30 yaşındayım, akademisyenim, 15'ten fazla ülke gördüm, yapabileceğim tüm birikimi yaptım, ailem çok iyi ve sağlıklı. Ancak aşk hayatım berbat. Yaşadığım tüm ilişkiler flörtten öteye gitmedi. Yaklaşık 1.5 yıllık kopuk bir ilişkim vardı. Sevgilim bana hiç değer vermediği ve tek talebi sadece cinsellikmiş gibi olduğu için ayrıldım. Şimdi bakıyorum arkadaşlarım bir bir evleniyor. Çok sıkıntı etmiyorum aslında ama arada geliyor aklıma yaş geçiyor, ne olacak böyle diye. Zaten birisi bir tanıdığım var dese böyle görücü usulü gibi tanıştırmaya kalksa çok itici geliyor ve aşamıyorum bu durumu. Sonra bende mi bir sorun var ben mi çok şey istiyorum diyorum. Böyle kısır bir döngü. Kafamda deli sorular. Birisini çok sevmek ve sevilmek istiyorum. Siz ne dersiniz?
Şu hayatta bi gerçekten sorun olan durumlar var, bi de aslında ortada bi sorun yokken diğer insanların el ele verip bize zorla problem diye yutturmaya çalıştığı durumlar var.
Sevmek ve sevilmek, tutkuyla bağlanmak gerçek bi ihtiyaç mesela. Ama bu duyguları bi insanda bulup o insanla aranızdaki ilişkiyi belediyeye onaylatmak insanların uydurduğu, gerçekte var olmayan bi ihtiyaç.
Yani özetle toplum baskısı dediğimiz şey aslında "baskı" değil, "pazarlama." Toplumsal alışkanlık ve kalıplarla bi ihtiyaç yarat, o ihtiyaca ulaşabilen toplum bireylerine bi statü kazandır, ulaşamayanları örtülü bi biçimde dışla, kendilerini eksik ve yalnız hissetmelerini sağla, sonra bırak kendilerini yesinler. Sen de vah vah et ama bi yandan da kendini üstün gör, içten içe sevin arkalarından.
Özetle sosyal medyada kozmetik ürünü pazarlayıp o ürüne ulaşamayan genc kızları delirten influencerlar son 10 yılın sorunu olabilir ama yukarıda anlattığım "influencer"lar yüzlerce yıllık bi problem.
Sonuç olarak evlenmemek gercek bi sorun değil. Ama sizin açınızdan başka sorunlar olabilir. O yüzden ortada gerçek bi sorun mu var yoksa siz de bu etkiye mi kapıldınız onu çözmeniz lazım. Bunun için de basit basit sorular sorun kendinize.
Mesela ben evliliği çocuk sahibi olmanın toplumsal anlamda meşru yolu olduğu için mi istiyorum sorusunun cevabını bulun. Çünkü çocuk isteyen biri için menapoz mesela gerçek, elle tutulur bi problem. Gerçek sorun buysa, bu istekle aranıza giren meşruluk algısını yıkın.
Ya da ben hayatımda bi sevgi, tutku, paylaşım eskikligi oldugu icin mi evlenmek istiyorum deyin bakalım cevap ne çıkıyo. Bana bu istediklerimi sadece romantik bi partner mi verebilir, ben bu eksikleri başka yerlerde tamamlayamaz mıyım diye de sorun.
Sonra bu güne kadar size bi eşten istediklerinizi verebilecek kimseyle tanıstınız mı onu düşünün. Tanısmadıysanız zaten evlenmemekle dogrusunu yapmıssınız. Ama niye tanışmadınız onu da düşünün. Yeterince deneysel ve maceracı değil misiniz mesela? Ya da tanışıyorsunuz ama devamını mı getiremiyorsunuz?
Belki de mesele hicbiri degil. Mesele sizin kolay etkilenen, özgüven problemleri yaşayan, degersizlik ve yetersizlik duygusuyla dolu bi birey olmanız ve bu sorunun üstüne aradıgınız örtüye evlilik adını koymanız. İnsan psikolojisi bu, nerede ne travma yaşadınız, size ne gibi bi etkisi oldu bilmiyoruz ki. Ama siz biliyorsunuz. Ve bilgi ve tecrübenizle sorunlara örtü degil de gercek cözümler bulabilirsiniz. Bi düşünün derim.
Bazen de diyorum ki 30 umda böyleysem 35 ime geldiğimde triger kayışını koparmam inşallah 
