Yurtdışında yaşamak,yalnızlık

Yemin ediyorum benim yaşadıklarımın aynısı tek farkımız cocugum yok gercekten bende yurtdısındayım tam olarak bunları yaşıyorum eşime anlatınca da aynı bu sekılde tepkıler alıyorum😔 sizi cok iyi anlıyorum en iyi ben anlarım Türkiye’de birine bile anlatsam ne güzel avrupadasın diyorlar ama hersey para değil.. yalnızlık ne demek dibine kadar yaşıyoruz… hangi ülkedesiniz belki yakınızdır arkadaş oluruz
Çocuk olduktan sonra biraz sosyalleşiyor insan ister istemez, okuldaki anneler vs. Ama tabi arkadaş olma konusunda çözüm olmuyor, o annelerle arkadaş olamadım. Almanya siz?
 
Çocuk olduktan sonra biraz sosyalleşiyor insan ister istemez, okuldaki anneler vs. Ama tabi arkadaş olma konusunda çözüm olmuyor, o annelerle arkadaş olamadım. Almanya siz?
evet herkes öyle diyor ama ne kadar sosyalleşilir ki bilmiyorum gercekten 🤦🏻‍♀️ Ben de Almanya Frankfurttayım umarım yakınızdır😍
 
evet herkes öyle diyor ama ne kadar sosyalleşilir ki bilmiyorum gercekten 🤦🏻‍♀️ Ben de Almanya Frankfurttayım umarım yakınızdır😍
Ben Hannoverdeyim, araba ile 4-5 saat sürüyor yakın sayılmaz malesef :(. Çocuğum yokkende dil kurslarına giderek sosyalleşmeye çalışıyordum, siz gittiniz mi dil kursuna? Aslında biraz pişman olduğum şeyler var mesela çocuklardan önce daha fazla şey yapabilirdim, mesela dili öğrenip istediğim bir üniversite bölümü okuyabilirdim. Çocuklardan sonra geldi bu hevesler bana, tabi kat kat zor oldu. Eğer düşünürseniz bence böyle bir yol çizebilirsiniz, mesleğiniz nedir bilmiyorum ama işe girip çalışın. Çocuk olsa bile büyüyor ve yine bir arayışa giriyoruz
 
Keşke bende yurtdışında olaydımda yalnız olaydım geçinmek aç kalma korkusu daha zor 😭siz nasıl gittiniz ben seneye üniversiteyi bitiriyorum bana yardımcı olabilecek var mı
 
Ben Hannoverdeyim, araba ile 4-5 saat sürüyor yakın sayılmaz malesef :KK43:. Çocuğum yokkende dil kurslarına giderek sosyalleşmeye çalışıyordum, siz gittiniz mi dil kursuna? Aslında biraz pişman olduğum şeyler var mesela çocuklardan önce daha fazla şey yapabilirdim, mesela dili öğrenip istediğim bir üniversite bölümü okuyabilirdim. Çocuklardan sonra geldi bu hevesler bana, tabi kat kat zor oldu. Eğer düşünürseniz bence böyle bir yol çizebilirsiniz, mesleğiniz nedir bilmiyorum ama işe girip çalışın. Çocuk olsa bile büyüyor ve yine bir arayışa giriyoruz
ayy cok uzakmışız keşke yakın olsaydık gercekten dost olurduk aynı şeyleri yaşıyorum🥺 hep bir dönme istediğim var devamlı nasıl gecicek bılmıyorum🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️ Ben şuan dil kursuna gidiyorum ama herkes kapalı kutu ve ınsan ayrımı gibi algılanmasın arap genelde ve ark canlısı değiller🤦🏻‍♀️ keşke olsa biri inan nereli olduguna bakmıyorum cok girişken biriyim ama yok.. bir kaç sohbet yarıda kesiliyor devamı yok. 2 üni okudum TR de mesleğim var, dili halledebilirsem ki gercekten cok zor bir dil 🤭 işe girmeyi düşünüyorum ama işte dil çok zor meslek yapabilmek için en az 2 sene yeterlı tam anlamıyla konuşalım lanet almancayı😂
 
Keşke bende yurtdışında olaydımda yalnız olaydım geçinmek aç kalma korkusu daha zor 😭siz nasıl gittiniz ben seneye üniversiteyi bitiriyorum bana yardımcı olabilecek var mı
Ben evlendım eşim AB vatandaşı, beyin göçüyüz deneyelim dedik geldik. İnan aç kalsaydım da olsaydım bende derdim ama buraya gelince her şey tokat gibi çarpıyor bu kafayla sakın gelme.. ayrıca iş bularak gelebilirsin eğer ing vb biliyorsan lınkedinden iş ilanlarına bakablrsn
 
ayy cok uzakmışız keşke yakın olsaydık gercekten dost olurduk aynı şeyleri yaşıyorum🥺 hep bir dönme istediğim var devamlı nasıl gecicek bılmıyorum🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️ Ben şuan dil kursuna gidiyorum ama herkes kapalı kutu ve ınsan ayrımı gibi algılanmasın arap genelde ve ark canlısı değiller🤦🏻‍♀️ keşke olsa biri inan nereli olduguna bakmıyorum cok girişken biriyim ama yok.. bir kaç sohbet yarıda kesiliyor devamı yok. 2 üni okudum TR de mesleğim var, dili halledebilirsem ki gercekten cok zor bir dil 🤭 işe girmeyi düşünüyorum ama işte dil çok zor meslek yapabilmek için en az 2 sene yeterlı tam anlamıyla konuşalım lanet almancayı😂

Aslında Araplar baya konuşkan oluyor, ben kurstayken çok Suriyeli vardı, birde Rus bir arkadaşım olmuştu ama malesef pandemiden dolayı her şey online oldu. Evet çok zor bir dil, bende trde üni okumuştum ama burda ilgimi çektiği için psikoloji gibi sözel alanlara kaymayı düşünüyorum. Keşke çocuklar olmadan önce okulu bitirip burda işe başlasaydım diyorum, hep döneceğiz diye düşünmekten buradaki hayatıma hiç odaklanamadım. Artık belli bir yaşa gelince daha fazla zaman kaybetmek istemiyorum deyip ikinci üni hevesi geldi bana :) Keşke yakın olsaymışız :( ne kadar oldu geleli?
 
Keşke bende yurtdışında olaydımda yalnız olaydım geçinmek aç kalma korkusu daha zor 😭siz nasıl gittiniz ben seneye üniversiteyi bitiriyorum bana yardımcı olabilecek var mı
Tabi geçim sıkıntısı saha büyük bir problem, ama işte yurtdışına gidince başka problemler oluyor. Bizde iş başvurusu ile geldik 9 sene önce o zamanlar bu kadar revaçta değildi yurtdışına göç etmek. Çeşitli yollar var sanırım YouTube dan bakabilirsiniz
 
Polonyali bir arkadasimda sizin durumunuzdaydi. Iki sene önce ülkesine dönüs yapti.

Sırf bu sebepten geri dönüş yapamam sanırım, evet bir problem ama çözümü var. Bilsem dönünce mutlu olacağız pişman olmayacağız hiç düşünmem. Ama bir sürü etkeni hesaba katmak zorundayız böyle bir karar için
 
Sorun sadece yurtdışı değil ki. Bende evliyim 6 yıldır, çocuğum var, 35 yaşındayım. Genelde tanıştığım insanlar evli çocuklu oluyor. Birçoğu çalışıyor ben de evden çalışıyorum eşimde evden çalışıyor. Öyle çat çut görüşülmüyor. İnan komşum var arkadaşım,aynı sitedeyiz ,en son ne zaman kahve içtik unuttum. Komşum yani. Bir yaştan sonra eskisi kadar arkadaş edinilmiyor
 
Sorun sadece yurtdışı değil ki. Bende evliyim 6 yıldır, çocuğum var, 35 yaşındayım. Genelde tanıştığım insanlar evli çocuklu oluyor. Birçoğu çalışıyor ben de evden çalışıyorum eşimde evden çalışıyor. Öyle çat çut görüşülmüyor. İnan komşum var arkadaşım,aynı sitedeyiz ,en son ne zaman kahve içtik unuttum. Komşum yani. Bir yaştan sonra eskisi kadar arkadaş edinilmiyor

Zaten sürekli görüşülmez, özellikle çalışınca elbette zor. Ama mesela çocuğun canı sıkıldı veya o gün canın yemek pişirmek istemiyor annene gidebilmek. Bir şey canını sıktı bir arkadaşını çağırıp dertleşebilmek. Bunlardan bahsediyorum. Olupta yoğunluktan görüşememek bir tercih. Ama olmaması yalnızlık oluyor.
 
Selam hanımlar, ben uzun yıllardır yurtdışında yaşıyorum. Aslında Türk nüfusunun fazla olduğu bir yer ama ben çok yalnızım. Ailem ve eşimin ailesi Türkiyedeler. Akraba olarakta kimsemiz yok. İki çocuğum var.
Çocuklarımın okulundan annelerle veya komşularla tanışıyorum ama kimseyle arkadaş olamıyorum. Oldukça yüzeysel konuşmalar ve çoğu zaman sıkılıyorum. Üniversite zamanlarımda arkadaş çevrem genişti , hayatımın hiçbir döneminde arkadaşsız kalmadım. Yaşla mı alakalı bilemiyorum, 30 yaşındayım, yakınlık kuramıyorum insanlarla. İçten davranamıyorum, sürekli bir duvar hissediyorum insanlarla aramda. Sevdiğim anlaşabileceğimi düşündüğüm kişilerde var ama herkes çok yoğun. Görüşme talebinde bulunduggmda reddedilmekten yoruldum. Koca kadın oldum arkadaş olmak için peşlerinden mi koşmam gerekiyor? Ben mutlu olduğumda onu paylaşabilceğim veya üzgünken arayıp rahatça geliyorum diyebileceğim bir arkadaşım olsun istiyorum. Çok mı çocuksu bir istek bu? Yani o tip arkadaşlıklar gençken mi oluyordu sadece? Yetişkin insanlar sadece sorumluluklarla mı uğraşır? Bu arada eşim benim gibi düşünmüyor, yoğun çalışıyor ve benim kadar hevesli değil insanlarla görüşmeye. Ben şikayet ettiğimde pek anlamıyor hislerimi, ona göre benim istediğim gibi bir arkadaşlık lisede üniversitede olurmuş.
Canım yurt dışında yasamanla ya da yaşınla alakalı değil.suanda herkes seninki gibi.oyle bir çağda yaşıyoruz ki ilişkiler sanal malûm hastalık var.ortalik kötü insanlar kötü.kimseye güven yokki eskidenki gibi.bu konuda kendini irdelemene gerek yok.hatta belkide böyle olması iyidir.
 
Back
X