2006 kuzenimin nişanına gidiyoruz.kapıda biri belirdi karşı aileden gözlerimi alamadım.fakat fazla oralı olmadım..olamadım..bütün gün gözlerim gözlerinde gözleri gözlerimdeydi..nişan bitti eve dönüyorduk.aklım oradaydı..gözlerindeydi aklım..haziran geldi düğün olucaktı görücektim onu büyük bir heyecanla hazrılandım..çokta güzel olmuştum söylenilenlere göre..iyiydimde çünkü onu görücektim..kapıdan girişimi hatırlamıyorum sanırım çok şapşal duruyordum.heyecanlıydımda..elimi sıkıp eğildi hoşgeldiniz diye öptü.hoşbulduk dedim..bütün gece kendi fotoğraf makinemle fotoğraflarını çektim.çok ta güzel oynuyordu ailem bayılmıştı oynayışına..ben zaten baygındım..düğünde bitti..umutlarımda bitti..birdaha çok zordu onu görmem.bir gün facebook'umdaki ekleme taleblerinden biri ona aitti.çok sevindim ve kabul ettim..öss sınavına hazırlanıyordum o sıralar oda üniversitede okuyordu..site aracılığıyla mesajlaşıp konuşmaya başladık daha sonra msn adresleri..çok sık konuşmazdık ama konuşunca iyiydik..tavla oynardık hep yenerdim..bayılırdımda yenmeye.öss'yi kazandım tercih yapıcaktım..zordu bana okudğu üniversiteyi yazmamı önerdi.hiç aklımda yoktu ama yinede tercihlerim arasına bir tane yazdım..şans o ki onun söylediği üniverste tuttu..üniversiteye geldiğimde bana çok yardımcı oldu çok ilgilendi..ailem ona emanet edip gitti..ona emanet olmak beni mutlu ediyordu..güvenilirdi,efendiydi,olgundu,anlayışlıydı..beraber gün geçirdikçe beraber vakit geçirdikçe daha da anlamlı bir hale geliyordu bana varlığı..
bana söylediği cümleler bizi biraraya getirdi..şimdi ellerim ellerinde..gözlerim gözlerinde..ve yüreğim ona emanet..hayatımda ilk defa kendimi kayıtsız şartsız teslim ettiğim ilk insan..varlığı varlığımı değerli kılıyor..hergün yeni birşeyler öğreniyorum ondan..hergün seviyorum onu..hergün dahada fazla anlamlı oluyor varlığı..onu seviyorum..ve hayatımda olduğu için teşekkür ediyorum..olmasaydı avuçlarım terlemez,kalbim pırpır atmaz,yüreğim özlemezdi..ben yüreğimi onun yüreğine bağladım..