• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yorum yapar mısınız?

Yaklaşık 2 yıldır durum böyle. değiştirmek için çabaladım. sevdiği arkadaşlarını eşleriyle sıksık eve davet ettim biraz yüzü gülsün diye. ailesini kendi ailemden ayırmadım hepsi sever beni. yapı olarak sinirli biri değilim bağırıp çağırmayı dırdırı sevmem net biriyim.eleştiriye açığım. bende istemediği ne varsa söylemesini istiyorum ama yanıt alamıyorum. istemiyorsa başka biri varsa hayatından çıkabileceğimi söyledim. ama yavaş yavaş bende depresyona girdiğimi hissediyorum. dışarıda yemeği önermişsiniz, bunu sık sık yapıyoruz. en leziz yiyeceklerden tad alamıyorum çünkü yüzüme bile bakılmıyor. 2 laf etmeden dönüyoruz. sanırım sona yaklaşıyoruz.

alıp karşınıza ciddi ciddi konuşmayı denediğinizde noluyor peki?hiç bu böyle gitmez :1no2: demediniz mi?
 
ama mutlaka bir sebebi vardır,bu davranışlarının...
eşiniz ağır bir depresyon geçiriyor olabilir...
uzman bir doktora gitmeyi düşündü mü hiç??
ya da ailesinden çok samimi olduğu biriyle dertleşmesini sağlayın...
belki de size alatamayacağı sorunları vardır...
ama siz lütfen kendinizi yıpratmayın...
tabiki aynı evde yabancı gibi yaşamak çok zordur ama
belki bir geçiş dönemidir...
belki gerçekten düzelmek istiyordur.
ne dersiniz??
 
Yaklaşık 2 yıldır durum böyle. değiştirmek için çabaladım. sevdiği arkadaşlarını eşleriyle sıksık eve davet ettim biraz yüzü gülsün diye. ailesini kendi ailemden ayırmadım hepsi sever beni. yapı olarak sinirli biri değilim bağırıp çağırmayı dırdırı sevmem net biriyim.eleştiriye açığım. bende istemediği ne varsa söylemesini istiyorum ama yanıt alamıyorum. istemiyorsa başka biri varsa hayatından çıkabileceğimi söyledim. ama yavaş yavaş bende depresyona girdiğimi hissediyorum. dışarıda yemeği önermişsiniz, bunu sık sık yapıyoruz. en leziz yiyeceklerden tad alamıyorum çünkü yüzüme bile bakılmıyor. 2 laf etmeden dönüyoruz. sanırım sona yaklaşıyoruz.

bu cümleyi aynen eşinize söylediniz mi hiç?
tepkisi ne oldu?
siz sona geldiğinizin farkıdasınız peki eşiniz farkında mı acaba?
eğer konuşamayacaksanız evliliğinizi devam ettimenin bir anlamı olmadığından bahsedin.
eğer gerçekten de anlamı yoksa çocuğunuz için otak bir payda da buluşmalısınız.
sonuçta anne-babanın birbirinin yüzüne bakmadığı, konuşmadığı ortam onun sağlıklı yetişmesi için uygun da değil bence
 
siz herseyi yapmissiniz yani duzeltmek icin
cok dogru davranmissiniz ama adamdan tik yok

nasil oluyor bu yani acaba sizin hic mi hataniz olmadi?
durumu tam bilemem tabi, ama hersey karsiliklidir diye dusunuyorum

Etkileşim çok önemli ilişkilerde. bende bilmiyorum vardır hatam benimde. dedim ya konuşmuyor, hiç büyük kavgamız olmadı. çocukla biraz ilgilenip güler yüz gösterse buna da razıyım. ben konuşmak istediğimde, derdin ne? neyin eksik ? sorularıyla karşılaşıyorum.
 
malesef böyle bir cok cift var onun icin normal derim ben bir arkadısımın esi aksam ev gelir yemegi yer hemen uyur taki saat 22 kadar sonra uyanır öbür odayı pc nin yanına gider taki saat gecenin bir ikisi olana kadar sonra yatar uyur
bir arkadasım esi sürekli pc basında ve ayrı odalarda neymis efendim 2 yasındaki oglu rahat vermiyormus ve annede calısan bir kadın bazı geceler nöbete bile kalıyor nerdeyse bir saatlik ilcede olan ya annesi ya kaynanası ğelip bakıyor cocuga bile bakmıyor adam halbüki cokta akıllı bir cocuk
ve benim esim cok yoğun bir isi var aksam eve gelir yemegini yer pc de köyünü acar tv de ya haberleri ya av kanalının yatana kadar konustugu sadece kızlarıma ya sus kelimesi yada akıllı olun sohbet filan yok konusmalarımıza hep ben bunalıma girdigim ve kendininde bir tepki göstermedigi icin genellikle kavga ile biter
arkadasların önerilerini bir cogunu bende okudum evliliginizi canlandırmak adına bir cogunu yaptım karsıdaki insanın karakteri degismetikten sonra cok kısa bir sürü sonra aynı oluyor bazen düzeliyor
ne zamanmı ben iyce bunalıma girip evligimizin bitme noktasına gelince ki bu cok olmustur sonra yine aynı

simdi benimdemi bosanmam lazım ve cevremdeki bir cok insan böyle topluca bosansakmısenağlamasenağlamasenağlama
 
10. yılını dodurduğunuz evliliğinizde, eğer eşiniz artık evinizi otel, dinlenme tesisi olarak görüyorsa,
eve gelme sebebi sadece pc ve televiizyon ise,
iletişim kurmaya çalıştıkça tersleniyorsanız,
siz konuşurken bile gözünü televizyondan ayırmıyorsa,
pc herşeyi olmuşsa,
2 cümle kurmadan uyumaya başlamışsanız,
özel hayatınız bitmişse,
siz yaklaştıkça kaçıyorsa,
yorgunluk bahanesiyle çocuğuyla 5 dk. ilgilenmiyor
ama iş arkadaşları için fedakârsa,

eşiniz kendisine çekilmiş..
kendine uğraşlar bularak kalkan edinmiş.. üzülmemek için korunma yolları oluşturmuş kendine..
ama nedensiz değildir bu geri çekiliş..
muhakkak ciddi ciddi birşeyler biriktiyor içinde.. bu öyle belli ki..
daha fazla birikmesin.. belki farkında değil bu damlaların.. siz farkettirin.. hislerinizi kaleme alın.. mektup yazın eşinize.. ama sakın,
neden benimle ilgilenmiyorsun, merkezli bir mektup olmasın..
onu yaşıyamadığınıza üzüldüğünüzü söyleyin.. üzüldüğüne üzüldüğünüzü belirtin.. yardım elinizi uzatırcasına anlayışlı,, anlamaya yönelik,, sırf davranışlarının nedenlerini anlama merkezli bir mektup olsun bu..
önce eşinizden bahsetmişsiniz,, sonra kendinizden anlatmışsınız.. bu önce onu önemsediğinizi, sevdiğinizi anlatıyor zaten..


Eğer kuaförün saçınızı nasıl kestiğinin bir önemi kalmadıysa,
herhafta alışveriş yapıp hergün aynı şeyleri giyiyorsanız,
güleryüzlü bakımlı kadının yerini aynaya bakmak istemeyen, yalnız bir kız çocuğu aldıysa,
sürekli pc de çalışıyor,
konuşmayı bile unutacak hale geldiyseniz,
ev işlerini sadece zaman geçirmek için yapıyorsanız,
dışarıdan imrenilecek bir yaşantınız varsa,
tünelin ucunda var olduğunu düşündüğünüz ışığı artık göremiyorsanız,
Evliliğinizi ne kadar nasıl devam ettirirdiniz?

neden anlaşıldığınca çözüme o denli yaklaşılır.. nedenleri öğrenmeye bakın.. konuşabilmeye çalışın..
eşinizin uzaklaşmasından siz de uzaklaşmışsınız.. haklısınız da..
kaç senelik evlisiniz bilmiyorum ama bazen olabiliyor böyle süreçler.. pes etmeyin.. süreçler sancılıdır.. biraz da acıtır.. evet ama bilin ki hiçbirşey baki değildir.. her tünelin sonu muhakkak ferahlıktır..
 
ben de hemen bir uzmandan yardım alır eşimi de ikna etmeye çalışırdım.onun hoşlandığı şeyleri yapardım.allah yardımcınız olsun umarım evliliğiniz yoluna girer
 
Arkadaşlar bir çok kişi hemen evlilik terapisti yazmış ama sizde kabul edersinizki evlilik terapistine ilişkisini kurtarmak için çaba harcamaya çalışan insanlar gider, içinde böyle bir isteği olmayan adamı kolundan tutup evlilik terapistine götürseniz nolur, götürmeseniz nolur....
 
herkesin evlilikten anlayışı farklıdır ama sonuçta bütün yollar aynı yere çıkar...
evlilik hayattır...
beraber olduğum adam bana bir şeyler katmalı, bir şeyler öğrenmeliyim ben ondan, gülüşümü, bakışımı, uykularımı,yemeğimi, huzurumu paylaşmalı benimle..
sıradan olmamalı hayat onunla...
bana benim duygularımı hissettirmiyorsa, ben onda kendimi bulamıyorsam aynı evde yaşamanın bir anlamı kalmaz..
anlamsız şeyler yaşamayı da yapmayı da sevmem ben...
benden geçmiş bir adamla uğraşamam çok fazla...
çünkü uğraşmaya gücüm yok...
belki konuşmak kolay diyebilirsiniz ama benim için yapmakta bir o kadar kolay...
bir erkeğin hiç bir şeyine ihtiyacım yok benim çok şükür...
sevmeye ihtiyacım var...sevdiğim adamın sevgime layık olduğunu hissetmeye ihtiyacım var...
hayatımdan çalınmasına müsade etmem..
siz artık ilişkinin son dönemlerini yaşıyorsunuz bana göre...
o ana gelene kadar kırgınlıklarınız ona olan sevginizin önüne geçmediyse bence şansınızı deneyin...
 
keske konusmak kadar hayatta kolay olsa malesef herseyden böyle kolay vazgecilmiyor eger ben bu sebeblerden dolayı bosanıyorum desem bir cok arakadısımız beni esime döndürmek icin cok caba sarfeder emin olun ve arkadışımızıda konusmak gibi degil yasamak
 
Tek tek cevap yazamadım işlerden dolayı teşekkürler arkadaşlar. içimden gelenleri ve sizlerin yorumlarını okudukça durumu daha net görebiliyorum. Haklısınız tekrar konuşmam gerekiyor ama öyle kırıcı ki pek ümidim yok....

Akşam oğlum uyuyunca dizine başımı koydum tv. izliyordu. yatmak istediğini söyleyip kalktı. peki yatalım dedim ben odaya geçtim o tekrar tv. ya döndü. ben böyle yaşayamıyorum artık
 
evlilik paylaşımdır...
ortak yaşamdır..herşeyde ortaklık..sevince,hüzne mytluluğa..yalnız olmamaktır evlilik..
ama eğer eşim beraber kurduğumuz o yuvada beni ruhen yalnız bırakacak ve yanımda olmayacaksa o artık yuva değildirki..
çökmüş..iskeleti kalmış bi barakadır..ve ben onarmaya çalıştıkça
onu yeniden yuva haline getirmek için çırpındıkça
o habire delikler açıp,yaptığımı yıkcaksa
o halde benim kurtarmaya çalışmama boşuna yorulmama gerek yokki..
herşeyi yerle bir eder çıkar giderim o zaman..
çok ciddiyim bu konuda..eş bu ya aynı evde bu tavrıyla bana hayatı zehir eder..
ben kendimi zehirlemeyi ne diye tercih edeyimki..
bende eşimle sorunlar yaşadım ama ilgisi,sevgisi,yakınlığı,ona olan inancım beni
onun yanında tuttu..yoksa bırakıp giderdimm..
 
bu cok kotu esımle bunu konsuurdum acıkca ve sınırlama yapmazdım tercxıhını sorardım artık benımle olmak ıstemıyorsan olma ben boyle bı yasam ıstemıyorum derdım ya duzeltelım bunu ya da bu sekılde benımle bı hayat paylasmayacak bırısını ısterım hayatımda derdımmm soyleyeceklerıne gore de hayatıma yon verırdımm ama bu konusmalardan once tabııkı hatayı kendımde arardım evlılıgım neden boyle dıye sebeplerını en azından benım yol actıgım sebeplerı dusunur hatalarımı telafı etmeye calısırdım esıme hos suprızler yapıp heyecanımızı gerı getırmeye calısırdım olmuyorsa da onu karsıma alıp bu konusmayı gerceklestırırdımm
 
Sevgili deniz7,
Zor bir süreç yaşıyorsunuz.Bunu tek başınızla ,konuşalım mı demekle ,romantik yemekle halledemezsiniz.Çünkü biryerlerde kopmuşsunuz.
Evlilik iki kişiliktir,paylaşımdır,ortak yaşamaktır.........
Paylaşılamıyorsa ,ciddi bir sorun vardır.
Tecrübelere dayanarak ,benim size nacizane tavsiyem derhal psikolojik yardım almanız.
Önce araştırın ,eşinizi bu konuda ikna etmeye çalışın,gidin.Çünkü erkeklerin çoğunluğu gitmeyi kabul etmezler.Bende randevu alıp bir şekilde gitmesini mecbur bırakmıştım.
Psikolog ikinizinde farkedemediği şeyleri farketmenizi sağlayacak,başka bir yoldan söyleyecektir.
Belkide ikinizinde görüş ve bakış açınızı değiştirecektir.Yada eşinizin size söyleyemediği şeyleri yardım esnasında söyleyecektir.
Bence gecikmeden yapın.
Sevgiler....
 
Evliliğiniz bir çıkmazda, nasıl çözülür bilmiyorum. Eşiniz anlattığınız davranışları
sergilediğine göre öyle evlilik terapistine falan da kolay yanaşmayacaktır.
Acaba sizi gerçekten kaybedebileceğinin farkında mı en çok bunu merak ettim.
Hani ne olursa olsun, herşeye katlanır, hep burda olur düşüncesi rahatlığımı var.
Ama siz çok yıpranmışsınız, kolay değil yaşadıklarınız. Eşinizi ikna edemeseniz
bile kendiniz bir psikologla görüşseniz en azından daha iyi olur.
 
Back
X