yilik yap, ktlk bul....

% 100 vericilik bana göre % 100 yanlış ...

Ya düşünüyorum da kim almayı reddeder.. Kim "Yoo ben bu kadarını hak etmiyorum, bu kadarı fazla bana.. "der..

" Aaa ben neymişim ya , bana bu kadar verdiğine göre ben almaya layığım ve ben çok üstünüm.." diye düşünür bilinç altında..

" Ya, bu kız çok iyi niyetli , ondan veriyor.." diyen çok çok azdır.. Mahareti kendinden bilir çoğu kişi...

Öyleyse ne kadar ekmek , o kadar köfte misali.. Karşımdakine bakarım " Ne kadar hakediyor?" diye, kendime bakarım; "Ne kadarını verebilirim? " diye.. Bu işin matematiğine kaçıyorum kısacası...
 
yardım olayı farklı bir boyutu,
kim olursa olsun yardım,karşılık gözetmeksizin yapılmalıdır bence de...
burada hemfikiriz...
ama niyet çok önemli,sen herkesin hakkında iyi düşün,onların iyiliğini düşün ama
karşındaki bencilce davransın..
işte bunu hazmedemiyor...ve hala karşı taraf üzülmesin diye
iyi niyetli düşünürken,karşı taraf hiçbirşey olmamış gibi davrandığı ve konuştuğu zaman
ister istemez yine kendi içinde zıvanadan çıkıyorsun ve
sadece kendine zarar veriyorsun diye düşünüyorum...
sevgiler...

ben biraz uyur uyanıkım bugünlerde...mirmirmirmir
yanlış anlamışım demek ki...
ancak genelde iyilik etmekte benim için aynı şey...
neden iyilik yaparım karşımdakine yardım etmek için...
benden almaya çalışan ya da hakkımda kötü düşünen benden değil kendinden alıyordur yine...
ben her düşüncenin her davranışın tekrar o kişiye döneceğine inanırım...
bir başkasının beklemediğim davranışı sabrımı taşırırsa da aman o üzülmesin demem ben...
haddini bilmesi gerekiyorsa bilir, görüşmemek gerekiyorsa görüşmem...
kimse benden daha değerli değil ki...
yine mi anlmadım acaba....benneyaptımki
 
çok güzel bir konu olmuş. bu konuda çok dertliyim.
her zaman artık bencil olacağım diyorum ama yapamıyorum. kişiliğim bu değiştiremiyorum. yaptığım iyiliklerde karşılık hiç beklemedim beklemiyorum da. ama sonun da yaşadığım olaylar yada söylenen sözler kırıyor beni.
eniştem kalp krizi geçirdi. ben hiç düşünmeden eşime bile sormadan hemen atladım otobüse gittim ablamın ve yeğenlerimin yanına. 1 aydan uzun süre kaldım. hatta eşim yalnız bırakma onları dedi sürekli. sonuç mu geçen yıl ablam sen bizim için ne yaptın dedi. ve bunu hiç olmadık bir zamanda ve şekilde söyledi. çok kırıldım çoook.
komşumun eşiyle problemi vardı. neredeyse 2 ay beraber yedik içtik. gece uykularımız kaçtı eşimle üzüntüden. aileleri ve arkadaşlları aramıyorlardı o dönemde. neyse bunlar tekrar deneyelim dediler. biz de sevindik. sonuç mu; 1 ay boyunca ne kapımız çaldılar ne selam verdiler. merdivenlerde karşılaştık haa bu arada biz hallettik sorunumuzu dediler. biz mutlu olduk yine de. ama baktık iyi günlerinde aramayanlarla beraber geçiriyorlar. sadece sorunları olduğunda kapımız çalındı.
ben aferin demelerini de beklemiyorum. ama en azından bir saygıyı hakediyorum diye düşünüyorum.
 
çok güzel bir konu olmuş. bu konuda çok dertliyim.
her zaman artık bencil olacağım diyorum ama yapamıyorum. kişiliğim bu değiştiremiyorum. yaptığım iyiliklerde karşılık hiç beklemedim beklemiyorum da. ama sonun da yaşadığım olaylar yada söylenen sözler kırıyor beni.
eniştem kalp krizi geçirdi. ben hiç düşünmeden eşime bile sormadan hemen atladım otobüse gittim ablamın ve yeğenlerimin yanına. 1 aydan uzun süre kaldım. hatta eşim yalnız bırakma onları dedi sürekli. sonuç mu geçen yıl ablam sen bizim için ne yaptın dedi. ve bunu hiç olmadık bir zamanda ve şekilde söyledi. çok kırıldım çoook.
komşumun eşiyle problemi vardı. neredeyse 2 ay beraber yedik içtik. gece uykularımız kaçtı eşimle üzüntüden. aileleri ve arkadaşlları aramıyorlardı o dönemde. neyse bunlar tekrar deneyelim dediler. biz de sevindik. sonuç mu; 1 ay boyunca ne kapımız çaldılar ne selam verdiler. merdivenlerde karşılaştık haa bu arada biz hallettik sorunumuzu dediler. biz mutlu olduk yine de. ama baktık iyi günlerinde aramayanlarla beraber geçiriyorlar. sadece sorunları olduğunda kapımız çalındı.
ben aferin demelerini de beklemiyorum. ama en azından bir saygıyı hakediyorum diye düşünüyorum.

en acısıda o zaten sen o kadar emek verirsin sonra karşına geçip "sen ne yaptın ki?" derler :1shok: o sözü duyduktan sonra ben bi daha o insana fedakarlık yapamıyorum sengözlerimebaksanab
 
ıyi niyetli olmanın ,alçakgönüllü olmanın sonucu
(genelleme yapmıyorum) hep üzüntü mü sizce?
aile ile,eşle,arkadaşlarla olan ikili ilişkilerde neden
iyi niyetli olanlar her zaman gösterdikleri davranışın karşılığını alamıyorlar...
ben merkezcilik,bencillik olduğu sürece
huzur denen birşey kalmıyor maalesef...
insanlar neden olaylara karşı objektif olamıyorlar...??
hiç böyle bir olay yaşadınız mı ve sonucunda
ne oldu??
bu konudaki duygularınızı,yaşadıklarınızı paylaşmak istermisiniz???
sevgiler...

her insanda olması gereken özellikler bunlar
iyi niyet, alçakgönüllülük
ama beni en çok yaralayan üzen kıran bu özelliklerin bende fazlasıyla olmasından yoruldum
karşımdaki kırılmasın diye herşeyi içime atmaktan
söyleyeceklerimi hep kalp kırmayayım diye yutmaktan bıktım
bütün bunların sonucu olarak insanların daha daha acımasızlaşmalarından
seni kolay lokma görüp kör parmağım gözüne misali her fırsatta uğraşmalarından bıktım yoruldum
en önemlisi hep üzülen, kırılan, düşünen taraf olmaktan yoruldum
meğer ne zormuş ince düşünmek ince fikirli olmak
bencil insanlara özenirim hep sözünü sakınmayan karşısındakini ezip geçen
bir damla yaşını akıtandan bin damla alan
ama yok olmuyor
ben özverili iyi niyetli alçakgönüllü oldukça üzerime üzerime geliyor herkes
ben değişmek istemiyorum değişememki
biraz empati istiyorum sadece biraz iyi niyet
ne çok şey istemişim meğer..
ne çok...
 
Son düzenleme:
En büyük hatam derim hep , karşımdakini kendim gibi görmek..
En büyük kazığı da hep bu nedenle yemişimdir bugüne kadar.
Bana böyle öğretildi hata mı yapıldı?
Karşımdaki değer verdiğim biriyse , saygı duyduğum biriyse kendimden önce onu düşünürüm ben.
Hatta afedersiniz ama empatinin b.kunu çıkarırım o derece..
Ne mi oldu peki kazık yiye yiye ağlaya ağlaya ne yazık ki nefret ne demekmiş öğrendim , aslolanın kendim olduğunu , kendi çıkarlarımın başkalarından başkalarının ne düşündüğünden önemli olduğunu daha doğrusu o sevmediğim insanlar gibi davranmamın benim üzülmemi engellediğini gördüm.
Bazen yine farketmeden iyi niyetli davranıyorum gerekmediği halde , sonra dur diyorum bak birazdan yine o iyi niyetin suistimalin alasını görücek ağlaya ağlaya mahfolucaksın , koy mesafeyi gerekmedikçe istenmedikçe iyi niyetten uzak dur.
En azından bunu tanıdığım bana zarar verecek insanlara uygulamaya başladım ama ne badireler atlattım tabii..
Şimdi önce insanları iyice tanımadan mesafeyi duvarları kaldırmıyorum
Samimiyetine inandığım nadir insanlar zaten şu an can dostlarım..
Dünya ne yazık ki kötülerin dünyası derler ya hani..
Sana taş atana ekmek atarsın , tekrar taş atarsa yine ekmek atarsın ama üçüncü de kafasına kayayı indirirsin yoksa ezilip gidersin bence..
 
ben biraz uyur uyanıkım bugünlerde...mirmirmirmir
yanlış anlamışım demek ki...
ancak genelde iyilik etmekte benim için aynı şey...
neden iyilik yaparım karşımdakine yardım etmek için...
benden almaya çalışan ya da hakkımda kötü düşünen benden değil kendinden alıyordur yine...
ben her düşüncenin her davranışın tekrar o kişiye döneceğine inanırım...
bir başkasının beklemediğim davranışı sabrımı taşırırsa da aman o üzülmesin demem ben...
haddini bilmesi gerekiyorsa bilir, görüşmemek gerekiyorsa görüşmem...
kimse benden daha değerli değil ki...
yine mi anlmadım acaba....benneyaptımki


rica ederim,senin gibi akıllı bir kadın
kesin anlamıştır,anlatmak istediğimi...
 
Bunu en iyi bilenderden biriyim galiba, yaptığım onca şeyden sonra iyi bir kazık yediğim için...

Buna ben kısaca enayilik diyorum arkadaşlar affedersiniz ama... Çünkü o kadar çok yaptım o kadar çok kendimden verdim ki ama karşılığı hep hiç beklemediğim şekilde oldu... Babama çekmişim o da öyleydi sonunda noldu, gencecik yaşında gitti üstelik hayatta tek mutlu bir gün yaşamadan...

O yüzden kimseye kendinden fazle değer veremeyeceksin, eğer bu kadar iyi niyetli olursan en yakınındaki bile yer seni... Şuna şunu yaptım o bana bunu yaptı konularına hiç girmiyorum çünkü anlatmaya kalksam bitmez...
 
ıyilik meleği değilim ben...!!!
iyilik olsun diye de kimseye bişey yapmam...eğer içimden geliyorsa o şey yaparım, gelmiyorsa, aman da yapayım iyilik yap denize at demem...
sadece içimden geldiği için yapangillerden olduğumdan sanırım, kötülük bulmam...karşımdaki kötülük yaptığını zannedebilir...hatta bundan mutlu bile olabilir...yok mu öyle kan emiciler...çoookkk....
ama ben kötülük buldum demem...iyilik ya da kötülük bulmak için yapmamışımdır o şeyi çünkü...
istemişimdir, yapmışımdır...yapmış olmak bana yetmiştir...
yaptığım herhangi birşeyin karşılığını beklemeyecek kadar büyüdüm ben sanırım...iyilik ya da kötülük olarak...
 
iyilikten maraz doğar derler cidden doğruymuş...:delphin:
yıllardır arkadaş dediğim insan beni kendini kurtarmak için kullandı...
O kadar karışıkki yaşadığım...:uhm:
Hala çözemedim...
Kısaca anlatayım....

Arkadaşım dersin,yardım ister..
Kurtar beni telefon sapığından.. (bu arada sapığın bayan olduğu söylenir)
Tamam dersin,numaramı ver dersin,ben konuşurum dersin...:teselli:
Cesur yüreksin ya sen yada arkadaşımdır zorda kalmış dersin. :çok üzgünüm:
Telefonun yabancı bir numaranın çalmasıyla açarsın..
Arkadaşındır ya,rahat bırak dersin...
ama oda ne telefondaki erkektir...:1shok:
ve durum anlatılan gibi değildir..
Arkadaş eski sevgilisine çağrı yapmıştır...:1shok:
Eski sevgilisi de arkadaşını gizliden rahatsız etmektedir....:1shok:
Yeni sevgili durumu öğrenince arayanın numarasını ister...
Kötü durumda kalan arkadaş kendini kurtarmak için benim numaramı vermiştir.:delphin:
(eski sevgili değilde,kız arkadaşı rahatsız etmiş havası yaratılmıştır çünkü):1no2:
Olay ortaya çıkıncada kıyamet kopar...
:delphin:
 
iyi niyetli olmak çok zor kırılıp dökülen hep sen oluyorsun. toplum bunu kullanmaya o kadar meyilli ki...
yine de asla vazgeçmem iyi niyetten. ben benim onlar onlar.

bir adam sürekli herkese iyilik yaparmış. ancak gel zaman git zaman kırılmaktan incinmekten, suistimal edilmekten yorulmuş. bir ulu dervişe gitmiş "bu hep böyle mi olacak. ben iyilik yapıyorum ama kimse değişmiyor üstüne kötülük yapıyorlar" demiş. derviş cevaplamış "sen iyilik yapmaya devam et. onlar iyiliğe layık olmasa da sen iyilik yapmaya layıksın"

benim hamurumda var iyi niyet çok şükür. düşsem de kalkmasını bilirim, kırılırsam tamir ederim. ama ya iyi yönlerimi kaybedersem nasıl bulurum bir daha?
 
iyilikten maraz doğar derler cidden doğruymuş...:delphin:
yıllardır arkadaş dediğim insan beni kendini kurtarmak için kullandı...
O kadar karışıkki yaşadığım...:uhm:
Hala çözemedim...
Kısaca anlatayım....

Arkadaşım dersin,yardım ister..
Kurtar beni telefon sapığından.. (bu arada sapığın bayan olduğu söylenir)
Tamam dersin,numaramı ver dersin,ben konuşurum dersin...:teselli:
Cesur yüreksin ya sen yada arkadaşımdır zorda kalmış dersin. :çok üzgünüm:
Telefonun yabancı bir numaranın çalmasıyla açarsın..
Arkadaşındır ya,rahat bırak dersin...
ama oda ne telefondaki erkektir...:1shok:
ve durum anlatılan gibi değildir..
Arkadaş eski sevgilisine çağrı yapmıştır...:1shok:
Eski sevgilisi de arkadaşını gizliden rahatsız etmektedir....:1shok:
Yeni sevgili durumu öğrenince arayanın numarasını ister...
Kötü durumda kalan arkadaş kendini kurtarmak için benim numaramı vermiştir.:delphin:
(eski sevgili değilde,kız arkadaşı rahatsız etmiş havası yaratılmıştır çünkü):1no2:
Olay ortaya çıkıncada kıyamet kopar...
:delphin:

yok işte baharcım...bu kadarı fazla...
hatalı davranmış ve üzülmüşsün gereks,z yere...
 
işte hep iyi olanlar üzülüyor...
bencil olanlar ise bir köşede rahat ediyor...

canım topluma bakarsan zaten kötülük eden baş tacı olmuş. insanlar ferhunde olmak istiyor. Sebep: her halukarda dört ayak üstüne düşüyormuş, hep kendi rahatını buluyormuş.

düzen değişti :1no2:
 
yok songül yaa,
ben bu kadar iyiniyetli bir insan değilim.
kimse üzülmesin diye kendimi üzüp heba etmem ben.
benim değerlim benim, kendimim.

bencillik mi bilmiyorum ama zamanında iyilikten doğan marazlar bana fena kapak oldu.

eğer kişiye iyilikle de yaklaşıyorsam karşılığında iyilik görmek istediğimden değildir; içimden öyle geldiğindendir.

onun için aynı yaklaşımı bulamasam bile çok da kırılmam.

ne kötü insan diye nitelendirelecek kadar bencilim ne de melek kıvamında bir iyiniyet elçisiyim..
 
yok songül yaa,
ben bu kadar iyiniyetli bir insan değilim.
kimse üzülmesin diye kendimi üzüp heba etmem ben.
benim değerlim benim, kendimim.

bencillik mi bilmiyorum ama zamanında iyilikten doğan marazlar bana fena kapak oldu.

eğer kişiye iyilikle de yaklaşıyorsam karşılığında iyilik görmek istediğimden değildir; içimden öyle geldiğindendir.

onun için aynı yaklaşımı bulamasam bile çok da kırılmam.

ne kötü insan diye nitelendirelecek kadar bencilim ne de melek kıvamında bir iyiniyet elçisiyim..

lezzet ikizi olduk yine heee...:CüvCüv::CüvCüv:
 
peki en yakın aile çevreniz için de
böyle düşünebilirmisiniz...
babanız,ablanız ya da kardeşleriniz için....???
 
yapılan iyilikleri fedakarlıkları karşı taraftan çok birşey beklemeden yapmak lazım bence
çünkü karşılık bekleyerek yapılınca sonucunda kendi yaptığımız iyilik kadar karşılık görmeyince üzülebiliyoruz..
O yüzden çok birşey beklemeden ben kendimi huzurlu hissetmek için yaptım diyebilirsek iyiliğimizin karşılıgında yapılanlara fiyi veya kötü derecesine bakmayız
 
peki en yakın aile çevreniz için de
böyle düşünebilirmisiniz...
babanız,ablanız ya da kardeşleriniz için....???

onlar hariç diyim o zaman.
onların gözünde bir damla yaş görmektense kahrolmayı tercih ederim.

ama zaten onlar benim iyi niyetimi kötüye kullanmazlar çok iyi bilirim.
kendimden iyi bilirim.

ben onlara hep iyilikle yaklaşırım.
gerçi kötülük de yapsam -yapamam ya- iyilik göreceğimden eminim.

aslında aileme davanışlarımı iyilik-kötülük diye kategorize de edemem.
en ben gibiyim onlarla.
nasılsam öyleyim, sonrasını düşünmeden, hesapsız kitapsızca..
 
Back
X