• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Karar aşamasındayım

ninaaa

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Ekim 2012
331
11
26
Edirne
Eşimle ikimiz 28 yaşındayız memuruz iki yıllık evliyim.. Ben ilk atama eşimin memleketine atandım.. Atandıktan 3yıl sonra eşimle tanışıp evlendik.. Hala eşimin memleketinde çalışıyoruz.. Eşim gelecek yıl askere gidecek.. Bu yaz tayin istiycez, zaten evlenirken Ege'de yaşama hayalimiz vardı, benim memleketim Ege'de.. Şuan eşimin karadenizdeki memleketinde yaşıyoruz..

Hanımlar sorun şu eşimle izmirde yaşama hayalleri kurduk fakat geçen yılda tayin istedik izmire tayinimizin çıkması çok zor, puanlar çok yüksek.. Bende eşime kendi memleketime tayin isteyelim dedim sebeplerle gelirsek,

Birincisi eşim seneye askere gidecek ben tek başıma bir yıl yalnız kalmak istemiyorum eşim yokken ailem, akrabalarım ile, arkadaşlarım ile vakit daha kolay geçecek..
Ikincisi eşim askerden gelince çocuk düşünüyoruz zaten 4 yıllık evli olucaz çocuk için uygun bir zaman diye düşünüyorum.. Ben kimi yıl tam gün, kimi yıl yarı zamanlı çalışmak zorundayım.. Bebeğe yabancı biri baksın istemiyorum, annem çocuğuma bakabilecek kadar dinç, babam da yeni emekli oldu ikisi de bana yardımcı olabilecek durumdalar..
Üçüncüsü eşimin memleketinde kalsak eşimin annesi ve babası torun bakamayacak kadar yaşlı ve kendi rahatsızlıklarıyla uğraşıyorlar, ayrıca 2 yıldır burada çok sıcak ilişkiler geliştiremedik, sağolsunlar bir sıkıntı da yaratmadılar fakat kendi hallerinde yaşayan insanlar, çocuk olursa ilgileniriz falan hiç demediler, sürekli bakımdan bahsetmiyorum işim çıktığında bir kaç saat bile bakabileceklerini sanmıyorum.. Burada eşimin de çok akrabası yok sadece bir de ablası var ablada kendi çocuklarının derdinde geniş aile olarak yaşıyorlar aile apartmanında, kv-kp bir arada.. Neredeyse hiç görüşemiyorz..

Artık bende çevrem olsun istiyorum burda çok bunalıyorum, eşim memleketime tayini asla kabul etmiyor, fakat ben sürekli bunalımdayım, eşim benim kadar sosyal değil işten gelince evde olmayı seviyor, eşimi nasıl ikna edicem? Tayin istesem peşimden gelir mi acaba?
Sırf hanımköylü damgası yenemek için yapıyor biliyorum sırf bu yüzden..
 
Son düzenleme:
Eşimle ikimiz 27 yaşındayız memuruz iki yıllık evliyim.. Ben ilk atama eşimin memleketine atandım.. Atandıktan 3yıl sonra eşimle tanışıp evlendik.. Hala eşimin memleketinde çalışıyoruz.. Eşim gelecek yıl askere gidecek.. Bu yaz tayin istiycez, zaten evlenirken Ege'de yaşama hayalimiz vardı, benim memleketim Ege'de.. Şuan eşimin karadenizdeki memleketinde yaşıyoruz..

Hanımlar sorun şu eşimle izmirde yaşama hayalleri kurduk fakat geçen yılda tayin istedik izmire tayinimizin çıkması çok zor, puanlar çok yüksek.. Bende eşime kendi memleketime tayin isteyelim dedim sebeplerle gelirsek,

Birincisi eşim seneye askere gidecek ben tek başıma bir yıl yalnız kalmak istemiyorum eşim yokken ailem, akrabalarım ile, arkadaşlarım ile vakit daha kolay geçecek..
Ikincisi eşim askerden gelince çocuk düşünüyoruz zaten 4 yıllık evli olucaz çocuk için uygun bir zaman diye düşünüyorum.. Ben kimi yıl tam gün, kimi yıl yarı zamanlı çalışmak zorundayım.. Bebeğe yabancı biri baksın istemiyorum, annem çocuğuma bakabilecek kadar dinç, babam da yeni emekli oldu ikisi de bana yardımcı olabilecek durumdalar..
Üçüncüsü eşimin memleketinde kalsak eşimin annesi ve babası torun bakamayacak kadar yaşlı ve kendi rahatsızlıklarıyla uğraşıyorlar, ayrıca 2 yıldır burada çok sıcak ilişkiler geliştiremedik, sağolsunlar bir sıkıntı da yaratmadılar fakat kendi hallerinde yaşayan insanlar, çocuk olursa ilgileniriz falan hiç demediler, sürekli bakımdan bahsetmiyorum işim çıktığında bir kaç saat bile bakabileceklerini sanmıyorum.. Burada eşimin de çok akrabası yok sadece bir de ablası var ablada kendi çocuklarının derdinde geniş aile olarak yaşıyorlar aile apartmanında, kv-kp bir arada.. Neredeyse hiç görüşemiyorz..

Artık bende çevrem olsun istiyorum burda çok bunalıyorum, eşim memleketime tayini asla kabul etmiyor, fakat ben sürekli bunalımdayım, eşim benim kadar sosyal değil işten gelince evde olmayı seviyor, eşimi nasıl ikna edicem? Tayin istesem peşimden gelir mi acaba?
Sırf hanımköylü damgası yenemek için yapıyor biliyorum sırf bu yüzden..

eşine de bu şekilde bize anlattığın gibi mi anlattın memleketine tayin istediğini ? bu şekilde anlattıysan kabul etmiş olmalıydı çünkü gayet mantıklı sebeplerin var.. buna rağmen hala istemiyorsa, o zaman senin memletine çok yakın bir yeri teklife sun.. yani 1-2 saatlik mesafede bir yer.. hem böylece sen de aile de yakınların da rahatça gidip gelebilirsiniz..
 
yok siz eşinizle bir karara varmadan kesinlikle tayin istemeyin, emri vaki yapmış gibi..
anlattığınız şeyler bana mantıklı geldi, bunları eşinizle konuşmuşsunuzdur heralde,
neden gitmek istemediğini söylüyor mu?
 
Böyle çok defa anlattım bu fikir geçen yazdan beri aklımda.. Ablamın çocuğu olunca ailemin, kuzenlerin desteğini görünce kendime acıdım ailem 1000 km uzaktan bana nasıl fayda sağlayacak.. Çalışan insanlarız ücretsiz izne ayrılsam tek maaşla çok zor geçinmek hele birikim falan yoksa.. Ayrıca onu da düşündüm 2 yıl izin alsam ben şimdi bile depresyona giriyorum, dertleşeceğim evine rahatça girip çıkabileceğim insanlar yok diye o zaman iyice bunalıma girerim..

Eşim başka illere tamam diyor.. Memleketime yakın olan, fakat hiç bilmediğim kimsemizin olmadığı bir ilde gene tek başıma olucam gene annem bakamayacak çocuğuma yani mantığı yokki ben küçük çocukla ne kadar gidip gelebilecem.. Çocuğa bakıcı bakar diyor, bunu öyle rahat söylüyorki kendisi masadan tabağı kaldırmakla ev işlerine yardım ettiğini düşündüğü gibi bebek bakımına yardımcı olursa işler yine hep bana kalacak demektir..
 
Istekleriniz yerinde,ancak esinizin izni olmadan memleketinize tayin istemeyin. Birlikte karar almak her zaman daha saglikli.ona tum dusunduklerinizi anlatin. Sonucta egede baska bir sehirde tek basina olmanizdansa ailenizin yaninda olmaniz onun icin de iyi olacaktir. En azindan o askerdeyken gozu arkada kalmaz. Ya da tayin isini askerlik sonuna erteleyin. Hakkinizda hayirlisi...
 
Eşinizin haberi olmadan tayin almayın.

Peki nasıl içi rahat olacak sizi bilmediği bir memlekette bir yıl yalnız başınıza bıraktığında buna ne diyor sordunuz mu ?
 
yok siz eşinizle bir karara varmadan kesinlikle tayin istemeyin, emri vaki yapmış gibi..
anlattığınız şeyler bana mantıklı geldi, bunları eşinizle konuşmuşsunuzdur heralde,
neden gitmek istemediğini söylüyor mu?

Öyla anlaştık diyor.. Aslında şöyle aşkla yapılan bir evlilik bizimkisi ben öyle kesin şartlar koymadım ama eşim benle tanıştığında yaşadığım yeri yani memleketini sevmediğimi biliyordu, izmirde yaşarız diyorduk o kadar.. O şöyle anlamış ikimizde memleketlerimizde yaşamıycaz.. Kabul etmiyor sen iste ben gelmem diyor :(
Bende başka memlekette çocuğun sorumluluğunu tek başıma yüklenmek istemiyorum.. Kim söyleyebilir ki bebeğimize eşim benden çok baktı, ilgilendi diye bebek bakımı genelde annede oluyor, keza ev işleri de öyle..
 
Böyle çok defa anlattım bu fikir geçen yazdan beri aklımda.. Ablamın çocuğu olunca ailemin, kuzenlerin desteğini görünce kendime acıdım ailem 1000 km uzaktan bana nasıl fayda sağlayacak.. Çalışan insanlarız ücretsiz izne ayrılsam tek maaşla çok zor geçinmek hele birikim falan yoksa.. Ayrıca onu da düşündüm 2 yıl izin alsam ben şimdi bile depresyona giriyorum, dertleşeceğim evine rahatça girip çıkabileceğim insanlar yok diye o zaman iyice bunalıma girerim..

Eşim başka illere tamam diyor.. Memleketime yakın olan, fakat hiç bilmediğim kimsemizin olmadığı bir ilde gene tek başıma olucam gene annem bakamayacak çocuğuma yani mantığı yokki ben küçük çocukla ne kadar gidip gelebilecem.. Çocuğa bakıcı bakar diyor, bunu öyle rahat söylüyorki kendisi masadan tabağı kaldırmakla ev işlerine yardım ettiğini düşündüğü gibi bebek bakımına yardımcı olursa işler yine hep bana kalacak demektir..

anlıyorum ama ortak bir karar almanız şart.. ortak bir yolu bulmalısınız eşinizle, sizin olduğunuz kadar onun da istekleri önemli bence.. istemiyorsa da vardır mutlaka bir sebebi onu da anlamaya çalışın.. ayrıca başlıkta karar aşamasındayım yazmışsınız anlamadım ne kararı? kabul etmezse sizin memleketinize yerleşmeyi ne olacak ki o zaman? ayrıca yakına tamam diyorsa 1 saatlik yol bişey değil, madem anneniz babanız dinç, gelebilirler size sık sık.. insanlar istanbulda hergün ondan fazla yol gidip geliyor işe gitmek için.
 
Istekleriniz yerinde,ancak esinizin izni olmadan memleketinize tayin istemeyin. Birlikte karar almak her zaman daha saglikli.ona tum dusunduklerinizi anlatin. Sonucta egede baska bir sehirde tek basina olmanizdansa ailenizin yaninda olmaniz onun icin de iyi olacaktir. En azindan o askerdeyken gozu arkada kalmaz. Ya da tayin isini askerlik sonuna erteleyin. Hakkinizda hayirlisi...

Anlatıyorum ikna olmuyor.. Askerlik sonuna ertelersek burda bir yıl kendi başıma kalıcam bunu nasıl kaldırabilirim bilmiyorum, görülebileceğimiz yakın hissettiğim arkadaşım bile yok burda..
 
anlıyorum ama ortak bir karar almanız şart.. ortak bir yolu bulmalısınız eşinizle, sizin olduğunuz kadar onun da istekleri önemli bence.. istemiyorsa da vardır mutlaka bir sebebi onu da anlamaya çalışın.. ayrıca başlıkta karar aşamasındayım yazmışsınız anlamadım ne kararı? kabul etmezse sizin memleketinize yerleşmeyi ne olacak ki o zaman? ayrıca yakına tamam diyorsa 1 saatlik yol bişey değil, madem anneniz babanız dinç, gelebilirler size sık sık.. insanlar istanbulda hergün ondan fazla yol gidip geliyor işe gitmek için.

Babam annem ablamın evine bile pek gitmezler rahatsız etmeyelim diye siz gelin derler, benim evimde de bakmak istemezler, babam kendi evi dışında asla rahat edemez rahatsızlık veriyorum diye.. Birda şöyle düşünün zaten çocuğuma bakacaklar gönüllü, birde hergün gidip geliverin nasıl derim, bizde kalsalar aynı evde nasıl olur o da çok zor..
 
Eşinizin haberi olmadan tayin almayın.

Peki nasıl içi rahat olacak sizi bilmediği bir memlekette bir yıl yalnız başınıza bıraktığında buna ne diyor sordunuz mu ?

Daha önce eşimle tanışmadan bu memlekette tam üç yıl yalnız yaşadım.. Nasıl zor oldu anlatamam, yaşıtım pek insan yoktu çok istedim ev arkadaşım olsun fakat denk gelmedi.. Geceleri korktum bazen ayağa kalmamayacak kadar hasta oldum, tanımadığım komşuların kapısını çalmak zorunda kaldım inanın çok zordu.. Ailem gelse çok kalamadılar babam çalışıyordu o zamanlar kardeşim daha küçüktü okulu vardı vs..
Eskiden yalnız kaldın sen yaparsın diyor eşim.. Ben güçlü gözükmeye çalıştım, şimdi o günleri düşününce bunalıma giriyorum duvarlar bana ben duvarlara bakıyorduk akşamları.. Burası öyle geceleri Kafe'ye falan gidebileceğin bir yer değil ilçede yaşıyoruz belirteyim..
 
Babam annem ablamın evine bile pek gitmezler rahatsız etmeyelim diye siz gelin derler, benim evimde de bakmak istemezler, babam kendi evi dışında asla rahat edemez rahatsızlık veriyorum diye.. Birda şöyle düşünün zaten çocuğuma bakacaklar gönüllü, birde hergün gidip geliverin nasıl derim, bizde kalsalar aynı evde nasıl olur o da çok zor..

vallahi bilemedim.. ne siz bir adım atıyorsunuz anladığım kadarıyla ne de eşiniz.. herkes kendi isteğinde sabit fikirli, pek anlayış, orta yolu bulma isteği sezemedim.. halbuki birbirinden çocuk sahibi olmayı isteyecek kadar birbirine bağlı olan, birbirini seven eşler, bunları düşünüyor olması gerek.. anlayışlı olması orta yolu bulmak için çabalıyor olması gerek.. bence siz çocuk olayını biraz erteleyin o zaman, üzülerek söylüyorum ama daha bu sorumluluğu alabilecek bir çift gibi görünmüyorsunuz.. evliliğiniz biraz daha otursun birkaç yıl dha geçsin bakalım, belki onun fikirleri değişir.. erkeklerin askerlikten sonra daha da olgunlaştıklarını söylerler, ben tam bilemiyorum benim eşim askerlikten önce de olgundu bir farkı olmadı dönünce de ama, sizin eşiniz belki askerlik sürecinde bazı şeyleri düşünme, sindirme fırsatını bulur.. umarım ikinizin de mutlu olacağı bi orta yol bulabilirsiniz..
 
Ortak karar almak tabiki de önemli.. Fakat ben ona bazı konularda karar alma hakkı veriyorum, mesela yüksek lisansına hiç karışmadım hatta destekledim kendini geliştirmesi için, başka şehre gidip geldi her hafta,maddi manevi vaktini ayırdı destekledim onu.. Şimdi ben anne olmak istiyorum, çevrem olsun istiyorum.. Olmuyor bu yaştan sonra eski dostluklarım gibi arkadaşlık kuramıyorum.. Eşim pek arkadaş aramıyor iş ortamı yeterince sosyal eve gelince beni bile dinlemek istemiyor bazen.. O yüzden beni anlamıyor.. Bu arada benim işim malesef insanlarla iç içe değil evde yalnız işte yalnız patlıyorum..
 
Son düzenleme:
vallahi bilemedim.. ne siz bir adım atıyorsunuz anladığım kadarıyla ne de eşiniz.. herkes kendi isteğinde sabit fikirli, pek anlayış, orta yolu bulma isteği sezemedim.. halbuki birbirinden çocuk sahibi olmayı isteyecek kadar birbirine bağlı olan, birbirini seven eşler, bunları düşünüyor olması gerek.. anlayışlı olması orta yolu bulmak için çabalıyor olması gerek.. bence siz çocuk olayını biraz erteleyin o zaman, üzülerek söylüyorum ama daha bu sorumluluğu alabilecek bir çift gibi görünmüyorsunuz.. evliliğiniz biraz daha otursun birkaç yıl dha geçsin bakalım, belki onun fikirleri değişir.. erkeklerin askerlikten sonra daha da olgunlaştıklarını söylerler, ben tam bilemiyorum benim eşim askerlikten önce de olgundu bir farkı olmadı dönünce de ama, sizin eşiniz belki askerlik sürecinde bazı şeyleri düşünme, sindirme fırsatını bulur.. umarım ikinizin de mutlu olacağı bi orta yol bulabilirsiniz..

Bu gidişle öyle olacak ben kendimi tanıyorum çocuk sahibi olmak için destek lazım.. zaten askerden gelince vs yaş 30u bulacak, bakalım deneyinde de hemen olmuyor böyle şeyler.. Kaç yaşında çocuk sahibi olucaz :(
 
Bu gidişle öyle olacak ben kendimi tanıyorum çocuk sahibi olmak için destek lazım.. zaten askerden gelince vs yaş 30u bulacak, bakalım deneyinde de hemen olmuyor böyle şeyler.. Kaç yaşında çocuk sahibi olucaz :(

dualara sığının derim, Allah herşeye yeter. hakkınızda hayırlısı olsun
 
kaç yıllık memursun 5 yılı bulduysan 1 sene ücretsiz izne ayrıl git ailenin yanına orda kafanı dinle belki böylesine bencil bi adamdan çocuk yapmak bile istemeyebilirsin
 
kaç yıllık memursun 5 yılı bulduysan 1 sene ücretsiz izne ayrıl git ailenin yanına orda kafanı dinle belki böylesine bencil bi adamdan çocuk yapmak bile istemeyebilirsin

Yorumunuza çok şaşırdım.. Sizin yorumlarını hep beğenirim, özellikle okurum mantıklı bulduğum için.. Hep dedimki eşime haksızlık mı yapıyorum 3 yıldır ailesine yakın yaşıyoruz nişanlı bir yıl evlilikte de ikinci yılımız evlenmeden başka bir ilçedeyken ailesinin yanına il için tayin istedim ben eşim gibi düşünsem böyle bir şey yaparmıydım.. Diyorki sen zorunluluktan geldin beş yıl önce bu şehre işin için aynı şey değil. Ondan da bu özveriyi istiyorum.. Sizin yorumunuza şaşırma sebebim sizin şartlarınızı biliyorum ailelerden uzarsınız böyle birşey önemli değil dersiniz sandım.. Aslında başka yerde yaşamak zorunluluk olsa yani eşim polis asker olsa birşey demedim ama bizim böyle bir hakkımız varken neden sıkıntı çekelim..
Arkadaşlarımı görüyorum toplantı için bile işte kalmak zorunda kalsalar bakıcılarına yalvar yakar rica ediyorlar, nolur az daha kal evde diye.. Yada kendilerine ayıracak hiç vakitleri olmuyor en azından evi temizlerken bile çocuklarını emanet edecek yerleri yok..
 
Son düzenleme:
Yorumunuza çok şaşırdım.. Sizin yorumlarını hep beğenirim, özellikle okurum mantıklı bulduğum için.. Hep dedimki eşime haksızlık mı yapıyorum 3 yıldır ailesine yakın yaşıyoruz nişanlı bir yıl evlilikte de ikinci yılımız evlenmeden başka bir ilçedeyken ailesinin yanına il için tayin istedim ben eşim gibi düşünsem böyle bir şey yaparmıydım.. Diyorki sen zorunluluktan geldin beş yıl önce bu şehre işin için aynı şey değil. Ondan da bu özveriyi istiyorum.. Sizin yorumunuza şaşırma sebebim sizin şartlarınızı biliyorum ailelerden uzarsınız böyle birşey önemli değil dersiniz sandım.. Aslında başka yerde yaşamak zorunluluk olsa yani eşim polis asker olsa birşey demedim ama bizim böyle bir hakkımız varken neden sıkıntı çekelim..
Arkadaşlarımı görüyorum toplantı için bile işte kalmak zorunda kalsalar bakıcılarına yalvar yakar rica ediyorlar, nolur az daha kal evde diye.. Yada kendilerine ayıracak hiç vakitleri olmuyor en azından evi temizlerken bile çocuklarını emanet edecek yerleri yok..

tam olarak neye şaşırdın anlamadım herkes için o yorumu yapmazdım ama eşin uzlaşmıyosa en azından o askerdeyken ailenin yanında olursun diye yazdım sen bilirsin tabiki, bizde şark dönüşü Ankaraya gidicez kısmetse, ailelerimiz orda, ama onun ailesi x şehrinde benimkiler y şehrinde olsa idi ikisindede yaşamak istemezdim şahsen
 
tam olarak neye şaşırdın anlamadım herkes için o yorumu yapmazdım ama eşin uzlaşmıyosa en azından o askerdeyken ailenin yanında olursun diye yazdım sen bilirsin tabiki, bizde şark dönüşü Ankaraya gidicez kısmetse, ailelerimiz orda, ama onun ailesi x şehrinde benimkiler y şehrinde olsa idi ikisindede yaşamak istemezdim şahsen

Gelecek yıl 5 yılım dolmuş olacak eğer uzlaşamazsak ücretsiz izne ayrılıp dediğin gibi ailemin yanında yaşamak da mantıklı..
Şöyle yazacağını düşünmüştüm çocuk ikinizin bakım konusunda kendinize güvenmiyorsanız çocuk yapmayın dersin diye düşünmüştüm.
 
Back
X