• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yetiskin arkadasligi beni cok uzuyor

womaninlove .!.:
Gerçekten evlendikten sonra değişti. Sebebini bilmiyorum. Benim eşimin ailesi ile tatlı ama mesafeli bir ilişkim vardır. Tercihim bu yönde oldu, yüz göz olmayı sevmem. Kendisi ilişkimizi kötü mü zannediyor bilmiyorum sürekli eşinin ailesi arasının ne kadar mükemmel olduğundan bahsediyor. Evleneli 1 yıl oldu, 1 yılda 3-4 yakın kız arkadaşı ile arkadaşlığı bitti. Bana anlattığı da kız arkadaşları onu kıskanmış, o da yüzlerine demiş ki sizle mutluluğumu paylaşmam sizin sevgiliniz/eşiniz yok.
Onların ilişkisi,evliliği farklıymış. Onlar evliliği çok iyi oturtmuş.
Ben kendi ailem ve eşim arasındaki dengeyi ayarlayamamisim ona da söyledim çünkü annem hastaydı ve benden başka bakacak kimsesi yoktu. Bilemiyorum neden böyle yapıyor. Çok özlüyorum onunla olan arkadaşlığımızı ama aşırı kırgınım içten içe.
Genişletmek için tıkla...
Arkadasiniza bu gidisle hayatin gercekleri tokat gibi carpacak haberi yok.
Uzak durun cekmeyin boyle kompleksli insanlari size bir faydasi yok
 
PiaLeon .!.:
12. Hafta da bile olsam söylemem ben. Nazar ile ilgili bir video izledim zaten bir şey paylaşmam sosyal medymda surayi gezdim şunu yedim diye ama şimdi artık nazarın hakikatini biliyrm böyle pis gözlü insanlrdn uzak durun yeni arkdslklar bulmaya calsn
Genişletmek için tıkla...
Ne videosu link var mı?
 
Iyıkı arkadaş deılsın. Napıcan öle arkadaşı. Duvara anlat daha ıyı. Ne güzel aılen var bebeın var. Kendıne odaklan. Öle insanlarla işin olmasın. Senı gerı çeker hep
 
Evlenince biraz uzaklaşmayı anlarım herkesin düzeni değişiyor ama arkadaşınız resmen nispet yapıyor şu an oyuncakları ile övünen 5 yaşında bir kızdan farkı yok, büyük ihtimalle kendi evliliği anlattığı kadar iyi değil bir şeyleri kapatıyor kendince
 
womaninlove .!.:
Hamileliğimi öğrendiğimden beri ekstra duygusalim bu konuda, hiç bu şekilde yalnız olacağımı düşünmemiştim. Çok yakın bir arkadaşım vardı ancak o evlendikten sonra çok değişti. Benimle hep kıyas yapmaya başladı ki ben hiçbir zaman hayatımı anlatmam. Onun daha çok altin takısı varmış, onun işi daha rahatmış, onun eşyaları, onun düzeni,onun yemeği hep o, arkadaşlıkta bana yer kalmadı. Hamileliğimden önce benim yeterince iyi bir anne olmayacağımı da ima etti, ben çocuğu güçsüz yetistirirmisim. Araya mesafe koydum mecburen, gebeliğimi de söylemedim. 12 hafta olana kadar bekleyeceğim ve öğrenince bozulacak biliyorum. Kendimi yalnız hissediyorum. Eşim ve ailelerimiz hep destek şükrediyorum, takılmamaya calışıyorum ama ne bileyim işte kafam karışık, zamanla arkadaşlıklar evriliyor belki veya ben şanssızım.
Genişletmek için tıkla...
Doğumdan sonra böyle şeyleri oturup düşünmeye pek vaktiniz kalmayacak, hatta keşke o boş zamanlarımı bu konuları düşünerek değil de daha çok verimli geçirseydim diye üzülebilirsiniz de.
 
Abla cidden hayatında çok mu ihtiyacın var böyle bi arkadaşa, millet koşarak kaçar böylesinden neden tahammül edip hassas döneminde kendine eziyet ediyorsun. Bide anne üzülünce galiba bebekte etkileniyormuş. Hayat yeterince zor zaten bide hayatını ekstra zorlaştıran toksik hiçbişeyi isteme
 
darkbiw .!.:
Abla cidden hayatında çok mu ihtiyacın var böyle bi arkadaşa, millet koşarak kaçar böylesinden neden tahammül edip hassas döneminde kendine eziyet ediyorsun. Bide anne üzülünce galiba bebekte etkileniyormuş. Hayat yeterince zor zaten bide hayatını ekstra zorlaştıran toksik hiçbişeyi isteme
Genişletmek için tıkla...
Anneliğime laf eden fesatlığından emin olduğum arkadaşı 5 dakika yanımda tutmam yahu. İnsanlar çok yalnız galiba, böyle birinin arkadaşlığına ihtiyaç duyuyor. Yalnız olun daha iyi. Bebeğinizi de söylemeyin. Her yerden engel atsanız yeri.
 
womaninlove .!.:
Hamileliğimi öğrendiğimden beri ekstra duygusalim bu konuda, hiç bu şekilde yalnız olacağımı düşünmemiştim. Çok yakın bir arkadaşım vardı ancak o evlendikten sonra çok değişti. Benimle hep kıyas yapmaya başladı ki ben hiçbir zaman hayatımı anlatmam. Onun daha çok altin takısı varmış, onun işi daha rahatmış, onun eşyaları, onun düzeni,onun yemeği hep o, arkadaşlıkta bana yer kalmadı. Hamileliğimden önce benim yeterince iyi bir anne olmayacağımı da ima etti, ben çocuğu güçsüz yetistirirmisim. Araya mesafe koydum mecburen, gebeliğimi de söylemedim. 12 hafta olana kadar bekleyeceğim ve öğrenince bozulacak biliyorum. Kendimi yalnız hissediyorum. Eşim ve ailelerimiz hep destek şükrediyorum, takılmamaya calışıyorum ama ne bileyim işte kafam karışık, zamanla arkadaşlıklar evriliyor belki veya ben şanssızım.
Genişletmek için tıkla...
ay bence hic yakin degilmissiniz canim sen gec farketmissin :( nispet yapmasi bi yana seni asagilar tavirlari cok sinir bozucu etrafinda hic olmasin yalnizlik daha iyi dedirtir
 
Günaydın herkese,
Cevaplarınız için çok teşekkür ederim,haklısınız.
Aslında hiç yalnız biri değilim de işte birinin bir iyiliği olduysa ya da güzel vakit gecirdiysek onu unutmam zor oluyor fakat dediğim gibi ben zaten mesafe koymuştum. Kendimi ezdirmedim. Sadece içimde kalan hisleri paylaşmak istemiştim.
 
womaninlove .!.:
Günaydın herkese,
Cevaplarınız için çok teşekkür ederim,haklısınız.
Aslında hiç yalnız biri değilim de işte birinin bir iyiliği olduysa ya da güzel vakit gecirdiysek onu unutmam zor oluyor fakat dediğim gibi ben zaten mesafe koymuştum. Kendimi ezdirmedim. Sadece içimde kalan hisleri paylaşmak istemiştim.
Genişletmek için tıkla...
Size yazmak için giriş yaptım, dışarıdan gözatıyordum. Dediğinizden daha cok sevdiğim bir arkadaşım evlenince uzaklaştı, bunda kıskanç eşinin de çok çabası oldu. Bunda kendinin de payı vardı fakat bunu kabullenmek istemedim,hep eşinden dıye düşündüm, aradım, yazdım, benim çabamla yıllar içinde az az iletişimimiz oldu. Sonra bir gün baktım ki o aslında hiç yok, sıkıntılı günlerimde, bebeklerimde, sevinç paylaşmak istediğimde..
Ondan vazgeçtim ve sessizce sildim hayatımdan..
Bir gün hayatındaki bir sarsıntı ile arkadaşa, dert paylaşmaya ihtiyacı oldu, nasıl olsa elinin altındaydım, fakat beni bıraktıgı yerde bulamadı,çeşitli kanallarla ulaşmaya, iletişim kurmaya calıştı.
Arkama dönüp bakmadım bile, yolumda yürüdüm gittim..

Arkadaşlıkların ve sevgilerin de bir ömrü vardır, anılarınız sizde hala, onları kalbınızde saklayın, fakat sırtınızda "bir ölüyü" taşımayın, bu çok yorucu:/
 
womaninlove .!.:
Hamileliğimi öğrendiğimden beri ekstra duygusalim bu konuda, hiç bu şekilde yalnız olacağımı düşünmemiştim. Çok yakın bir arkadaşım vardı ancak o evlendikten sonra çok değişti. Benimle hep kıyas yapmaya başladı ki ben hiçbir zaman hayatımı anlatmam. Onun daha çok altin takısı varmış, onun işi daha rahatmış, onun eşyaları, onun düzeni,onun yemeği hep o, arkadaşlıkta bana yer kalmadı. Hamileliğimden önce benim yeterince iyi bir anne olmayacağımı da ima etti, ben çocuğu güçsüz yetistirirmisim. Araya mesafe koydum mecburen, gebeliğimi de söylemedim. 12 hafta olana kadar bekleyeceğim ve öğrenince bozulacak biliyorum. Kendimi yalnız hissediyorum. Eşim ve ailelerimiz hep destek şükrediyorum, takılmamaya calışıyorum ama ne bileyim işte kafam karışık, zamanla arkadaşlıklar evriliyor belki veya ben şanssızım.
Genişletmek için tıkla...
Arkadaşın bunları sana söylüyorsa bilki kendi o kadar mutsuz, beceriksizki sizi manipülasyon ederek egosunu tatmin ediyor. .. bence bida öyle dediğinde söyle çokmu mutsuzsun sürekli böyle ovunuyosun diye
 
Ben zaten mesafemi koydum kızlar, görüşmüyorum. Sadece üzülmüştüm biraz yalan yok ama burada yazanlar iyi geldi. Ben gösteriş yapılacak biri değilim. İyi bir arkadaş, arkadaşını hava atabileceği kişi olarak görmez. Zaten düşündüm de o da benimle önemli şeyleri paylaşmıyor. Bana sınavı için açık açık iyi geçti demeyelim nazar değmesin orta halli işte demişti.benim isim gücüm kariyerim var ne diye ona nazar degdiriyim
 
womaninlove .!.:
Hamileliğimi öğrendiğimden beri ekstra duygusalim bu konuda, hiç bu şekilde yalnız olacağımı düşünmemiştim. Çok yakın bir arkadaşım vardı ancak o evlendikten sonra çok değişti. Benimle hep kıyas yapmaya başladı ki ben hiçbir zaman hayatımı anlatmam. Onun daha çok altin takısı varmış, onun işi daha rahatmış, onun eşyaları, onun düzeni,onun yemeği hep o, arkadaşlıkta bana yer kalmadı. Hamileliğimden önce benim yeterince iyi bir anne olmayacağımı da ima etti, ben çocuğu güçsüz yetistirirmisim. Araya mesafe koydum mecburen, gebeliğimi de söylemedim. 12 hafta olana kadar bekleyeceğim ve öğrenince bozulacak biliyorum. Kendimi yalnız hissediyorum. Eşim ve ailelerimiz hep destek şükrediyorum, takılmamaya calışıyorum ama ne bileyim işte kafam karışık, zamanla arkadaşlıklar evriliyor belki veya ben şanssızım.
Genişletmek için tıkla...

Erkenden mesafe koymakla iyi etmişsin doğumdan sonra da minimum muhatap ol.
Benim çok yakın bir arkadaşım lohusa depresyonumu iş yerimde insanlara anlatıp anaç bir tip değildi zaten bekliyordum ben öyle olmam demişti. 😌

Hamileyken 14 kilo almıştım ama pek belli olmuyordu. Bebeğim erken doğdu biraz küçüktü. Diyet yaptın kilo almamak için bebeğin küçük doğdu dedi.❤️

Bebeğimi görmeye de hiç gelmedi. Gebeliğim öncesinde yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu.
Oluyor galiba böyle şeyler.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X