Geçen sene üniversiteden mezun oldum özel eğitim öğretmeni olarak bu sene eylülde atandım, mesleğimi çok çok çok seviyorum çok isteyerek yazdım ve iyi bir dereceyle mezun oldum. Herşeyi planladım yaşamak istediğim tek şehir vardı İstanbul. Erkek arkadaşım oradaydı, paran olduğunda eğlence oradaydı ve ben de bunu istiyordum param ve zamanım olacaktı, özel ders imkanım olacaktı aslında her şey çok güzel olacaktı..
Tercihlerde aptal kafam en yakın arkadaşıma uydum ve ilk 10 istanbul tercihinden sonra gittim lanet olasıca bir ilçeyi yazdım sırf arkadaşım 'İstanbul'da napıcaksın gel buraya beraber gidelim.'' dedi diye. Sonuçlar açıklandı ve ben yazdığım ilk 10 tercihimi hep 1 2 veya virgülden sonrası puanlarla kaçırmışım ve o arkadaşımın yazdırdığı ilçe geldi üstelik arkadaşım başka şehire atandı ve ben buraya mahkum kaldım.
Çok ağladım zırladım bu puanla ben nereye düştüm böyle diye hayallerim farklıydı çünkü, burayı sevemedim hiç sevmedim, hep büyük şehirde yaşadım ve burası çok küçük çok göç alan karışık bi ilçe. Zorunlu görev ilçesi 3 yıl kalmak zorundayım ama şimdiden sıkıldım her akşam ağlıyorum.
Okuluma gelecek olursak okulun en ağır derecede zihin engelli öğrencilerinin olduğu sınıftayım yanımdaki öğretmen işi bilmiyor anca oturuyor ben çalışmak istiyorum ama kendimi yapayalnız hissediyorum sınıfta, bu kadar ağır öğrencilerle hiç çalışmadığım için kendimi yetersiz kötü hissediyorum her gün ayaklarım geri geri gidiyor okula, diğer öğrenciler koşup oynarken konuşurken ben tüm gün ne yapacağımı düşünüyorum çünkü teneffüsüm bile yok çocukları tek bırakamıyorum derste bunları düşünmekten verimli olamıyorum. Adapte olamadım sınıfıma da yaşadığım ilçeye de... Bana bi fikir verin ben ne yapmalıyım hiç bu kadar zor bi dönemden geçmedim, 3 sene burada yaşayacağımı düşününce çıldırıyorum zaten.
- Atanamayan diğer öğretmenlere bakıp bencillik yaptığımı düşünmeyin branşımız çok ayrı sistemimiz çok farklı -
