dün benim için de çok yoğun bir gündü ne yedim ne içtim hatırlamıyorum. koşuşturmacayla geçti
kaçamak yapmadım tabiki ama yemeği unutmuş da olabilirim. gece de kayınvalidemgilden geldik ben deliler gibi açıkmıştım. annem de içine mi doğmuş ne fırında tavuk göndermiş. hiç huyum değildir gece yemek yemek ama oturdum tavuk yedim

dışarılarda olunca- misafirlikte bana uygun bir şey bulamayınca en fazla yoğurt yiyorum geçiyorum . dışarıdan yok ben tokum desem de insanlara, içim kan ağlıyor, bir an önce eve gitmek için can atıyorum
hele dün kaynanam eline ne geçtiyse ağzıma sokmaya çalıştı saolsun, yemeklerin tadına tuzuna baksana dedi her defasında
sen baksanaaaa ağzın yok mu be kadıınnnnn (diyemedim tabi)

her zamanki huyu aslında da , sabır çeke çeke bir derece daha yükseldiğimi hissettim

dedim yine de ama ben o kadar sabırlı biri değilimdir. güzelce dedim böyle yaparak beni gerçekten zor duruma sokuyorsunuz, üzüyorsunuz dedim. durum mu
değişmicek
aynen devam edecek
içimi döküp rahatladığıma göre

geçelim bugünki menüye
kahvaltı:
d. pizza

(yulaf kepeği krepinin üzerine salça sos ,domates, biber, pişmiş tavuk parçaları koydum süper oldu)
neskafeli süt
yeşil zeytin
bu arada kardeşimi zayıflatalım ayran detoksu yapalım derken biz zayıflamaya başladık çok feci. babam 74 olmuş zavallım çocuğun yanında yemeyeyim canı çekmesin diye, normalde sadece kilo almamak için dikkat ediyordu . annem 7 kilo verdiğini söylüyor aynı şekilde evladım yemezken ben hiç yiyemem deyip muhtemelen hiç bir şey yemiyor. ben beraber yürüyüşlerden vazgeçtim bünyem kaldırmadı. annemgile gidince felaket aç kalıyorum

zaruri bir diyet var aile içinde hepimiz açız
