Hangi cümlelerle anlatayım içimi bilmiyorum inanın. ablam var 34 yaşında bekar. ben evliyim hamileyim 7 aylık. Mutluyum çok şükür. ama ablam hep benden çok istemiştir yuva kurmayı çocuk sahibi olmayı daha sakindir bana göre daha hamarat . ben ona göre çok daha hopbala bi hayat yaşamışımdır hep ama işte erken evlenen ben oldum. çok yardımcı olur sağolsun her işime hamileyim diye herşeyime koşturmaya çalışıyor.
Ama ben biliyorum içi buruk çoğu zaman dalıp gidiyor ağlıyor gizli gizli yuva kurmayı çok istiyor ama nasip olmadı bir türlü. benimde bir çocuğum olsun diyor anne olmayı çok istiyorum diyor. bana belli etmemeye çalışıyor ama ben farkındayım içinde kopan fırtınaların. annem babamda cahil insanlar hiç destekçi olmuyorlar derdini bile anlatamaz onlara yani evdede mutlu değil. üzülüyorum bende hergün dua ediyorum hergün ağlıyorum mahfoluyorum onu üzgün gördükçe. hamileliğimi doyasıya yaşayamadım üzüntümden. ya o yaşayamazsa hiç bu duyguları eriyor günden güne bitiriyor kendini çok içine kapanık çevreside yok çıkmıyor hiçbiryere gitmiyor kimsenin düğününe eş dost akraba kim olursa olsun. gelinlikli kız görünce dayanamıyorum ağlamak geliyor içimden diyor. kimsenin mutluğunda gözü yoktur fesat değildir. çoğu zaman anlatmıyor bile içindekileri ama zorla konuşturuyorum bazen . Bende anlatamıyorum kimseye içimi dökmek istedim burda . Canım ablam Rabbim kursun seninde yuvanı çocuğun olsun sende annelik duygusunu tadarsın inşallah. Rabbime hergün dualar ediyorum dindirsin acımızı güldürsün seninde yüzünü.Nasıl acıdır içimde mutsuzluğun Rabbim görüyor, biliyor. Dualarımız kabul olur inşallah canım ablam.
Ama ben biliyorum içi buruk çoğu zaman dalıp gidiyor ağlıyor gizli gizli yuva kurmayı çok istiyor ama nasip olmadı bir türlü. benimde bir çocuğum olsun diyor anne olmayı çok istiyorum diyor. bana belli etmemeye çalışıyor ama ben farkındayım içinde kopan fırtınaların. annem babamda cahil insanlar hiç destekçi olmuyorlar derdini bile anlatamaz onlara yani evdede mutlu değil. üzülüyorum bende hergün dua ediyorum hergün ağlıyorum mahfoluyorum onu üzgün gördükçe. hamileliğimi doyasıya yaşayamadım üzüntümden. ya o yaşayamazsa hiç bu duyguları eriyor günden güne bitiriyor kendini çok içine kapanık çevreside yok çıkmıyor hiçbiryere gitmiyor kimsenin düğününe eş dost akraba kim olursa olsun. gelinlikli kız görünce dayanamıyorum ağlamak geliyor içimden diyor. kimsenin mutluğunda gözü yoktur fesat değildir. çoğu zaman anlatmıyor bile içindekileri ama zorla konuşturuyorum bazen . Bende anlatamıyorum kimseye içimi dökmek istedim burda . Canım ablam Rabbim kursun seninde yuvanı çocuğun olsun sende annelik duygusunu tadarsın inşallah. Rabbime hergün dualar ediyorum dindirsin acımızı güldürsün seninde yüzünü.Nasıl acıdır içimde mutsuzluğun Rabbim görüyor, biliyor. Dualarımız kabul olur inşallah canım ablam.
hiç evlenemedi Hasta anne babasına baktı ölene kadar Öldükleirnde 30 larındaydı Hiç evlenemedi Anne babası da yok bütün ablaları abileri evli evin en küçüğü Biz olabildiğince ilgilenmeye çalışıyoruz ama oturduğu yer nezih bi semt de değil korkuyor yalnızlık ona çok dokunuyor evlenmeyi çok istiyor ama kimse çıkmadı karşısına çok üzülüyorum çok 
