Yine ailem..

birumutturyasamak

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ocak 2016
1.667
1.747
83
37
Ailesiyle. Görüşmeyen var mı ?
Ben artık. Bunu düşünüyorum.
Babam sağda solda herseyimi oğluma bırakacağım ona zirnik vermeyeceğim zirnik diyorMuş. Kendisine sordum dogruladi da. Sinirlenince demismis. Ama kaç defa kaç farklı kişiden duydum bunu. Yüzüme yuzume söyleyemiyor sadece..
Hayatım boyunca annemin 1 numaralı dusmani idim. Sevgisini asla göstermedi. . Sevgi görebilmek için çocukken soğuk taşlara yatardim. Hasta olayım da sevsin beni diye. Asla o gün gelmedi. Evlendim çocuğum oldu hala ayni.. ama oğluna aşık.... onun için ölür.
Bana böyle. .
Neyse bu sevgisizligin yerine hiçbişey koyamadim ve artık bu cendereden çıkmak istiyorum. Annemi bu kadar sevgisiz hatırlamak istemiyorum. Gorussek sürekli kavga hir gür.bıktım inanin. Hiç gorusmeyen var mı. Keşke annemi seçme. Şansım olsaydı. Asla bu kadını secmezdim. .
 
Seni anlıyorum sevgisizlikle buyumek... buyudukçe herkesten sevgi gormeye calısmak ama herkesten kazık yemek... yinede sevgi beklemek ilgi beklemek butun hayatın boyke gecmesi...
 
Seçemiyceğinize göre bence kendinize bir şans daha verin sonuç itibari ile artık çocuk değilsiniz
 
Ben değilim ama görüşmeyen vardır tabi ki..
Enerjinizi emen, sizi kötü hissettiren kim olursa olsun hayatınızdan uzaklaştırın.. Anne baba bile olsa..
 
Son düzenleme:
Annenizin ve babanızın birleşip size neden böyle davrandıkları garip. Belki sizin farkında bile olmadığınız ama onlara ters gelen bir şeyler mi var.
Eğer yoksa sizde boşverin. Evlenmiş çocuk sahibi olmuşsunuz. Sizi istemiyorlarsa sizde istemeyin bitsin.
 
ben, tam da anlattığınız şeyleri yaşadım.
toplamda 6, aynı anne babadan 2 kardeşiz. hikaye çok karışık hiç girmiyorum.
anneme de babama da kardeşlere de en çok da kendimden 9 yaş küçük, büyürken her şeyini hatırladığım, ortak ana-babadan olan kardeşime kırgınım. annemle babam da dahil hiç kimseyle 10 yıldan fazladır oldu görüşmüyorum. bu sürede anam babam rahmetli olmuş.
cigerim yandı mı yandı.
mezarlarını bile bilmiyorum. bazen uykularım kaçıyor ama öyle haksızlıklar yapıldı ki, ruh hastası olmanın eşiğinden geçtim. artık kanıksadım bir kaza oldu ve herkes öldü ben sağ kurtuldum, kimsesizim diye bakıyorum.
bu arada hakkıma düşen tek bir kuruşları eşiğimden geçmedi. üstelik boşandığımda hepsi sağdı, biliyorlardı.
ne diyim atlatılıyor ama nerde anama babama benzeyen birini görsem hala kırgın olsam bile burnumun direği sızlıyor.
 
Sevgisizlikle büyümekte zor, sevgiyle büyümekte aşırı sevgiyle büyüyen biri olarak ailemin her attığı adımı özlüyorum...zor ikisi de zor inan
 
bazı anneler erkek çocuk sever. sanırım sizinki de öyle. kız çocuğu evlattan saymayan ailelerden nefret ediyorum. Yapabileceğiniz şey minumum görüşme ve kendi ailene odaklanma olacaktır
 
Benim yaptığım yorum, ne kadar dokunmuş olabilir ki sana. Anlam veremiyorum. :) Ve ayrıca yaptığım yorum seni neden bu kadar ilgilendirdi. :) ilginç

Sadece Aysenaz93 Aysenaz93 a değil bana da dokundu,
Ailenizin size olan sevgisini sorgulayan oldu mu

Kızcağız ailesi tarafından sevilmediğinden mutsuzluğundan dem vuruyor,
Siz de nispet yapar gibi ayyyy ben çok seviliyorum ama böyle çok mutlu olunmuyor diye şikayetleniyorsunuz.
Hani Empati ???
 
Gorussen bir dert gorusmesen baska dert ,bilemedim ..ayrıca baban değerli mirasına ortak etmeyiversin seni nolacak? Sadece biraz sevgi ,malınız sizin olsun ,çocuğunuz olmayı ben seçmedim ama buna ihtiyaç duyuyorum ,de ,gerisini onlara bırak .olmuyorsa da görüşme bir süre
 
Sızın tüm eskı konularınızı hatırlıyorum tüm bu olanlara rağmen aılenızle hala sık görüşüyorsunuz anladığım kadarıyla bır kızınız var o sızın gelecektekı en yakın arkadaşınız tek degılsınız o var benımde annem aynı sızın yaşadıklarınızı yaşadı fazlasını hatta ben onun suan en yakın arkadaşıyım kımseyede ıhtıyacı yok oğlunu kayıran annesıde tek basına kaldı uç kızıda sırt dondu
 
Ailem hayatta değil, tam bir empati yapamıyorum, bir de iyi insanlardı, hissettiğiniz gibi şeyler hiç hissetmedim.
Yine de kendimi sizin yerinize koyduğumda, insana sürekli mutsuzluk veren kim olursa olsun, bu en yakını da olsa, görüşmemesi daha mantıklı diye düşünüyorum. Laftan, insanın halinden, duygularından, evlat sevgisinden anlamayan bir anne&babayla sürekli görüşmeye ihtiyaç yok bence. Ne için doğuruyor böyle insanlar, anlamak mümkün değil. İnsanın kendi çocuğuyla, taa minicik yaşlarından beri ne alıp veremediği olabilir, hiçbir şey... Tamamen kendi ruhsuzlukları ve siz de kendinize onlardan başka mutlu bir hayat kurduysanız, onları geride bırakmak sonuna kadar hakkınız. Ne olursa olsun, anne babadır, et tırnaktan ayrılmaz lafları bana boş geliyor. Asıl olan sevgi bağı kurmaktır, evladıyla o bağı kuramayan insanlara hiçbir şey borçlu değilsiniz.
 
Sadece doğurmakla anne baba olunmuyor işte. Sevgi veremedikten sonra biyolojik bağın bir önemi kalmıyor. Ben de babamdan nefret ediyorum mesela. Ben de baba sevgisi, ilgisi görmeden büyüdüm. Destek değil köstek oldu bize kardeşimle. Sürekli baskı, değersizlik, sevgisizlik, ilgisizlikle büyüdük. Ve insanın içinde çok büyük bir yara bu. Sizin annenizde de sorun varmış. Çok daha zor olmalı.
Anne babayı bilemem ama ben baba tarafından akrabaları tamamen sildim mesela. Biyolojik bağ birşey ifade etmiyor. Travmalarla dolu bir çocukluk yaşattılar bana buna babam da dahil. Hatta halamla helalleşmeden öldü. Aramadım sormadım. Keşke böyle olmasaydı ama hak ettikleri buydu. Babamın da hak ettiği bu aslında ama yine de kıyamadığımdan.
Eşinize, çevrenize, arkadaşlarınıza sarılın bazen aileden değerli dostları olabiliyor insanın.
 
Sevgisizlikle büyümekte zor, sevgiyle büyümekte aşırı sevgiyle büyüyen biri olarak ailemin her attığı adımı özlüyorum...zor ikisi de zor inan
Gerçekten millet olarak nerde ne söyleyeceğimizi bilmiyoruz .
Bu yorum buraya yazılacak bir yorum mu sizce ?
Kimse size sordu mu ne kadar çok sevildiğinizi ?
 
bak canım
sevgi büyük ihtiyaçtır her insan hayatında sevgiyi ve bu hissi arar
ve bu hisiyatın en büyüğünü anne babamızdan alırız
baban bu konuşmaları yapıyor ise bunun emin ol sebebi veya sebepleri vardır
bu sebebi bulmak için çabala ama savaşarak değil
anneye gelince
anne babamızı seçemiyoruz
zaten o insanlar senin bu hayat gelmene vesile olan kişiler seni sen yapan ve senin şimdiki sen olmanı sağlayan ve bunu etkileyen kişiler
devamlı neden böyle diye sorgulayıp kendini üzeceğine benim ailemde böyle insanlar deyip kabul etmeye bundan sonra ki ilşkilerimi nasıl düzeltebilirim kaygısına girmen daha iyi olur
bazı insanlar sevgisini gösteremez ya da gösterecek sevgisi yoktur
kendi yetiştiği aile veya yahut yaşadığı bir olaydan dolayı istemediği halde veya istediği halde böyle davranıyor olabilir veya olabilirler onları suçlaman çok doğal ama anneni anlamaya çalış sevgi sevgiyi doğurur o yüzden ona sevgi ile yaklaş onu kazanmak için uğraş kavga ediyorsa aldan alıp onu anlamaya dinlemeye çalış savaş ver sevgi ektiğin topraklardan ancak sevgi alırsın saygı alırsın
baktın olmuyor bırak öyle kalsın onların bu durumunu sana karşı olan bu yaklaşımlarını kabul et bir gün olurda baban ile konuşursan ve yine malını vermem der ise onu şunu söylemeni isterim SEVGİSİNİ GÖRMEDİĞİM BİRİNDEN MADDİ BİR BEKLENTİMDE YOK BABA MERAK ETME MAL DERDİ OLAN BİRİ OLMADIM diyebilirsin
ama sakin güzel bir şekilde
ama onlar sana taş atıyorsa gül at ama her defasında canın yanıyor ise kabul et ve önüne bak geçmişi değiştiremiyeceğini aileni değiştiremiyeceğini kabul et ve kendi hayatına bak onlara da arada bir hatır sor yine büyüklük sende kalsın ölüm olduğu zaman için rahat olsun
EN BÜYÜK TAVSİYEM her şeyi ve herkesi kabul etmen yoksa kendini yer keşkeler ile hayatını öldürürsün
 
Ailesiyle. Görüşmeyen var mı ?
Ben artık. Bunu düşünüyorum.
Babam sağda solda herseyimi oğluma bırakacağım ona zirnik vermeyeceğim zirnik diyorMuş. Kendisine sordum dogruladi da. Sinirlenince demismis. Ama kaç defa kaç farklı kişiden duydum bunu. Yüzüme yuzume söyleyemiyor sadece..
Hayatım boyunca annemin 1 numaralı dusmani idim. Sevgisini asla göstermedi. . Sevgi görebilmek için çocukken soğuk taşlara yatardim. Hasta olayım da sevsin beni diye. Asla o gün gelmedi. Evlendim çocuğum oldu hala ayni.. ama oğluna aşık.... onun için ölür.
Bana böyle. .
Neyse bu sevgisizligin yerine hiçbişey koyamadim ve artık bu cendereden çıkmak istiyorum. Annemi bu kadar sevgisiz hatırlamak istemiyorum. Gorussek sürekli kavga hir gür.bıktım inanin. Hiç gorusmeyen var mı. Keşke annemi seçme. Şansım olsaydı. Asla bu kadını secmezdim. .
çoooook haklısınız ama, sanırım yapacak bişi yok.. tek yapmanız gereken, artık sevgi beklentisini bırakmanız...inşallah size sevgi verecek başka insanlar çıkar hayatınıza.
 
Back
X