Yolunuzu Yitirdiğinizi, Şaşırdığınızı Hissettiniz mi Hiç?

Nasıl anlatayım...
Hani bazen daha fazladır her şey... Bir eşikten atlar insan... Yüzüne bakmak istemez yaşamın... O kadar azalmıştır herşey diye anlatır sevgili Sezen...
Bilirsiniz aslında değiştirmek istediklerinizi değiştirmek için bir fırsattır bu deprem... Ama yeniye dair hiç bir ışık yoktur elinizde... Her taraf sistir göz gözü görmez...
Bir tek hayalleriniz vardır kimsenin ciddiye almadığı...Onlar için elinizde sandığınız herşeyi kaybetmişken değer miydi acaba diye sorgulamaya başlarsınız...
Neresinden başlayacaksın hayatın diye düşünürken ben sormak istiyorum sizlere... Herşeyin üst üste gelip birbirine karıştığı bir dönem oldu mu? Nasıl üstesinden geldiniz?
Vereceğiniz cevaplar çok değerli...
Hepinize teşekkür ederim...a.s.

ben hiç birşey yapmadım sadece ALLAHıma sığındım o anımda.ve ne zaman ona sığınsam hep mucizeler çıkarır karşıma...

"Bir tek hayalleriniz vardır kimsenin ciddiye almadığı"
hayatta hiçbirşey kişinin kendinden değerli değildir...(çocuğumuz dışında ..bana göre)
eğer biz varsak ,herşeyimiz var,ben buna inanıyorum...
hayalleri insanı hayata bağlayandır...birilerine çok uçuk kacık gelir,
birilerine "neden olmasın.."" dedirtir..
önemli olan, o hayallerin birgün, hepsinin değil ama en azından büyük bölümünün
gerçek olmasına inanmaktır...
çok zor,sıkıntılı,çok umutsuz olduğum dönemler geçirdim,
ama hiçbir zaman pes demedim,hep olumlu,iyi düşündüm,
biliyordum ve inanıyordum ki,iyi düşünmek iyi sonuçlar doğurur..
ve çok şükür düşündüğüm gibi de oldu...
önemli olan ne istediğinizi bilmektir,
önemli olan öncelik sıralamanızdır...
ve en önemlisi sizin hayatınızdır...sizin hayatınıza da sizden başka
kimse yön veremez...
umut yitirilmemeli,her zaman ufakta olsa umudumuz olmalı hayattan,
yoksa çekilmez...eğer bir sıkıntının üstesinden gelip,peşinden başka bir sıkıntı geliyorsa
onun da üstesinden gelebileceğimize ,önce kendimiz inanmalıyız..
işte o zaman gerisi gelir diye düşünüyorum...
sevgiler...

ne altından kalkabiliyorsun..ne üstesinden gelebiliyorsun..
ama birşeyler yapmak lazım..
doğrusunuz.teslimiyetin de bir raddesi var..
yaşamı anlatmışsınız siz.. neler geçmedi ki zihnimden sizi okurken.. buğulu buğulu duygular işte.. bilirsiniz..
yaşananlara bağlı olarak ayak bastığımız yerde kimimiz az iz bırakıyoruz.. kimimizinki ise diğerinden derin oluyor..
kim şanslı bilinmez.. önemi de yok zaten..
ama bilirim ki; herkese yüklenebileceği verilir.. öyle yani..buna inanırım ben..
bu inanç kendiliğinden güç veriyor.. veriliyor da biz ne kadar alabiliyoruz.. alabilmeyi başaran yürek şanslı galiba..

önceden bilmediği bir problem ile karşılaştığında insan, onu içsel olarak harmanlamakta biraz zamana ihtiyacı oluyor,
tanımıyor çünkü.. deprem ile tanışma alışma evresi gibi de denebilir..
tanıdığınız problemin uzantısı ise pek o kadar şaşırtmıyor ama yeni ise buz kestiriyor başlarda
"neresinden başlayacaksın hayatın" diyerek siz de şaşkınlığınızı dile de getirmişsiniz..
ama inanır mısınız deliveren.. handikapları kendime yükleyeceğime zamana yükledim hep..
dedim bekle.. bir yıl sonra eseri kalmaz bu yüz ekşiticilerin,,
bekle, geçicek derim..dedim..
bazen geçti..bazen geçmek bilmedi..
yaşam belirsizlik değil midir zaten..
duyarsızlık geliştirmek, düşündüm de, galiba böyle böyle halletmeye bakıyorum

kolaylıklar dilerim..