- 7 Eylül 2017
- 874
- 1.119
- 113
merhaba
artik düşünmekten ve bu konu hakkinda konuşmaktan yoruldum. sizinle de paylasmak istedim belki bakis açımı değiştirecek yorumlar alirim
2,5 yıllık bir beraberligim var. ben universite son sınıftayım erkek arkadasim kpssye hazırlanıyor. uzak mesafe iliskisi yasiyoruz ve gorusme araligimiz cok uzun en son 6 ay önce gördüm onu.
onun bu sene atanmasi gerekiyor artik. benim mezuniyetimden sonra artik bir adım atmak istiyoruz ama hic ciddiye almıyor. calistigini ve yeterli olduğunu söylüyor ama kendini kandirdigini dusunuyorum cunku çalışmıyor. her gün dışarıda arkadaşlarıyla.
bense surekli evdeyim. mezun olmak için ders calisiyorum ve iki haftada bir dışarıya cikiyorumdur en fazla. evimiz bahçeli bu yüzden zamanimi havanın güzel oldugu gunlerde bahçede geciriyorum. yasadigim sehirde hiç arkadaşım yok, çünkü yeni taşındık ve yabanciyim burda. pandemi surecinde de sosyallesemedim haliyle ve kendimi çok yalnız hissediyorum.
bundan dolayı defalarca konuştuk, tartıştık.. sinavi için endiselendigimi ve biraz da benimle ilgilenmesini istediğimi söyledim. bahsettigim sey 7/24 kesintisiz iletisim değil. ama hal boyle olunca denk gelemiyoruz bile. uzaktan yapilabilecek cok fazla sey yok ama benimle vakit geçirmek istedigini görmüyorum.
sizce ne yapmalıyım ne demeliyim? her gun seni ozluyorum bugun bana zaman ayirir misin demek istemiyorum. 25 yaşında birine ders calis da denmiyor, denmemeli. ama gelecegimiz için sadece ben düşünüyor gibi hissediyorum.
artik düşünmekten ve bu konu hakkinda konuşmaktan yoruldum. sizinle de paylasmak istedim belki bakis açımı değiştirecek yorumlar alirim
2,5 yıllık bir beraberligim var. ben universite son sınıftayım erkek arkadasim kpssye hazırlanıyor. uzak mesafe iliskisi yasiyoruz ve gorusme araligimiz cok uzun en son 6 ay önce gördüm onu.
onun bu sene atanmasi gerekiyor artik. benim mezuniyetimden sonra artik bir adım atmak istiyoruz ama hic ciddiye almıyor. calistigini ve yeterli olduğunu söylüyor ama kendini kandirdigini dusunuyorum cunku çalışmıyor. her gün dışarıda arkadaşlarıyla.
bense surekli evdeyim. mezun olmak için ders calisiyorum ve iki haftada bir dışarıya cikiyorumdur en fazla. evimiz bahçeli bu yüzden zamanimi havanın güzel oldugu gunlerde bahçede geciriyorum. yasadigim sehirde hiç arkadaşım yok, çünkü yeni taşındık ve yabanciyim burda. pandemi surecinde de sosyallesemedim haliyle ve kendimi çok yalnız hissediyorum.
bundan dolayı defalarca konuştuk, tartıştık.. sinavi için endiselendigimi ve biraz da benimle ilgilenmesini istediğimi söyledim. bahsettigim sey 7/24 kesintisiz iletisim değil. ama hal boyle olunca denk gelemiyoruz bile. uzaktan yapilabilecek cok fazla sey yok ama benimle vakit geçirmek istedigini görmüyorum.
sizce ne yapmalıyım ne demeliyim? her gun seni ozluyorum bugun bana zaman ayirir misin demek istemiyorum. 25 yaşında birine ders calis da denmiyor, denmemeli. ama gelecegimiz için sadece ben düşünüyor gibi hissediyorum.
bırak. Pasife al hayat-ı... Imkansiz degil dene başarısısın...
Ben ayda en fazla 3 4 defa bile olsun görüşmek isterdim . Huyunu suyunu, sevgisini ,ciddiyetini vs ölçüp tartmak açısından .Partnerinin ciddi bir adım atmayacağını düşünüp de süreci uzatırsan duygusal olarak yıpranabilirsin belki .
