selam arkadaşlar benim derdim şu...
ben çok sorunlu bir aile ortamında büyüdüm kavga şiddet herşeyi yaşadım hemde çok yoğun evdeki huzursuzluktan o kadar çok bıkmıştımki allaha dua ederdim hep allahım beni bu evden kurtar diye sırf o evden kurtulmak için çok kısa sürede tanıdığım hiç babama benzemeyen sakin biriyle sevmeden beğenmeden aşık olmadan evlendim.
5 yıllık evliyim evimde huzurum yerinde babam gibi bana bağıran beni döven bir kocam yok ama
herşeyden önce ben güzel bir bayanım tip olarak yanıma yakışmıyor(yani herkez öyle diyor)
ben kocamı sevmiyorum
zaten oda onu sevmem için hiçbirşey yapmıyor
kocam çok pasif
ben çalışan bir bayanım evde bir erkeğin yapması gereken bütün sorumlulukları benim üstüme yıkıyor
en basitinden paramız var araba alalım diyorum alalım diyor ama gidip araştırmıyor
ben bulursam araba gider bakar hayatı tv ve internetten ibaret yaşıyor
bide bizim çocuğumuz olmuyor eşimde varikosel var ameliyat oldu ama düzelmedi çocuk mevzusundada yumurtlama günlerimi hesaplıyorum ona göre çalışma yapalım diyorum yorgunum diyor bahane buluyor.doktora zorla götürüyorum doktor sigara içmiyceksin diyor içiyor beslenmene dikkat etceksin diyor ona macunlar hazırlıyorum güzel güzel yemekler yapıyorum burun kıvırıyor aslında bazen düşünüyorumda oda beni sevmiyor oda ailesiyle çok sorunlar yaşamış pasif kaldığı için ama ailesi azıcık kıyısından köşesinden yüz verdimi dönüveriyor ailesine aileside sorunlu benim eşim işçi ailesinde herkez memur hor görüyorlar bizi benim babam onlara göre daha zengin ben lüks bir evde otururken eski küçük bir eve gelin gittim yinede dedimki ben çok çektim önce huzurum olsun tamam evde kavga yok ama işte yukarıda yazdıklarımda çok canımı acıtıyor en çokta evlat sahibi olamamak ben boşanmayı düşünüyorum ve yorumlarınız bekliyorum kendinizi benim yerime koyun siz bu evlilik için dahada çabalarmıydınız.
ben çok sorunlu bir aile ortamında büyüdüm kavga şiddet herşeyi yaşadım hemde çok yoğun evdeki huzursuzluktan o kadar çok bıkmıştımki allaha dua ederdim hep allahım beni bu evden kurtar diye sırf o evden kurtulmak için çok kısa sürede tanıdığım hiç babama benzemeyen sakin biriyle sevmeden beğenmeden aşık olmadan evlendim.
5 yıllık evliyim evimde huzurum yerinde babam gibi bana bağıran beni döven bir kocam yok ama
herşeyden önce ben güzel bir bayanım tip olarak yanıma yakışmıyor(yani herkez öyle diyor)
ben kocamı sevmiyorum
zaten oda onu sevmem için hiçbirşey yapmıyor
kocam çok pasif
ben çalışan bir bayanım evde bir erkeğin yapması gereken bütün sorumlulukları benim üstüme yıkıyor
en basitinden paramız var araba alalım diyorum alalım diyor ama gidip araştırmıyor
ben bulursam araba gider bakar hayatı tv ve internetten ibaret yaşıyor
bide bizim çocuğumuz olmuyor eşimde varikosel var ameliyat oldu ama düzelmedi çocuk mevzusundada yumurtlama günlerimi hesaplıyorum ona göre çalışma yapalım diyorum yorgunum diyor bahane buluyor.doktora zorla götürüyorum doktor sigara içmiyceksin diyor içiyor beslenmene dikkat etceksin diyor ona macunlar hazırlıyorum güzel güzel yemekler yapıyorum burun kıvırıyor aslında bazen düşünüyorumda oda beni sevmiyor oda ailesiyle çok sorunlar yaşamış pasif kaldığı için ama ailesi azıcık kıyısından köşesinden yüz verdimi dönüveriyor ailesine aileside sorunlu benim eşim işçi ailesinde herkez memur hor görüyorlar bizi benim babam onlara göre daha zengin ben lüks bir evde otururken eski küçük bir eve gelin gittim yinede dedimki ben çok çektim önce huzurum olsun tamam evde kavga yok ama işte yukarıda yazdıklarımda çok canımı acıtıyor en çokta evlat sahibi olamamak ben boşanmayı düşünüyorum ve yorumlarınız bekliyorum kendinizi benim yerime koyun siz bu evlilik için dahada çabalarmıydınız.
