde bir üç yıl boyunca bu şekilde davranmışımdır. Sonra bir aydınlanma yaşadım. Düğün, yaşandı bitti. Neyse ne oldu artık ve ben geçmişi düşünüp düşünüp en çok sevdiğim ve en az kırmak istediğim kişiyi kırdığımı anladım. Ailesini, akrabalarını değil. Hem onu hem kendimi mutsuz ediyordum. Geçmiş bitmişti. An yaşanıyordu ve anı da kaybediyordum.

Bir daha düğümüzdeki üzücü şeylerden hiç bahsetmedim. Siz benim gibi bir üç yılınızı ziyan etmeyin. İnsanlara sizi düğünden bir yıl sonra bile üzecek gücü vermeyin.

Bir de başkalarının evliliği ile kıyaslamayın kendi evliliğinizi. Yaptığınız işler başka, yorgunluğunuz başka, maddi geliriniz başka ve karakterleriniz başka. Tüm bunlar evliliğinizi tamemen etkileyen şeyler.

Çok uzun yazdım ama çok uzun yıllardır evliyim. :) Emek verin. Eşim neden daha az yapıyor demeyin, neden o başlatmıyor demeyin, neden o yapmıyor demeyin. Emek verin. Evlilik emek isteyen bir şey. Bunu yazarken kendinizi boş verin, evlilik fedakarlıktır, önce kadın kurar yuvayı zırvası yapmıyorum. Bir tarafın sömürüldüğü bir ilişki, ilişki olmaktan çıkar. Asla kendinizden, şahsiyetinizden ödün vermeyin ama karşınızda değecek biri varsa ve kötüniyetli biri değilse çabalayın. Her güzel şey gibi evlilik de emekle beslenen bir şey çünkü.

Evliligin ilk aylari cok zor gecti bizim.Her seyi gozume batiyordu canim esimin
Ki sevgiliydik ustune bir yil nisanli kaldik taniyoruz birbirimizi..Su anda da 12 yillik evliyiz
Sanirim cok anlam yukleyip beklentiyi yuksek tutmamak lazim..
Ailesine tavir koymamis ama dile getirmis hemen herkes dugun olaylarinda gerilir.
Sonucta dugunun olmus bitmis gereksiz yere yorma kendini de esini de..

elmalikurabiyee .!.:

Sanirim olay su. Yasanan sorunlar yipranmisliktan dolayi benim esime yanaşasim gelmiyor....

Genişletmek için tıkla...

O yaşanan şeyler her düğün nisan sırasında yaşanıyor cnm ben de yaşadım eşim beni telefonda hüngür hüngür aglattigi bile oldu ama evlenince onun heyecanı unutturuyo eğer unutmayip kin gudersen evliliğin zor yürür ya da olanları Soğutup isitip önüne koyarsan eşinin durum daha zora gider aynı şey onun içinde geçerli gecmistekiler geçmişte kalsın biraz tadını vikarin bu zamanların zaten zaman geçtikçe geçim sıkıntısı bilmem ne insan yoruluyo şimdi ilk gunleriniz tadını cikarin

yogurtbogurtlen .!.:

Evliliğimin 10. gününde ömrümden 10 yıl gitti diye bağıra çağıra çıktık yataktan. 2.ayında boşanalım diye protokole kadar konuştuk 5. ayımızda hiç bir şeyi gözümün görmediği bir kavga koptu gene boşanma düşünceleri ve söylemleri. Son oldu o kavgamız çok şükür artık her şey yolunda ve ufak şeyler dışında kavga gürültü kopmuyor.
Benim için ilk 6 ay kabus gibiydi. Sevildiğimi hissetmiyordum, evime ait hissetmiyordum, mutsuzdum deli gibi aşık olarak evlendiğim adamla mutsuzdum. Bu sitede benim gibi hisseden kadınların yorumlarını okudum sakinleştirdim kendimi bir ben değil herkes böyle hissediyor ilk zamanlarda dedim oluruna bıraktım.
Çok şükür şuan çok mutluyum. Daha çok yenisiniz ve ilk bir yıl kabus gibi geçer çoğu evlilikte oluruna bırakın.

Genişletmek için tıkla...

Bizim de sizinki gibi ilerliyor. :) Bugun tekrar konustuk. Ikimizde emek vermek istiyoruz. Guzel olsun istiyoruz. Umarim duzelir..

Umayumay35 .!.:

Mesajların hepsini okumasam da çoğunu okudum. Ve çoğunluğun evliliğinin ilk günlerinde ilk aylarında mutsuz olmasına çok şaşırdım. Yani evlenmeden önce hiç mi anlamıyorsunuz bu adam nasıl neye kızar neden sinirlenir. Evlenince nerde olacağız,ev düzenimiz nasıl olacak ev işlerini birlikte nasıl yapicaz? Bu adam dağınık mıdır titiz mıdır hırslı mıdır değil midir evliliğin sorumluluğunu taşıyabilecek mi? Bütün bunları kendinize sorup mantıklı bir cevap almadan nasıl evleniyorsunuz çok ilginç gerçekten. ..

Genişletmek için tıkla...

Biz 4 senedir birlikteyiz. Yaklasik 1.5 yili beraber yasayarak gecti. Banyoda kac dakika duracagina kadar taniyorum adami. Ama evlenince biseyler oluyor. Hic gormedigi bir akrabasi icin bile sizinle tartisabiliyor. Sizle yuzgoz oldu ya anne baba kiymete biniyor. Sizin yasadiklarinizi uzuntulerinizi pek umursamaz hale geliyor. En azindan bende boyle. O yuzden ayni evde olmak tanimakta bir care degil maalesef..