Yoruldum ve artik yaraticilik falan kalmadi bende!!

yaklasik 3 yildir evliyim esim yabanci yurtdisinda bir adada yasiyoruz. tahmin edebileceginiz gibi istanbuldan cikip adaya yerlesen ve bu adadaki tek turk olarak ciddi bunalimla geçti ilk 1 yilim. ikinci yil dugunde takilan tabiri caizse kotu gun paralarini bozdurup bide ustune borç yapip bana bir dukkan açti esim konsept olarak sadece el emeklerinin satildigi bi dukkan hobi evi gibi... fakat buyuk bir krizin icinde olan bir yerde oldugum icin dukkan ilk yil tam kendini toparlerken ikinci yil ciddi sarsilmaya basladik ve en sonunda kapattik... sonuc olarak 3 yil borç odeyecegiz....
evde oturaamayan biri olarak gene 3 aydir evdeyim is imkani yok, arkadas yok... her ne kadar esim yabanci da olsa turklerden bir farki yok dusunme yapisinda ayni seylere deger veriyo ayni seyleri kiniyo ama burdaki diger kisilerle ciddi kultur farkim var hayata bakis acimiz cok farkli ve genelde herkes yuzune gulup arkadan bicaklayan tarzinda tipler.. dolaisiyla yaklasik 20 25 denemeden sonra arkadas olmaya korkar oldum ki iletisim fakultesinden mezun olan biri olarak buraya yerlesene kdr cok insancil biriydim....
esim gerçekten cok iyi elinden geldigince bana en buyuk arkadas oluyo elinden gelen ve gelmeyen herseyi yapmaya çalisiyor.. fakat tahmin edesiniz ki adada oldugumuzdan yapilacak seyler cok kisitli ben artik biseyler yaratmaktan inanilmaz yoruldum ve her sabah kalktigimda çekip gitmeyi hayal ediyorum... tum bu sorunlardan oturu esime karsi sogukluk da basladi ne yapsa batar oldu...ben isiyorum ki biraz da o yaratsin, biraz da ben istemeden birseylere sahip olayim ben plan yapmadan bir yere gideyim... bunu esimle konustum ve ne dogru duzgun bi cevap nede bi aktivite karsiligi aldim.. bazen gune basladigimda diyorum ki bugun hicbisi demicem baakalim bisi bulacak mi... ya gunun yarisinda uyuyor yada tv basinda o gun bitiyo....
Sorunumuz su; ben fazla hiperaktifim o fazla uyusuk...
bu belki bi cogunuza saçma gelecek sorun mu bu diyeceksiniz ama inanin baska bi ulkede ailesiz arkadassiz sadece 1 kisiye bagimlisin ve kocaman bi yerden minicik bir adaciga gidiyorsun ve karsindaki insan inanilmaz iyi huylu uyumlu biri ama hep benim iteklemem gerekiyor... YOruldum ve artik yaraticilik falan kalmadi bende!!
bana bi akil verin bu bunalimdan ve psikolojiden nasil kurtulabilirim?

Her insan bir degil, senin kocan uyusuksa ve sende onun tembel oldugunu hissediyorsan.
Ona evde rahatlik vermeyeceksin. Ikinizde elele verip calisip, illaki birsey basarabilirsiniz.
Sende evdesin ve isin yok, ne olursa olsun bir an önce ikinizinde calismasi lazim. Her imkani kullanip ikinizde kendinize is arayin.
Yok kriz varmis, yok is yokmus gibi bahanelerle evde oturmayin.
Cünkü evde oturdgun an ne yapilir?
Ya tv izlenilir yada uyulur, miskin miskin hayat kacirirsiniz.

peki evlenmeden evvel bu şartlarda bir hayatınız olacağınızı bilmiyor muydunuz:26:
aileniz hiç sizi uyarmadı mı şartların doğuracağı zorluklar konusunda:26:

durum su ki buraya okumak icin geldim portekize bagli azor adalarindan biri... ve burada tanistik okuldan sonra ben trye dondugumde o her ay beni ziyaret etti... okul zamani buranin boyle biyer oldugunu tabi ki de biliyordum fakat ilk defa evlenen biri ve hayatinda hic sorumluluk almamis biri olarak bu kdrini tahmin edemiyordum dogal olarak.. o zaman tabi caizse gozu karalik yapip ne olursa olsun ben seviyorum diye direndim tabi canim cicim aylarindan sonra ayni seyler gecerli olmuyormus bunu gordum.. adanin egitim duzeyi cok dusuk oldugundan dolayi kimse dogru duzgun ingilizce konusmuyor.. ben ogrenimimi ingilizce tamamladim ama okul disinda bi iletisim kurabilmen imkansiz insanlarla.. ben ne olsa zamanla alisirim dedim hep kendi kendime bahane sundum.. Dil bilmedigim icin dedim, dili de kor bela ogrendim ne is ayarlayabiliyorum ne bir arkadas... siz bulundugunuz yerin sartlarini dusunerek is yok deme diyosunuz fakat dusunun ki 5 bin 200 kisilik bi ada ve yaklasik 10 tane kafe var 1 tane tapindiklari alisveris merkezi var ki bu alisveris merkesinde yaklasik 7 tane dukkan var..... 1 tane supermarket var.. simdi soruyorum bu kdr nufusa yurtdisinda yasayan bi gurbetci olarak dogal olarak kendi alaninda krallar gibi calisman mumkun degil... ya garson gibi calisicaksin getir gotur ya magazada musteri elemani olarak yada ne bilim markette raf dizeceksin.... sence bu kdr nufusa bu is imkani var mi benim icin? zaten ne olursa yaparim modundayim ama olmuyo iste nerede is olanagi açilsa yerel halktan seciyolar sana sira gelmiyo... diger insanlar ne yapiyo diyeceksin halk zaten ciftcilikle geciniyo herkes ya inek sagiyo ya ekmek yag yapiyo... yani yasama oranin gozuyle bakmayin oyle degil...
sukur ki esim pilot o issiz degil sorun bende gider borç fazla ama bu sorun degil bi sekilde hallediyoruz benim tek sorunum su tekduzelikten kurtulabilmek

konu açılalı çok olmuş.ama içimden yazmak geçti.
şartların gerçekten güçmüş..yani çok haklısın..ama aslında eşindede suç yok..bulunduğunuz yerden bu haldesiniz.
bizde eşimle ailelerden uzak bir ildeyiz..yurt dışı değil yani.ama bazen senin gibi düşündüğüm oluyor benim bile..zamanla arkadaşlarda yetmez olabilyor yani..
eşim pilot demişsin..o adada değilde daha büyük bir yerde yaşama durumunuz omaz mı?bulunduğunuz yeri değiştirseniz..
siz yine de vazgeçmeyin mutlaka kafa dengi bir insan bir arkadaş edineceksinizdir..

canim bi ekonomik kriz herseyi mahvetti kimse pilot alimi yapmiyor yapsalar bile sartlari cok yuksek yani yillarini vermis olman, cok fazla ucus saatining olmasi cok fazla tecrube gerektiren durumlar... benimki 4 yillik pilot henuz daha yolu var.. o yuzden baska yerler su krizde olanak disi..zaten esim de bu adaya çalismak icin gelmis onun da ailesi burda degil portoda yani Porto yu Turkiyenin istanbulu gibi dusun oyle bi yerden buraya gelmis... o da ayni benim durumumda aslinda biliyorum bazen cok ustune gidiyorum yapilabilecek seyler sinirli onu da biliyorum ama iste kontrol disi oluyo en yakinindakine patliyosun boyle anlarda.. mesela onun da arkadasi yok hiç.. dusun bizim orada koyluler saf iyi niyetli, yardimsever bilinir ya dusun burdakiler hepsi fesat zaten kendileri de kabul ediyolar kendi aralarinda bile arkadaslik yok, yolda gorseler ya selam vermiyolar ya selam verip uzaklasinca arkalarindan dedikoduya basliyolar.. ben bu tarz insanlar hicbiyerde gormedim.. ben gulmeyi seven biriyim burda gulmeye korkuyorum insanlar seni mutlu gorunce resmen kiskaniyo ve mutlaka bisi yopio o gulumsemeyi dondurmak icin... zor dava zorrr.....

benimminikelam .!.:

konu açılalı çok olmuş.ama içimden yazmak geçti.
şartların gerçekten güçmüş..yani çok haklısın..ama aslında eşindede suç yok..bulunduğunuz yerden bu haldesiniz.
bizde eşimle ailelerden uzak bir ildeyiz..yurt dışı değil yani.ama bazen senin gibi düşündüğüm oluyor benim bile..zamanla arkadaşlarda yetmez olabilyor yani..
eşim pilot demişsin..o adada değilde daha büyük bir yerde yaşama durumunuz omaz mı?bulunduğunuz yeri değiştirseniz..
siz yine de vazgeçmeyin mutlaka kafa dengi bir insan bir arkadaş edineceksinizdir..

Genişletmek için tıkla...

mutlaka sizde araştırmışsınızdır ama Türk Hava Yolları şu sıralar oldukça pilot alımı yapıyor hatta yeterli sayıda pilot bulamadığı için dört yıllık üniversite mezunlarına eğitim sonunda pilot olma hakkı tanıdı. eşinizin 4 yıllık tecrübesi varmış ve ingilizcesininde oldukça iyi olduğunu düşünürsek THY için iyi bir aday:) 2.pilotlar için bile 15000 dolar gibi maaşlardan söz ediliyor hemde.. türkiyeye dönmeyi düşünüyorsanız bu durumu eşinizle konuşabilirsiniz belki..