Peki geçmişi değiştiremeyeceğimize göre geleceğe dair nasıl bir teminat tatmin edici olur?
Emin ol ben aynısını yaşadım. Geçmişi de değiştiremedik, teminat da istemedim, günlerce sevimsiz bir insan oldum sırf kırıldığım için. Dedim yok içim soğumuyor, önceden şunu yapsan mutlu olurum affederim derdim ama bu sefer durum bu değil. Affedemiyorum. Kabul edemiyorum. İyice tatsız sevimsiz davrandıktan sonra yeteri kadar eziyet ettiğimi düşündükten sonra içim soğudu. Sağlıklı bir tavır mı? Değil. Ama insan kırılınca, içinden bir şey gelmeyince zorlayamıyorsun. O yüzden şu an ne yapsa içim soğumaz da desen ben anlarım seni. Çözüm odaklı değil evet, sağlıklı değil evet. Ama onlar bizi kırarken sağlıklı mı? Çözüm odaklı mı?
