Konu sahibi menünü takip ettim dikkatimi çekti yazdıkların fikrimi söylemek istedim bazı yanlışlar var sanırım öncelikle bildirdiğin her menüden sonra ertesi gün için daha iyi olacak deyip kendini motive etmeye çalışıyorsun bir yerde kandırıyorsun lütfen yanlış anlama seni üzmek motivasyonunu düşürmek için yazmıyorum bana göre yanlış bulduğum şeyleri yazıyorum bende 14 kilo verdim hayatım diyet yaparak geçiyor diyebilirim
Senin menüne gelelim ekmek pilav çok yanlış aslında oranları çok çok fazla ve yanlış bu yüzden kilo veremediğini düşünüyorum benim eşimde insülin direnci var açlığa dayanamaz ve stresli olur diyeti yaptığı zamanda çok başarılı olur
Ne güzel kilo vermeyi kafaya koymuşsun inanmak başarmanın yarısı derler ama diğer yarısını da unutmamak lazım ekmeksiz yapamam derken? Niye onsuz hayat olmazki bende önceden öyle düşünürdüm ama hiç alakası yok bu psikolojik ben kendi örnek menümü yazmak istiyorum
Sabah
Büyük bir bardak su
2 haşlanmış yumurta
1 domates
1 salatalık
Biraz peynir
3 kepekli grisini
Ara
3 avuç leblebi
Akşam ( 5 gibi en geç)
Yagsız sebze yeme koca bir tabak dolusu ve 2 salatalıktan cacık
Saat 6 olmadan iki herhangi meyve
Yalnız 6 dan sonra hiçbirşey yenmeyecek içecek serbest
Bak ne çok şey yiyorum çokta güzel doyuyorum
Bu arada canım eğer gün içinde birşey isterse mutlaka iki ısırımlık yerim nefsimi körertirim ve aklım onda kalmadığı için kendimide iyi hissederim bu şekilde 2.5 ayda 14 kilo verdim 71.5 tan 57.5 kiloya kadar düştüm tam bir yıl önce bu ayda başlamıştım bir yılda 4 kilo aldım 4 gündür yeniden aynı diyeti yapıyorum ömrüm boyunca sıkılmadan keyif alarak yaptığım tek diyet
Lütfen karamsar olma ben diyet boyunca kilo veren insanların hayat hikayelerini okuyarak motivasyonumu düşürmedim önce mutlu olmalısın sana bol şans isteyince başarılmayacak birşey yoktur özellikle de bu kilo olunca şöyle düşün ipler senin elinde seni senden başka yönlendiren yok beynin seni kontrol etmesin sen beyninin patronu ol o senin için çalışsın sen onun için değil UNUTMA PATRON SENSİN
Yanlış anlamam tabi ki, aksine görüşlerini bildirdiğine memnun oldum. Aslında ben pek menü paylaşımı yapmadım günlükte, hala da yapmıyorum çünkü gözüme gereksiz kalabalıkmış gibi geliyor. Menü yazarak değil, duygu ve düşüncelerimi yazarak motive olan biriyim. Eğer ki üst üste "Ay bugün kötü oldu, yarın daha iyi olacak" yazılarını okuduysan tabi ki doğrudur. :) Demek ki bir zamanlar kendimi kandırmışım. Ama bir süredir -ve kişisel tarihime göre kayda değecek kadar uzun bir süredir- daha net ve daha doğru bir yolda kaçamak yapmadan yürüyorum. 65'e düşene kadar yasaklı şeyler yemeyeceğim konusunda kendime bir yemin verdim, 65'ten sonra duruma göre bakacağım artık.
Pilav yanlış evet, sağlıklı bir yemek değil. Artık yasaklı listemde yer aldığı için yemiyorum. Ama ekmeği kesemem. Herkesin beyni ve bedeni farklı işliyor. Benim için günde 6 dilim ekmek fazla değil, yeterli. Çünkü ekmek yemediğim günler akşam olunca açlık atakları yaşıyorum ve 6 dilim ekmekten çok daha zararlı şeylere saldırıyorum. :)
"Ekmeksiz yapamam derken?" derken?
Yine dediğim gibi, herkes farklı işliyor. Ekmek yememeyi gerçekten denedim, olmuyor. Tabak tabak sebze yemeği, kilo kilo meyve yesem de beynim "Tamam." demiyor. O yüzden bir şekilde ekmeği hayatımda tutuyorum.
Saat 6'dan sonra hiçbir şey yememeye kalkarsam yine açlık atağı gelir. :) Ayrıca ana yemek yenmeyebilir ama 8-9 gibi bir ara öğün yapılması gerekir bence... Gerçi insanın yatma saatleri ile de alakalı bu, ben gece 1'den önce uyumuyorum. 7 saat önce yemiş olduğum yemek mümkün değil beni 1'e kadar tutmaz.
"Ne çok şey yiyorum." demişsin, bence hiç de çok yemiyorsun, toplasan 1000 kalorinin çok altında ediyor ki artık pek de fazla kilon olmadığı için bu kadar ağır rejim yapman bence senin için uzun vadede zararlı. Ama tabi yine dediğim gibi, herkes kendini daha iyi biliyor ve bilinçaltımızda kayıtlı olan inançlarımız da bu konuda çok büyük bir rol oynuyor.
Ben senin gibi iki ısırıkta duramadığım için zararlı olduğunu düşündüğüm her şeyi komple yasakladım. Yeme konusunda maalesef irademi eğitemedim ve bir süredir de normal kiloya inmeden eğitemeyeceğimi düşünüyorum. 16 yıldır şişman olmanın yarattığı psikoloji oldukça karmaşık ve sanırım sorunu kökten çözmeden ortadan kalkacak gibi de değil.
Karamsar değilim -en azından şu an-.
Aslında bu sözü söylemek bile hakkım değil galiba çünkü Buffy'nin de dediği gibi sürekli "bugün süperim, her şey harika, rejim on numara" ruh haliyle "hay senin..., böyle iş mi olur, bıktım artık, bırakıyorum." ruh hali içinde değişip durdum ve bunların çoğunu da günlüğe yazdım. Yani psikolojik olarak sabit bir çizgide duramadım bir türlü. İlerleyen günlerde şu anki gibi umutlu hissetmediğim, belki de dibe vurduğum günler yine olacaktır. Ama onların peşinden yine rejime sarıldığım günler de gelecektir.
Aslında bir aydır gayet iyi gidiyorum. Yediklerimi düzelttim, spora başladım. Ama karşılığını göremiyorum sadece... Senin gibi 2,5 ayda 14 kilo verebilen bir bünye bende yok. Açlık rejimleri yaptığımda da, diyetisyenle rejim yaptığımda da hep ayda 2 kilo civarı veriyorum. Bu 16 yaşımdayken de böyleydi, 26 yaşımda hala böyle... Tabi ben hala "İlk ay 4-5 kilo gider." umuduna sarılmaya devam ediyorum.
Kimimiz daha zahmetsiz, kimimiz daha zahmetli veriyor. Ama benim için özellikle şu saatten sonra değişen bir şey olmayacak. Çünkü 65'e 2 ayda da düşecek olsam, 20 yılda da düşecek olsam o zamana kadar zararlı hiçbir şey yemeyeceğim. Tamamen metabolizmamın bana ne zaman ve ne ölçüde cevap vermeye başlayacağına kalmış durumdayım. Ama bana kalırsa umutlarım yüksek, mart'a 3 kilo vermiş olarak girme şansım hala var.
Sana da geri gelen 4 kiloyu verme konusunda başarılar, umarım en kısa zamanda giderler. :)
bak inaniyorum demiyorum yine eminim diyorumm
onları söylemeden geçemiciimm 
İlginç... Doktora falan gidiyorsundur zaten, o yüzden anormal bir durum olmadığını varsayıyorum. Yine de biraz daha iyi bak kendine...
Ama mademki o başarının badem ve cevizlerin katkısıyla olduğuna bu kadar eminsin, yarın gidip alayım badem. 10 tane yesem fazla olmaz herhalde, her gün 5-10 tane yerim. Umarım bana da faydası olur.
