Yürekten (gerçekten) seven birileri kalmadı mı artık... Yoksa benimi bulmuyor..


İnan bana öyle şeyler yaşadım ki belki 50 yaşındaki biri yaşamamıştır
:34:
Ben anne babamın ölüm acısı dışında herşeyi yaşadım ki ne günlerdi o günler.
Yaşadım derken aşkla alakalı şeyler degil tabiki.
Aileyle hayatla alakalı cok sey.
Burda böyle durduguma bakma.
Her ne kadar bilincsiz gibi dursamda ayaklarım yere saglam basar eger su yasıma ölmeden intihar etmeden gelebildiysem bu olgunlugumdandır.
Tanımadan etmeden yargılamayın.

Doğrudur yaşamışsındır ama ne kadar acı olduklarını sen bilemezsin.
Allah korusun belki bişey yaşayacaksın, bütün acıların en ağırı olacak(Allah esirgesin)
O yüzden bu kadar olumsuz olma..
Ha bide ben yargı yapmadım. :34:
 
18 yaşımdayken artık reşit oldum hayatın anlamını çözdüm, bi çok şey de yaşadım ve olgunlaştım derdim.
şimdi gülüyorum o zamanlardaki halime.
asıl hayat okulun bitip mesleğini eline aldığında başlıyor.
o yüzden bu zamanlarını iyi değerlendirmeni öneririm. bundan sonra zaman su gibi akıp geçiyor çünkü. daha dün gibi hatırlıyorum üniversiteyi kazandığım yılı. hiç bitmeyecek gibiydi ama şu an meslekte 4. yılıma bile geldim. geri dönüp bakıyorum ve o zamanlarımı neden bi aptalın peşinde harcamışım, neden sevdiğim bir bölümü okumamışım diyorum. hiç aşk neden beni bulmamış diye üzülmüyorum :)
 
Canım bende aynı senin gibiydim.
Ruh halim falan o yaşlarda çok değişkendi.
Bende babamı kaybettim küçücük yaşımda.
Ama okudum,okudum hep okudum ve bu dönemde de sevgilim vardı. Ama ikisinin de yerini ayrı tuttum. Ilk sevgilim şimdi nişanlım 24 gün sonra ise eşim..

Mesleğimi elime almadan evlilik asla düşünmedim. Ben babam için okudum.. Kendi ayaklarımın uzerinde durabilmek için okudum. Ve avukat oldum..

Şimdi ne nişanlımın parasına ne de birisinin desteğine ihtiyacım var. Aşk bu devirde karın doyurmuyor aslına bakarsan.

Ama tabi ki bende nişanlıma aşığım,çok seviyorum.Tüm sıkıntılardan beraber kurtulduk el ele.. Ama dediğim gibi tabi ki sevgilin olacak ama bu devirdr sadece kariyerini ön planda tut. Evlendikten sonra ne demek istediğimi anlayacaksın. Umarım seni kırmamışımdır seni anlıyorum çünkü o yaşlardan bende geçtim. Benden sana abla tavsiyesi olsun bunlar,aklının bir köşesinde bulunsun:34:
 
Okuyorum 1 yıl geç gitmem nedeniyle lise son sınıftayım.
Ama ne ders çalışasım geliyor kaç yıldır ne bişey..
Zaten bi kaç yıl çalışmam lazım lise bitince.
Hatta simdiden part time is bakıyorum.
Sonra üniversite düsünüyorum.
Maddi durumumuz pek iyi degil.
Onun icin.
Ben hep umutsuzdum...
Bilmiyorum kendimi bildim bileli böyleyim.
1 dk sonra öleceksin deseler tasalanmam
:26:


Umutsuzluk insanın düşebileceği en büyük boşluklardan biri, kendini buna iteleme, önünde koca bir hayat var. Yaşım 35 hala umudum var, hala çabalıyorum.
Her insan çok şey görmüştür yaşamında, her dert sahibine acıdır.

Ben de gördüm çok şey sana diyebileceğim şudur ki; sevmek ve sevilmek çok güzel bir şey ama yaşam umudu değil. İnsanı ayakta tutan bu değil. Güçlü olup, kendin yaşama tutunursan sevgiden güzel bir şeyler alabilirsin ama bu ruh halinde sevilmezsin. Bu da hayatın acı gerçeklerinden biridir,ne kadar sorunluysan aşk o kadar kaçar senden. Neden mi ? Çünkü erkekler gam kasavet sevmezler, sen onların her şeyini paylaşırsın onlar üç gün sonra senin derdinden sıkılıp gönül eyleme peşine düşerler. Aşk çok güzel ama çilesi çekilecek bir duygu, ben bunu öğrendim ilişkilerimden. Onun umutlu ol, önce kendin için var ol ve herkesten çok Allah'a yakın ol, dualarına sarıl. Silkelen ey genç =) er ya da geç öleceğiz acelenin manası yok =)
 
18 yaşındayım.Daha önce bi ilişkim oldu.14.5'ken baslamisti. 2 ay öncede tamamen bitti. Ama o kadar gelgitli bi iliskiydi ki ayrılık acısı yasamıyorum. Çünkü ben daha önce ben defalarca onsuz kaldım:31:Defalarca aldatıldım. Cok kere sayamadım. Kullanıldım. Ama cok cok sevmistim be orası ayrı.:ssz: Oda 20 yasinda. Biz ayrılmasaydık da zaten olmayacak bi iliskiydi aslında. Aileler kürt türk diye sorun edecekti bu sefer. Özellikle onun ailesi. Türklere ön yargıyla yaklasiyolardi. Neyse.. Acımı öyle derin öyle dolu dolu yasadım ki senelerce simdi yasadıgım sey ise; Unutmanın acısı. " Unutmanın acısı ayrılıgın acısından farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete. Yani birini er yada geç unutmaya mahkum oldugunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum. Birini yavas yavas unuttugunun bilincine vardıgın anların sıkıntısından bahsediyorum. O kisinin parca parca silinip alakasız hatıraların arasına karısmasından bahsediyorum. Belki de neden bahsettigimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum, vasıfsız keder...." Çevrem de öyle sevilen insanlar varki..İmreniyorum. Bu yasima kadar elbet benden hoslanan insanlar oldu. Seviyorum diyenlerde. Ama sadece sevdigini sananlardı. :ssz: Beni hiç gerçekten yürekten harbi seven olmadı. Ve sanırım olmayacakta. Eskiden bunun güzellikle ilgili oldugunu sanardım o zamanlar yeni yeni ergen olmusuz kendımızı begenmiyoruz oramıza buramıza kusur buluyoruz tabi :9: Büyüdükce aslında herkesin kendine göre bir güzelligi oldugu ama askın güzellige bakmadıgını, insanın bir bakısa bir gülüse yahut yürege tutulabilecegini ögrendim..
Ama bazen öyle anlar geliyor ki ben hic öyle büyük bir ask yasayıp(tek taraflı degilde, karsılıgını görerek) ardından evlenecegim gibi gelmiyor.. Bu arada alyanslara, nişan yüzüklerine ayrı bi beğenim var çok seviyorum.. Özellikle de klasik alyansları. Bu benim hiç takamayacagım manasına mı geliyor sizce
:26:

: )) yeni reşit olmuşsun, yaşadıkların çok doğal süreçler ve bunu şu an için 17 yıllık hayat tecrübenle atlatamaman da doğal öncelikle %100 garanti veriyorum ki unutacaksın geçecek ancak kendine bu hayalkırıklığını hatırlatacak hatıralardan hayallerden vazgeçersen bu zaman dilimini kolay atlatırsın. şu an hayat gailesi ile ilgilenmediğin ve sorumluluk taşımadığın için yükün ağır ama kendine biraz izin verirsen ve başka taraflara yönelirsen kolayca üstesinden gelebilirsin.
alyanslar hakikaten çok şık ve manidar takılar ancak onlara şu an için şansın olmadığı halde anlam yüklemen seni yorar tatlım
bu sitede arkadaşlarımızın başına kimbilir neler geldi ama herkes bir şekilde yoluna devam ediyor.
uzun lafın kısası silkelenip yoluna devam etmek
Allah korusun ölüm acısı bile unutuluyor, bunu atlacaksın, rahat ol.
 
Yazıyı okurken içimden geçen tek şey ;

Hayata ne kadar boş baktığınız oldu ..
Hayatta zaten aşk-erkek-sevgili-evlilik demek değil mi..
 
Yaşıt sayılırız. Ama inanki bu aşk falan çok boş şeyler. Hepsi gelip geçici, şu zamanda derdin sınavların olmalı bence. Tabikide duygularınada yer vericeksin ama ne yani? Biri seni sevmedi diye hayatını mı karartacaksın? Şuan sağlıklı ve huzurlu bir ailen varsa, yoksul değilsen, aç değilsen neyi kendine dert edip üzülüyosun? Benim şuan tek amacım liseyi bitirebilmek ve hukuk okumak. Bunun için derslerime çok çalışıyorum. Çünkü önümde zorlu bir sınav var. Yalan söylemek olmasın sevdiğim biride var, ama kendisi 5 para etmez, bu yüzden onu bir kenara attım. En azından onsuzda yaşayabiliyorum. Hiçbi zaman '' sevgilimden ayrıldım'' vs. diyip ağlayan kızlardan olmadım. Yada herşeyini bir kenara atıp aşkı meşki kendine dert edenlerden..
Bu arada sana ergen diyip havalananlara cevap bile verme. Çünkü onlar kendileri 18 yaşındayken tam bir ergendiler ve senide öyle görüyorlar. Yani suçları yok :) Kendine iyi bak..
 
Melray düşüncelerini, aşkla ilgili karamsarlığını ve beklentilerini yaşının küçüklüğüne veriyorum. Bende 22 yaşındayım ve bende pek büyümüş sayılmam..

Ben reşit olunca bir şey olacak sanıyordum. Ailemde ciddi sıkıntılarım vardı babamla ilgili ve hep reşit olunca şöyle yapacağım, böyle davranacağım diye beylik cümleler kurardım. Fakat hiçbir şey değişmedi 18 olduğumda. Yine annemden izin aldım bir yere giderken, yine kardeşimin çocukluklarını görmezden geldim, yine babamın hatalarını sineye çektim. Sanıyordum ki 18 yaş büyülü bir yaş, bir gece de olgunlaşacağımı düşünüyordum ama yine aynı çocuktum. Çocuk.. Hala da çocuğum aslında.

Aslına bakarsan hayat bize oyun oynuyor. Aldığımız her darbeyle büyüdük sanıyoruz ama en büyük çocukluğumuz bu. Sen yaşadığın ailevi sıkıntılar nedeniyle olgunlaştığını sanıyorsun ama aşkla ilgili karamsarlığın, yazdıkların gerçek seni ortaya koyuyor zaten.

Ergenlik ne zaman biter bilmiyorum ama bence en az 30 yaşında olmak gerekiyor. Ki insanlar bazen o yaşlarda da çeşitli hatalar yapıyor. Sen şimdi bırak bu saçma karamsarlığı ve geleceğine odaklan. Ders çalış ders.. Bırak aşkı, evliliği..

Edebiyat okumak istediğinden bahsetmişsin. Maddi sıkıntılarımız var bu nedenle bir süre ara verebilirim eğitim hayatıma demişsin sakın yapma bunu.

Devlet yurdunda kalırsın, burs veya kredi alırsın kredi yurtlar kurumundan. Part time iş bulursun ve okuluna devam edersin. Yeter ki iste okumayı, eğitimine devam etmeyi.

Ve bu karamsar duyguları bir tarafa bırak.. Lütfen..
 
Back
X