Yoruldum Bıktım Tükendim ; (

Klasik ev kızı sorunları gibi gelecek belki ama artık dayanamıyorum
Kız cocugu okumaz diye okuldan alındım (çok şükür benden sonraki kardeslerim aynı engele takılmadı)ve hayatım kaydı.Dısardan okuyabilirsin diye düşünenler okudum ortaokul liseyi bitirdim 2 yıllık kazandım ama babam bölümümü begenmedigi icin aynı il icindeki okula bile gidemedim yasıtlarim universiteye hazirlanirken ben orta okul lise bitirmeye ugrastim onlar mesleklerini ellerine aldilar ama ben kazandigim halde bile gidemedim bari onuda aciktan okuyayim dedim sanki ozellikle gittim butun bolumlerin icinde ataması hatta meslek tanımı bile olmayan bölümü sectim artik disardan okumayada halim kalmadi dersler bile girmiyor aklıma ve artik dersleride gecemiyorum
Kardeslerime bakiyorum herkes iyi kotu kendi hayatını kurdu ama ben bu evde kendimi hizmetci gibi goruyorum is evlilik hayata dair hic bir umudun kalmadı meslek sahibi olmak hayal oldu artik insanlar evlenecegi yada gelin alacagi insanların bile calisan olmasını istedigi icin bariz bi sekilde evde kaldigimida kabul edebiliyorum sabahtan aksama kadar ayni ev aynı hayat yaranamadigim anne baba insan kendi evinde kendini hizmetci gibi hissedermi diyeceksiniz maalesef ben kendimi hizmetci gibi hissediyorun isin kotu tarafı evi kendi evim gibi bile hissedemiyorum aslinda anlatmak istedigim o kadar cok sey varki ama niyedir bilmiyorum anlatmaya ya cumleler yetmiyor yada halim.Gecen bir arkadasim dediki hayattan sogudugun o kadar belli oluyor ki dısardan devamlı gülümseyen biri gibi duruyorsun ama yakından öyle olmadığın cok açık gorunuyor
Gecenlerde piskiyatriye gittim son neredeyse hic dinlemeden ilac yazdı neyse doktordur bilir dedim ikinci ay gittigimde yine tekrar dinlemedi özgüven sorunum var hemde özgüvenim yerlerde desem yeridir bunu anlatmaya calistim kestirip attı bazı piskolojik sorunlarım vardı ben konuyu acmaya calistikca o kapatti bwlki toplamda 3 dk bile konusmamisizdir ilacin dozunu yükseltip yolladı bende bagımlılık yapar korkusuyla kullanmadım bi sure kendimi iyi hissettim ama son zamanlardq gittikce kotulesmeye basladim kuytu kose aglamaya basladim maneviyat deseniz artık sıfır cok dindar olmasamda en azından namazında niyazında biriydim maneviyatından eser kalmadı gecen gece bi uyandım sanki bogulur gibiydim sanki nefes bile alamiyordum uyumak istiyordum ama uyuyamiyordum hani boyle icinizden bagirmak hickira hickira aglamak basinizi alip gitmek gelir ya o durumdaydim artık dayanamıyorum ne zamana kadar böyle devam edecek yoksa ömrümün sonuna kadar böyle mi kalacak; (

Psikiyatristler malesef dinlemez. Terapi almak istiyorsan psikoloğa gitmelisin.

Ailene karşı biraz sesini çıkarmalısın artık, biraz yırtık olmalısın. Yoksa hiç bir zaman hayattan istediklerini alamazsın. Evlilik kurtuluş olmuyor çoğu zaman. Evden kurtulmak için evlenme fikrini aklından çıkar.

Lise mezunları bazen çok güzel işlerde çalışıyor, ararsan bişeyler bulursun. Çağrı merkezi çalışanları, sekreterler hep lise mezunu. İşe kendine bir iş bularak başla.

Size sizden baska kimse yardim edemez. Sorunlarinizin farkindasiniz.
Anne babaniz sizi hizmetci gibi gormeye alismis. Bu dusunceyi ancak siz yikarsiniz. Babanizi dinlemeyin yine universiteye girmeye calisin. Bi yerde is bulun kendiniz icin bir seyler yapin.

Maalesef bulundugum yer itibariyle is bulmak cok kolay degil babamda calışmama izin vermiyor vasıfsız bir iste calışmamin onu küçük düşürecegini düşünüyor daha önce bu sıkıntıları yasadım ne yazık ki onu karsıma alıp calıştım ve ne yazıkki calıştığım iki yılı bana zehir etti

çalış kazan başka bir ili. hem çalışıp,hem okursun. evlensen ne olacak.kendi hayatın yok ki.kop ailenden.kaç yaşındasın?

Kendine seni evden cikaracak bi ugras bulmalisin, is ya da kurs gibi. Insan evde kaldikca cok dunusyo bunaliyo ve en sonunda kafayi yiyecek gibi oluyo. Calismadigin icin evde kaldiginida dusunme. Allah sanada birini yazmistir zamani geldiginde bulursun onu. Ben calisiyorum ama bende evlenmedim, hatta bana meslegim var diye gelenlerede uyuz oluyorum konusmayi bile kabul etmiyorum. Insan biriyle calisiyo diye evlenmemeli, o sebepten gelenlerdende cok hayir beklenemez. Yarinda calisabilecek saglikta olacagimizin kimin garantisini verebilir?
Duani eksik etme Allahtan hep hakkinda en hayirlisini iste. Insallah en kisa zamanda kurtulursun bu durumdan.

Merhaba
Ben yazınızı okudum.
Liseyi okumusunuz 2 yıllık bölüm kazanmışsınız ama babanız bölümünüzü beyenmedigi için göndermemiş?
O zaman sizde gelecek yıl ki sınava hazırlanın ve 4 yıllık iyi bir bölüm için hazırlanın
Belki size göre şer görünen bu durum hayırdır?
2 yıllık bölümler malesef bölümde iyi değilse boş
Geçiş yaparım dgs çalışırım dersende hiç tavsiye etmem
Çok zor bir hayatınız var ama bence bu sizin lehinize

27 yasındayım bu saatten sonra tekrar hazırlanip kazanıp belkide gidememek kaldıramam gibi geliyor zaten daha iyi bir sonuc tahminde edemiyorum dogrusu
Bu arada başkasıyla meslegi maaşı isi icin evlenecek insandan hayır gelmeyeceginin farkındayım ama sırf meslegim yok diyede evde kalmış konumuna düşmek üzüyor ister istemez
Öyle mesgale edinme gibi sansımda yok ne yazık ki gecenlerde bilgisayar kursuna sertifika icin gittim babam onada sırf kpss ye gerektigi icin izin verdi dışardan cagdas gorunen ama icerden ne yazıkkı 20-30 yıl onceki zihniyeti tasıyan yada o zihniyeti sırf bana yasatan bir babayla yasamak zor ne maalesef dışarda sosyal olmak hatta adım atmak bile belli bir bütçe istiyor ama bırakın sosyal olmayı ihtiyaclarim icin dahi babamdan harclık alamiyorum zaten aramızda bu sorunlardan dolayı buyük sıkıntılar yasandı mümkun mertebe cok ihtiyacım olmadığı sürece 1 lira bile istemiyorum

En azından kendi ihtoyaclarım icin calışmak kikseye muhtac olmamak istiyorum ama iste bazen en küçük seylerde dahi hayatımız baskalarının onayını bekliyor

Hicbirseyin degismeyeceginin ne yazık ki farkındayım sadece icimi dökmek paylasmak istedim

psikiyatrist sadece ilaç yazıp göndermez aslında, işini iyi yapan bir hekime denk gelirseniz psikologtan bile daha fazla sizi dinlediğini fark edersiniz. ayrıca antidepresan bağımlılık yapar diye düşünüp kullanmamak, hele de ilk kutuyu kullandıktan sonra kafanıza göre bırakmak sizi olduğunuzdan çok daha kötü bir hale sokar. ülkemizde antidepresanlara bu kadar çamur atılmasının en büyük sebebi doktor kontrolü dışında başlayıp bırakmalar. en az ölçüden başlanıp doz yükselterek kullanılır ve 6 ay sonunda gerekli görülürse tekrar başlangıçtaki gibi dozu yavaş yavaş azaltılarak bırakılır. buna lütfen dikkat edin.

Psikiyatristler dinlemez diyenler yanlış biliyor. Psikiyatrlar hem ilaç tedavisi hem de psikoterapi(konuşarak tedavi diyelim) yaparlar. Başka bir psikiyatriste gidin. Üniversite hastanelerinde daha çok vakit ayırıyorlar.