• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yorum yapar mısınız?

deniz_7

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2008
149
6
96
Ankara

10. yılını dodurduğunuz evliliğinizde, eğer eşiniz artık evinizi otel, dinlenme tesisi olarak görüyorsa, eve gelme sebebi sadece pc ve televiizyon ise, iletişim kurmaya çalıştıkça tersleniyorsanız, siz konuşurken bile gözünü televizyondan ayırmıyorsa, pc herşeyi olmuşsa, 2 cümle kurmadan uyumaya başlamışsanız, özel hayatınız bitmişse, siz yaklaştıkça kaçıyorsa, yorgunluk bahanesiyle çocuğuyla 5 dk. ilgilenmiyor ama iş arkadaşları için fedakârsa,

Eğer kuaförün saçınızı nasıl kestiğinin bir önemi kalmadıysa, herhafta alışveriş yapıp hergün aynı şeyleri giyiyorsanız, güleryüzlü bakımlı kadının yerini aynaya bakmak istemeyen, yalnız bir kız çocuğu aldıysa, sürekli pc de çalışıyor, konuşmayı bile unutacak hale geldiyseniz, ev işlerini sadece zaman geçirmek için yapıyorsanız, dışarıdan imrenilecek bir yaşantınız varsa, tünelin ucunda var olduğunu düşündüğünüz ışığı artık göremiyorsanız, Evliliğinizi ne kadar nasıl devam ettirirdiniz?

İçinizden geldiği gibi yazın lütfen...Alınmam, kızmam polemik yaratmam.. Başka kadınların neler düşüneceğini bilmek istiyorum.
 
ben bu durumda eşinizin ve sizin depresyonda olduğunuzu düşünürüm doğrusu ve olayı pekde aşılamayacak gibi görmem siz kendinize bakmaya başlar neşeli ve pozitif olursanız eşinizde eskisi gibi ilgili olacaktır evliliğinize eskisi gibi heyecanlar katmaya çalışın eşinizle ortak ilgi alanları bulun olmazsa bir evlilik terapistinden yardım alın
 
bunları yazan bir kadının;
kocasının da kendisinin de karı-koca ilişkilerinin yıprandığı ve evi sadece ortak kullanım haline getirdiğini düşünürüm ben.

siz karşı tarafı acımasızca eleştirmek yerine, ortak iletişimsizliğinizi dile getirmişsiniz.
evlilikte en önemli şeylerden biridir konuşabilmek, arkadaş olabilmek.

zannedersem siz çok kopmuşsunuz ve kendi yorumunuza göre de köprüleri yıkmışsınız ki ışık yok diyorsunuz.
bence en azından gelecekteki kararları verebilmeniz açısından son konuşmaları yapmak için bibirinizin yüzüne bakabilecek konumdasınız. zaten çocuğunuz var, onun için hayatınıza ya da hayatlarınıza yön vermelisiniz.

şu anda herşey sakin ama sıkıcı konumdaysa bile, bu sıkıntı gitgide biinin patlamasına mahal vermeden sakince konuşmalısınız derim.
 
evliliğimi renklendirmeye çalışırım. romantik bir akşam yemeği hazırlarım. sadece mumlarla aydınlanmış,....eşimle tatile çıkarım...2 ci balayı babında... kendimi değiştiririm. saçımı başımı,giyimime daha bir özen gösteririm...
yalnız bütün bunları yaparım, ancak bir konuda ,kaldım. neden iletişim kurmak istediğinde, tersliyor. bu çok önemli bir ayrıntı. size bir kızgınlığımı var. bu konuda konuşmaya çalışsanız...
 
derhal evlilik terapistine gitmeyi öneririm..:delphin:
böyle vahim bir duruma gelmiş adamı malesef tek başıma kurtarmak için çabalayamam..gamyoncuiremsu
kendisinin de çabalaması gerek çünkü o evliliği ikimiz yaşıyoruz..bunun bilincinde olması gerekki öncelikle yaptığı hataların da farkına varabilsin..:1closedeyes:
 
onun evimde var olduğu mutlu olduğumuz günlere dönmeye çalışırım önce...
aşık olduğu kadını hatırlatırım ona...evinin huzurunu da...
önce kendime bakarım sonra evime, herşeyi eskisi gibi yapmaya çabalarım...
ama bunu karşılıklı olarak" niye böyle olduk, neden benimle ilgilenmiyorsun" gibi cümleler kurarak yani şikayet ederek konuşarak da yapmam...dedim ya O'na bizi hatırlatırım...
yazınızda ikinci bir kadın varmış ve evliliğiniz sadece kağıt üzerinde kalmış gibi bir görüntü oluşuyor...
ama 10 yıl uzun zaman...rutinler de eşinizi ve sizi bu hale getirmiş olabilir...
yerinizde olsam önce tüm şansımı zorlar ikinci ve kötü ihtimali sonra düşünürüm...
10 yıl bir kalemde silinmez ki...
herşeye rağmen olmuyorsa o zaman da kötü ihtimali araştırırım...yakalarsam benm için sonuç tektir...
 
yeni bir heyecan yaratmaya çalışırım, kuaföre daha sık giderim, daha iyi giyinirim, sosyal ortamlara girerek onsuz da bir şeyler yapabileceğimi ona gösteririm, o tv izlerken yanında oturmam. zor tabi bunlar, birinin hem de sevdiğiniz birinin ilgisini çekmeye çalışmak çok zor. hem de böyle kırgınken, ama ben denerdim.
 
evlilikteki sorunları düzeltmeye çalışmak iki kişininde isteğiyle olur..
eşim iletişimsizliği hatta çözümsüzlüğü tercih ediyorsa ne yaparsam yapayım farketmez.
ben karşıma alırdım eşimi,mutsuz olduğumu onunda mutlu olmadığını farkettiğimi isterse boşanabileceğimizi söylerdim..
bekar olduğum için bu kadar kolay geliyor olabilir..
ama bütün kapılar kapanmış yapılacak birşey yok..
 
Gidişat kötü..

Evlilik, kağıt üzerinde bir imzadan ibaret olmaya başladığı an, tehlike çanları çalmaya başlamıştır..

Zaman, günlük yaşam mücadelesi, evliliği iyice monotonlaştırmış..

Hiç iyi durumda değilsiniz..Böyle giderse olacakları söyliyim, kavagalar, tartışmalar, en ufak birşeyden sürtüşmeler, her hareketin batmaya başladığı bir döneme gireceksiniz.

Eğer bu uzaklaşma cinsel hayatınıza da yansıdıysa biraz daha kötü..

Diğer arkadaşlara katılıyorum..
İnsan olarak yapmanız gereken ilkşey;

Ayaküstü değil, laf olsun diye değil, uygun bir zamanda, evliliğinizin gidişatından hiç hoşlanmadığınzı eşinizle konuşun..Birlikte çözüm yolu arayın.
Farklı şeyler yapma konusunda onu ikna edin..İlk adımı siz atın, siz heyecanlandırın, teşvik edin onu.
Eşiniz de sizin gibi bu durumdan memnun değilse zaten sizi onaylayıp, değişeceğini söyler.

Bir dönem bunları deneyin, ilk adımı siz atın.
Olmadı evlilil terapistlerinin gerçekten işe yaradıklarını biliyoruz.Mutlaka gidin..
 
Çizdiğiniz bu evlilik portresi gerçekten iç karartıcı,ben böyle bir durumda olsaydım eğer,son bir kez çabalardım.
Kendime bakar,hayata tekrar eski canlılıkla sarılır,eşimin gözünü açmaya çalışırdım.
Baktım hala eşimin tavrında bir değişiklik yok,oturur konuşurdum ve ayrılmak istediğimi söylerdim,evlilikte çabalarda,fedakarlıklarda karşılıklıdır,kadın veya erkek artık evliliği için çaba göstermez hale geldiyse ve eşi için fedakarlıklardan vazgeçmişse o evlilik yürümez.
Kadın da erkekte sevilmeye,ilgi görmeye ihtiyaç duyan varlıklardır.İlgisizlik ve sevgisizlik onları küstürür ve malesef sonuç boşanmaya kadar varır.

Umarım herşey yoluna girer,evliliğinizde eski heyecanı yakalayamasanızda,yine de kendinize olan saygınızı yitirmemeniz adına kendinize bakmanızı,hayata tutunmanızı isterim.Çünkü insan önce kendi için birşeyler yapmalı...
 
önce kendimi toparlamaya çalışırım kendimle ilgilenmeye başlarım daha dışarda yemek yemeyi evde hoş sofra hazırlayıp süprüiz yapmayı denerim olmadı dooruu aile danışmanlığa :delphin:
 
"dışarıdan imrenilecek bir yaşantınız varsa, tünelin ucunda var olduğunu düşündüğünüz ışığı artık göremiyorsanız" bu laf çok yaralayıcı, mutlaka konuşmanız gerekiyor.
 
bence de evlilik terapistine gitmeniz şart..
hayatınızdan bıkmış ve sırf yaşıyor olmak için yaşıyormuşsunuz gibi geldi bana...
sadece evliyim demek için mi berabersiniz...
tv'yi,pc'yi gerekirse bozun ve bir şekilde konuşma
ortamı ayarlayın...ikinizde hayatınızı zehir ediyorsunuz...
neden peki...bu boşvermişlik,bıkkınlık,mutsuzluk,amaçsız yaşamak neden...
yani sağlığınız yerindeyse bence mutlu olmak için çok ama çok sebebiniz var...
belki birkaç günde olsa ufak bir değişiklik,belki bir tatil
iyi gelebilir,amaç bir arada olmanız...oturduğunuz zaman
eskilerden konuşun,hatırlatın o günleinizi...
içinizdeki ateşi söndürmeyin lütfen...
hayat çok kısa ve böyle bir hayat çekilmez inanın...
sevgiler...
 
evlilikte heyecanın bitmesi demek bu oluyo galiba..önce kendinizi toparlayın bence... siz ayakta olmadığınız sürece karşınızdakinede bişey yaptıramazsınız...
 
mutlulugunuzu tamamen evliligin uzerine endesklemissiniz gibi geldi bana
mutlulugun esinizden gelmesini istiyorsunuz
oysaki siz once kendiniz mutlu, kendine guvenen, kendine deger veren biri olursaniz, etrafinizdakiler de size deger verecektir
bu hemen olmaz, zamanla degisimi gorursunuz
siz evliliginizdeki monotonluktan bunalmissiniz ve bu dis gorunusunuze, davranislariniza da yansimiz
esiniz oyle diye siz de oyle olmak zorunda degilsiniz
siz tek basiniza bir birey olarak once, kimseye ihtiyac duymadan kendinizi mutlu edin

anliyorum esinizden de gorevlerini yapmasini, ilgilenmesini, normal esler gibi davranmasini bekliyorsunuz
fakat bunun gittikce moralinizi bozarak, ona kizarak yapamazsiniz bence

eskiden nasildiniz? mutlu oldugunuz, enerjik oldugunuz gunlerde nasildiniz? bunlari hatirlayin ve kendiniz kendiniz toparlayin once
eger baktiniz ki esiniz hala aynı, o zaman diger arkadaslarin dedigi gibi terapiste gitmeyi dusunebilirsiniz

bir de esiniz evliliginizin ilk gununden itibaren boyle degildi degil mi? sizce zaman neyi degistirdi, karsilikli hatalar neydi bunlari dusunun ve hatalari duzeltin karsilikli konusarak

derim...
 
bu arada çocuk olmasa bende eşinizle boşanın derdim ama onun için bu evliliği kurtarmaya çalışmanız gerektiğini düşünüyorum sonuçta evliliğinizin başında herşey yolundaymış sadece rutin iki tarafında heyecanını yitirdiği bir hale bürünmüş ileride vijdanınızın rahat olması için bu evliliği kurtarmak için elinizden geleni yapmalısınız diye düşünüyorum malesef böyle durumarda fedarkarlıkların ve özverilerin çoğu kadına düşüyor
 
İlk önce kendi hislerimi tartardım,bu adamla niye beraberim,onu hala seviyormuyum,çabalamaya değer buluyormuyum onu ,yoksa çocuğumun babası diye mi benim hayatımda,alışkanlık mı,düzeni bozmak istememek mi?Önce ben.. ben sevmiyorsam,eskisi gibi hissetmiyorsam,çabalayamam,yok seviyorsam ama iletişimimiz kopmuşsa,monotonlaşmışsak ama içimde hala sevgi varsa,onun ilk aşık olduğu kadın olurdum önce,evlilik terapistini önerirdim,bunların sonucunda hala karşı taraftan birşey gelmiyorsa,tek taraflı birşey yapamıyorum,elimden geleni yaptım der,giderdim..
 
Yaklaşık 2 yıldır durum böyle. değiştirmek için çabaladım. sevdiği arkadaşlarını eşleriyle sıksık eve davet ettim biraz yüzü gülsün diye. ailesini kendi ailemden ayırmadım hepsi sever beni. yapı olarak sinirli biri değilim bağırıp çağırmayı dırdırı sevmem net biriyim.eleştiriye açığım. bende istemediği ne varsa söylemesini istiyorum ama yanıt alamıyorum. istemiyorsa başka biri varsa hayatından çıkabileceğimi söyledim. ama yavaş yavaş bende depresyona girdiğimi hissediyorum. dışarıda yemeği önermişsiniz, bunu sık sık yapıyoruz. en leziz yiyeceklerden tad alamıyorum çünkü yüzüme bile bakılmıyor. 2 laf etmeden dönüyoruz. sanırım sona yaklaşıyoruz.
 
Yaklaşık 2 yıldır durum böyle. değiştirmek için çabaladım. sevdiği arkadaşlarını eşleriyle sıksık eve davet ettim biraz yüzü gülsün diye. ailesini kendi ailemden ayırmadım hepsi sever beni. yapı olarak sinirli biri değilim bağırıp çağırmayı dırdırı sevmem net biriyim.eleştiriye açığım. bende istemediği ne varsa söylemesini istiyorum ama yanıt alamıyorum. istemiyorsa başka biri varsa hayatından çıkabileceğimi söyledim. ama yavaş yavaş bende depresyona girdiğimi hissediyorum. dışarıda yemeği önermişsiniz, bunu sık sık yapıyoruz. en leziz yiyeceklerden tad alamıyorum çünkü yüzüme bile bakılmıyor. 2 laf etmeden dönüyoruz. sanırım sona yaklaşıyoruz.

siz herseyi yapmissiniz yani duzeltmek icin
cok dogru davranmissiniz ama adamdan tik yok

nasil oluyor bu yani acaba sizin hic mi hataniz olmadi?
durumu tam bilemem tabi, ama hersey karsiliklidir diye dusunuyorum
 
asla terapiste falan gitmem hiç işim olmaz.....şakkıdı
önce oturur adam gibi konuşurum....:mymeka:
baktım olmuyo....:sm_confused:
herkes kendi yoluna....a.s
başka ne olabilirki.....:uhm:
benim düşüncem bu....:delphin:
allah hakkınızda hayırlısını nasip etsin size....:teselli:
 
Back
X