Yurt disindan gelin geldim simdi adapte sorunu yasiyorum

bende aılemden sadece5dk uzaga evlendım bu halde bıle uyum sorunu oldu baslarda senı anlayabılıyorum
ama ya bu deveyı guducen yada bu dıyardan gıdıcen baska sansn yok esın ıyıymıs bak
onun ıcın uymaya calısmalısın
 
canım insan zamanla herseye uyum saglar merak etme..yeterki sen eşinle mutlu ol..düzeninizi kurduktan sora bi iş de bulur çalısırsın bu kdr sıkılmazsın hem ortam da edinirsin..canını sıkmamaya calıs
 
herkesin ayri bir derdi var iste..
ben turkiyeden fransaya gelin geldim. tanimadigim bir aileye, yol bilmeden, dil bilmeden.. sokaga cikinca sudan cikmis baliga donuyordum. nerde ne var, isler nasil yurur.. evde esim kayinlarim hepsi turkce bildikleri halde fransizca konusurlardi ben evcil hayvan gibi kaliyordum. 100 kere soyledim esime senle fransizca konussalar da sen turkce cevap ver ben anlamiyorum cok bunaliyorum diye.. yok ise yaramiyordu...
ne kadar zor oldugunu tahmin edebilir misin?
sanirim sen dilini konusup yazabildigin kendi anavatanina gelin gitmissin..
komsu eve evlenmis bile olsaydin kenidini buruk hissedecektin cunku sonucta baba evinden ciktin..
tavsiyem sudur ki, surekli amerikayi dusunme, tr ile orayi kiyas yapma.. cunku geri donusu yok artik, kabullen ve yasadigin yeri sevmeye calis.. ne kadar cabuk kabullenirsen o kadar kolay alisirsin. adapte olman 6 aya kadar surebilir ama emin ol ki senden daha zor durumda olup adapte olanlar var.. moralini bozma boyle seylere..
 
Büyük bir şehirde misiniz? Yoksa kırsal bir bölgede misiniz?
Büyükşehirlerde, mesela İstanbul'da bahsettiğiniz gibi değildir komşuluk ilişkileri..
Kimse kimseye karışmaz, dedikodu, insanın suratına bakıp uzaylı gibi tepeden tırnağa inceleme yoktur..
Herkes kendi havasında, ama daha saygılı ve düzenlidir hayat, kırsal bölgelere oranla..
Bunu niçin söylüyorum; eğer küçük bir yerdeyseniz bu bahsettiğiniz şeyler normaldir..Büyükşehirlerden birine geçebilme imkanınız var mı? Çünkü çok daha çabuk adapte olursunuz..
Eşinizin işi, aile bireylerinin tepkisi sizi oraya bağlamazsa taşının diyeceğim ama imkanınız varsa tabi..

Aile ve akrabalara gelince; eşiniz adaptasyon zorluğu çektiğinizi az çok biliyordur..
Aile ve akrabalarıyla konuşmasını söyleyip..En azından siz buralara ısınana kadar sizi rahat bırakmalarını, öyle insan görmemiş gibi incelememelerini, size yardım ediyorlarsa etmelerini, edemiyorlarsada eleştirmemelerini söylemesini isteyebilirsiniz..

Çok haklısınız, biz oturduğumuz muhitten 10 dakikalık mesafeden başka muhite bile gitsek yabancı hissediyoruz kendimizi..Hemen semtimize dönmek istiyoruz..
Sizin adapte olmanız imkansız değil ama zaman alır..

Dediğim gibi küçük bir yerde oturuyorsanız bu biraz daha fazla zaman alır ama İstanbul gibi büyükşehirler geldiğiniz yere biraz daha yakın kasabalara oranla..Burda çok çabuk alışırsınız yeni hayatınıza..

Ben sizin başaracağınıza inanıyorum çünkü anladığım kadarıyla eşinizi seviyorsunuzki ta nerelerden onun için gelmişsiniz ve eşinizde iyi bir insanmış..

Yeni hayatınıza çabuk uyum sağlama temennisiyle..
 
İstanbuldayim zaten ama oyle cok akrabalarimiz varki her sokakta 10 kisi tanirsin
Turkcem iyi fena degil ama ingilizcem ana dilim gibi biliyorum bu konuda cok sikintim yok arada bir kelimeleri unutuyorum o kadar
İs bakmaya basladim ins ogretmenlik yapicam ama yakin bir yer ariyorum cunku istanbul yokuslarina alisamiyorum
Ama akrabalar beni gorunce inceler a dan z herseyi sorar birde fark ediyorum annem yanimdayken bana karsi daha farkli annem yoksa daha elestirici sertler bir yandan diyorum birsey demiyim ama tutamiyorum kendimi cevap veriyorum cok sorun yasicam belli cunku herkeste hos goru eksik yalnizim ya bana istedikleri gibi davranabilcrklerini saniyorlar esime soyledim ama o erkek onla cok ugrasmiyorlar bana sadece uzak dur diyor ama her yerdeler gelde uzak dur bugun bir akrabam bana laf tasiyordu bu kisi senin icin cok soguksun dedi bende dedim ki kim ne diyorsa desin arkamdan bana soyleme eger iyiligimi istiyorsan hemen tavir yapti apar topar kizina hadi gidelim dedi tuhaflar ya hem suclu hem guclu derler ya daha bunun gibi neler neler durduk yere kuserler kotu bakislar offf Allahim yardim et
 
O zaman İstanbul'un mahalle kültürü zayıf bi semtindesin..
Off çok sinir bozucu bi durum..
Dedikoducu mahalle kadınları, eleştiren yargılayan akrabalar, anlayışsız görgüsüz tipler....
Tam bir kültür şoku yaşıyorsun..

O kadına çok iyi cevap vermişsin..
Hepsine aynı cevabı yapıştır, o zaman dedikodudan uzak durmuş olursun..
Ne derlerse desinler duymamaya çalış, onlar seni anlamazlar..
Anlatmaya da çalışma, iyice sarmaya alırlar..

İnşallah öğretmenlik işin olurda, bu ortamdan uzak durmuş olursun..
Çok az görüşmüş olursun..

Eşinde en iyisini demiş..
Aman aman resmi ol..
Yoksa bulaştın mı kurtulamazsın..
Evinle ilgilenirsen, eşinle ilgilenirsen onların saçmalıklarını ne dinlemeye ne de kafana takmaya vakit bulamazsın zaten..kendini üzme..

O lafları fazla önemsersen içinden çıkamazsın arkadaşım..

ALLAH kullarını darda koymaz..
 

ayni bu arkadasin dedigi gibi bende almanyaya gelin geldim bilmedigin bir dil bilmedigin insanlar 2sene olcak ve ben hala adapte olamadim malesef ailemi cok ozluyorum burda kimsem yok esiminde kimsesi yok annesi haric annesi bizle yasiyo dedigin gibi dedikodu felan olmuyo ama burdaki hayata adapte olmak bile cok zor allah yardimcin olsun tabi bizimde
 

berenerva almanca ogrendin mi? kurslar zorunlu olmali.. benim ilk isim dil ogrenmek oldu.
cekingen olma sakin. ben tarzanca marzanca ilk zamanlar cok berbat konustugumu bile bile hep usteledim. kuzenim var burda dogma buyume, soyledigim bi fransizca kelimeye cok gulmustu.. gul gul dedim, ben fransizcayi sokunce gorusuruz demistim..
turkler iki klime yabanci dil konusmaya utaniyorlar bu yuzden devamli eslerine bagimli yasiyorlar. sen oyle olma, utanma, sikilma konus... ehliyetin de vardri araba surmeye de korkma :)
 


ben de almanyada yasiyordum ve istanbula gelin geldim ve benim de ailemden hic biri burda degil...evleneli iki sene oldu, ve hersey yeni yeni rayina oturmaya basladi...basta cok geceler agladim, niye geldim dedim, buranin dilini bilmeme ragmen, vatanim olmasina ragmen, ilk zamanlar cok kötüydü, seni cok iyi anliyorum...kalabalik icinde yasadigim o yalnizlik, cektigim hasretler, o acilar, zaman zaman pismanliklar, kimselerle konusamamak, adaptasyon problemleri, yol bilmemek, evde bunalmak, akrabalarin igneleyici laflari...yasamadan kimse anlayamaz ama söz verdim her zaman kendime: kimseleri güldürmicem, pes etmicem diye her zaman ikimiz icin savasacagim, mutlu bir aile olacagiz ne olursa olsun diye...ve cok sükür simdi yasadigim yeri, esimin ailesini, hatta akrabalarini bile az cok sevmeye basladim...
yavas yavas yollari ögrendim, ehliyet aldim, ise girdim, islerimi kendim halletmeye basladim...hep olumlu taraflarina baktim...esimle beraber hep ulasmaya calistigimiz hedefler koyariz, ilerisi icin hayaller kurariz (araba, ev, tatil, cocuk vs vs) o zaman hayat daha güzel ve cekilir geliyor...
evet almanya ile kiyaslayinca türkiye cok karisik, sistemsiz ve düzensiz geliyor ama buna bile alistim ve istanbulu cok seviyorum...calismaya baslayinca, herseyde bir güzellik görünce, sükredince, esini sevince, esin de seni destekleyince, her zaman iyi niyetli olmaya calisinca zamanla hersey oturacaktir merak etme, ilk basta hersey cooook zooor görünüyor ama sonra basardiktan sonra hersey cok güzel ve tatli geliyor...yeter ki hep pozitif ol...

insallah cabuk alisir, mutlu olursun, istedigin sekilde bir hayat yasarsin
 
Bence asıl sorun,farklı ülkeye gelmen değil,farklı aileye gelin gelmenden kaynaklanıyor.

Evet Amerika ile Türkiye çok farkeder ama alışılmayacak bir durum değil.
İstanbul'un güzel bir semtinde,kendi halinizde yaşama şansınız olsaydı,bu sıkıntıların çoğunu yaşamazdınız.

Şu an baban yeni gitmiş.Tutunacak son dalın da kopmuş.O yüzden paniğe kapılmış olabilirsin.
Bir süre geçtikten sonra alışabilirsin.Belki iş bulman ve akrabalarla fazla içli dışlı iseniz,mesafe koyman faydalı olur.
Eşinle bol bol gezin,İstanbul'u sevmeni,benimsemeni sağlayacak güzelliklerini göstersin.

Yalnız senin,gelmeden önce de endişelerin vardı.
Önyargılı olma,evin neredeyse yuvan orasıdır.Sen yuvanı benimsemezsen o evlilikten hayır gelmez.
 
bende kendi istegimle almanydan geldm ve bisüre sorada alman sirketinde işe girip calistm orda biriyle tanısıtm asık oldm evlendm.
hemen hemen yasadigin sorunlari bende yasiorm daha 1 ay once evlendm fakat 7yildir istanbuldaym alisabilibyomusun diye sorarsan sahsen eşim kabul etse bugun
ilk ucakla arkama ble bakmadan giderim inanilmaz özledm ordaki h ayati,düzeni sessizligi insanlarin sana saygisini .. Buraya hala adapte olamadim sevemedim ailemn burda olmasina rragmen. zamanla sadece aliisiyorsun ama akln kalbin bi tarafn hep orda kaliyor ve baslrdada gercekten inanilmaz zorlaniyosun. eşini ikna edebiliyosan cok zaman harcamadan gidin bnce:)
 
Ah kızlar hepimizin derdi ayrı işte konuyla alakasız belki ama ben de yurtdışına evlenir evlenmez yerleştim burda dışarda bayanlar sigara içemez,marketten sigara alamaz eğer bunları yaparsan kötü kadın muamelesi görürsün...
 

çok merak ettim neresi orası ?
 
Kocana mutlu olmaya bak bence eşinin ailesinide cok sokma hayatınıza yoksa bunalırsin bende yurtdışından gelin geldim istanbula ve böyle böyle alışıyorum :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…