Zayıflığım yüzünden özgüvenim sıfır:(

plaaa .!.:
Kızlaar merhaba tekrar:)

yazdıklarınızı okudumm şöyle genel bi cevap vermek istiyorum.

bazı arkadaşlarım zayıflığın güzel bi şey olduğundan kyfini cıkarmam gerektiğinden bahsetmiş.kesinlikle öyle değil:( ne bi vücut hattım var ne bi çıkıntım...elimi kalçama attığımda bile yandan kemikler geliyo artık...hatta erkek arkadaşlarım bazen dalga geçiyorlar seni kim napsın diyerek:(boyum uzun sayılır evet ama o kadar ufak duruyorum ki kilodan dolayı onu bile gösteremiyorum.zaten sopa gibi bişeyim göstermek de istemem:)

hangi birin sayıym ki dezavantajlarının.kıyafeti geçtim parmagınıza yüzük kolunuza bilezik veya saat bile alamıyosunuz çünkü bol geliyor.biri elini omzuma attığnda,ya da bana dokunduğunda o kadar rahatsız oluyorum ki kemiklerimi hissettiğini düşününce...hayatında hiç etek,elbise giyemeyen tek bayan benimdir belki de...küçükken zayıflığım için söylenen şeyler öyle yerleşmiş ki zihnime,özgüvenime en byük etki eden faktör bu olmuş...insanların beni izlemesinden nefret ediyorum.çünkü benim hakkımda ilk düşündükleri şey belli 'ayy ne kadar zayıf'...bi arkadaş demiş hatta sanırım bi rahatsızlığı var Allah şifa versin diyorum icimden diye...yani bunu düşünmeye bile yol acıyo

benim en büyük sıkıntım çabalarımı devam ettirememem.yoruluyrum sürekli yemek düşünmekten.ki işim gücüm var yapmam gereken şeyler var.evden çıkınca zaten yemek düşünmek hak getire,en son şey benim için...ertele de ertele:)

kendimi hiç sevmiyorum ve böyle kaldıkça sevmiycem de.ahh ahh ne olcak bu halim bilmiyorum cidden
Genişletmek için tıkla...


canım seni öyle iyi anlıyorum ki çalışmaya başlayana kadar ben de çok zayıftım ve gerçekten kafaya çok takardım lise sonda 39 kilo olduğumu hatırlıyorum ünv deyken de çok zayıftım en sinir olduğum şey mağazada kıyafet denerken en küçük bedeni isteyip olmayınca da tezgahtarın ama daha küçüğü çocuk bedeni olur lafını duymaktı.ve ben hep çok yiyip kilo almadığımı düşünürdüm ama gerçekten çok yemiyormuşum çalışmaya başlayınca en azından her öğlen doğru dürüst yemek yemeye başladım ve galiba bu yüzden kilo aldım şu anda çok memnunum halimden 55 kiloyum boyum 1.65.Gerçi hala parmaklarım bileklerim falan ince ama o biraz da yapıyla ilgili galiba vücudumun şu anki halini çok seviyorum.

Öncelikle o utangaçlığı kendini sevmemeni bir kenara atacaksın ha bu hemen yapılıverecek bişey değil tabii ki söylemesi kolay uygulaması zor.Ama öncelikle bunu kırman lazım kendini bedenini sev ve ona iyi bak,onun için uğraş.Hemen sıkılıp yılgınlığa düşme.Başkalarının ne dediği ne düşündüğü de aslında hiç umurunda olmasın onlar bugün var yarın yok.

Diğer okuyan arkadaşlara da birşey söylemek istiyorum nasıl ki kilolu birisine bu ne ya amma kilolusun azıcık az yemek ye demek nasıl birşeyse zayıf birine bu ne ya sen hiçbirşey yemiyormusun azıcık ye falan demek aynı şeydir.Çünkü ben zayıfken de çok karşılaşırdım böyle saçma sapan insanlarla.
 
plaaa .!.:
sizlere belki saçma gelicek ama zayıflık durumu beni o kadar çok engelliyo ki...en ufak bir örnek olarak kıyafet bile bakamıyorum.bakmak istemiyorum artık.yani en düşük bedenleri bile dolduramıyorum ben

dışarı çıktığımda hep mutsuzum suratım hep asık.arkadaşlarla bir sürü fotoğraf çektirmiştik geçenlerde fotolarda bakıyorum kendime acıyorum halime cidden...bi de esmerim tıpkı afrikalı çocuklar gibi duruyorum.gokarta gitmiştik geçen orda başa geçirilen kasklardan taktılar adam sonuna kadar sıktı kemeri benim kafaya hala bol geldi:)))kıyafetler bol geliyo hadi de o bile bol geldi ya yüzümün zayıflığından

ikili ilişkilerden hiç bahsetmiyorum.kimsenin beni beğenmiyceğini düşünüyorum.o yüzden kimseye yaklaşamıyorum.aslında fena sayılmam ama bu durum beni çok itici gösteriyor...

hayatımda yapmak istediğim birçok şeyi erteliyorum.sanırım istdiğim bi bedene ulaşmadıkca ben mutlu olamıycam

arkadaşlar çaresizim, ne kendimi böyle kabul edebiliyorum ne de üstesinden gelebiliyorum.bana bi akıl verin nolur artık bıktım:43::43::43:
Genişletmek için tıkla...
caım benim seni çokk iyi anlıyorum ben de senin gibiyim boyuma göre kilom çokk düşükk 167 cm boya 45 kg (hatta bu iyi halim birkaç ay öncesinde 42 ile 43 arasında gidip geliyodumm) herkes kalorili ye ya da ne biliyim bol bol aburcubur ye falan diyor ama ben zaten yiyemiyorum yani yemek yiyebilsem belki birkaç kilo alabilirim de yiyemiyordum işte:(:( şimdi bi ilaca başladım remeron diye kullanalı 3 gün oldu bilmiyorum sana tavsiye etmem doğru olur mu ama son zamanlarda diyetisyenler de hastalarına öneriyormuş bu ilacı. .remeron bir antidepresan uyku düzenleyici etkisi var yani hafif etkili uyku ilacı olarak da düşünebilirsin,yan etkisi iseeeee iştah açıyor olması yani midende delik var gibi yemek yiyosun:):) ben çikolata cips falaan hiç sevmezdim arkadaşlar biraraya gelir bisküvi falan yerlerdi ben sade çay içerdim şimdi tam tersii :) ilacı 1 ay kadar kullanmayı planlıyorum ilk 1. hafta yarım doz(15mg) sonra tam(30mg)son hafta tekrar yarım(15mg) 1 ayın sonunda gözle görülür bir fark olursa yazarım:):)
 
Seni anlıyorum bende çok zayıfım, boyum 1.60 kilom 43. Aslında fiziğim çok düzgün 10 kilo alsam süper olucak, bu zayıf vucudumda kocaman göğüslerimde çok dikkat çekiyo :1: En kısa zamanda diyetisyene gidicem başka çare yok :44:
 
Kızlar yapmayın, gerçekten sizi çok iyi anlıyorum ama zayıflık bu kadar dert edilecek bir şey değil,
ben de 25 yaşıma kadar tartıda hiç 50 kiloyu görememiştim, o kadar dua ederdim ki 50 kilo olabilmek için, ama ne zaman 48 olsam sevinsem hop geri düşerdim 45 lere...
sonra ne mi oldu, annem hastalandı, depresyona girdim, sürekli yedim gece gündüz deliler gibi yedim, bir yandan da hormon ve depresyon ilaçları kullandım, ne ara 50-55 olmuşum bilmiyorum bir baktım 65 im... bu kez de kiloluyum diye depresyona girdim, başladım saçma sapan diyetlere, hatta hayatımın hatasını yaptım zayıflama ilaçları kullandım :( 3 verdim 5 aldım 72 oldum ve o kiloda kazara hamile kaldım...
doğumdan çıkıp eve geldiğimde tam 92 kiloydum, şaka gibi...
veremedim de uzun süre, 1.5 yılda zar zor 75 e indim, şimdi diyetisyene gidiyorum bir 20 kilo daha vermek için... ve inanın o eski zayıf halime dönebilmek için şu an çok şeyimi feda edebilirim...
biliyorum şu an bedeninizden mutsuzsunuz, ama inanın siz kendinizi sever, kendinize güvenirseniz her giysiyi çok güzel taşır, çok da hoş görünürsünüz. yalnız mutlaka spor yapın ve vucudunuzu şekillendirin. yağsız bir vucut sağdan soldan taşan yağlı, selülitli bir vucuttan çok daha iyidir. yeter ki siz doğru giysiler tercih edin ve en önemlisi şu ben çok zayıfım saplantısından kurtulun.
çok uzun oldu biliyorum, çoğunuzun ablası olacak yaştayım, sadece yaşadıklarımı paylaşmak istedim...
 
Imdevil .!.:
Ben de zayıfım bugün komşumuz bana dedi ki sana kilo aldırayım mı ister misin tabi dedim susamı kavur her gün bir avuç ye ben böyle yaparak 3 ayda 10 kilo aldım dedi. Zor bir şey de değil ben kavurdum yiyorum bile denemek isteyenlere söyleyeyim dedim :)
Genişletmek için tıkla...

Sivilce yapmaz mi susam yag deposu yahu
 
Bende 1bucuk sene önce 40 kiloydum midem dardı hemen doyuyordum ama hırs yaptım geceleri yatmadan önce güzel bir sandviç yapardım yanına neskafe ve en az 15 tane bisküvi hepsini yerdim :) şuan 48 hatta 49 kiloyum 38 bedenim halimden cok memnunum ama kilom popoma ve yanaklara gitti keşke elimde olsada azıcık bacak ve basenlere de alabilsem :)
 
Eminim çoğu insan senin gibi incecik olmak için can atıyor. Zayıf ve küçük görünmek avantaj bence. Hiç canını sikma. Eminim çok güzelsindir (;
 
plaaa .!.:
Kızlaar merhaba tekrar:)

yazdıklarınızı okudumm şöyle genel bi cevap vermek istiyorum.

bazı arkadaşlarım zayıflığın güzel bi şey olduğundan kyfini cıkarmam gerektiğinden bahsetmiş.kesinlikle öyle değil:( ne bi vücut hattım var ne bi çıkıntım...elimi kalçama attığımda bile yandan kemikler geliyo artık...hatta erkek arkadaşlarım bazen dalga geçiyorlar seni kim napsın diyerek:(boyum uzun sayılır evet ama o kadar ufak duruyorum ki kilodan dolayı onu bile gösteremiyorum.zaten sopa gibi bişeyim göstermek de istemem:)

hangi birin sayıym ki dezavantajlarının.kıyafeti geçtim parmagınıza yüzük kolunuza bilezik veya saat bile alamıyosunuz çünkü bol geliyor.biri elini omzuma attığnda,ya da bana dokunduğunda o kadar rahatsız oluyorum ki kemiklerimi hissettiğini düşününce...hayatında hiç etek,elbise giyemeyen tek bayan benimdir belki de...küçükken zayıflığım için söylenen şeyler öyle yerleşmiş ki zihnime,özgüvenime en byük etki eden faktör bu olmuş...insanların beni izlemesinden nefret ediyorum.çünkü benim hakkımda ilk düşündükleri şey belli 'ayy ne kadar zayıf'...bi arkadaş demiş hatta sanırım bi rahatsızlığı var Allah şifa versin diyorum icimden diye...yani bunu düşünmeye bile yol acıyo

benim en büyük sıkıntım çabalarımı devam ettirememem.yoruluyrum sürekli yemek düşünmekten.ki işim gücüm var yapmam gereken şeyler var.evden çıkınca zaten yemek düşünmek hak getire,en son şey benim için...ertele de ertele:)

kendimi hiç sevmiyorum ve böyle kaldıkça sevmiycem de.ahh ahh ne olcak bu halim bilmiyorum cidden
Genişletmek için tıkla...

Yaşın benden küçük sanırım bu yazdıklarımı bi abla nasihati olarak görüp kırılmamanı temenni ederim.

Eşimin kuzeni var, 35 kg.dı. O zaman ilk defa gördüm kendisini. Ufak tefek minyon bir kız diye düşündüm. Aklıma hiç hastalık falan gelmedi. Sonra 30 kg.a düştü. Sen de biliyorsundur ki kütle küçüldükçe verülen kilonun vücutta oluşturduğu fark büyüyor. O zaman gözümde çok zayıf bir kızdı. Hatta annem dış güzelliğe çok dikkat eder. O bile gördüğünde ' bi hastalığı mı var?' Demedi. Sadece çok zayıftı.

Şimdi daha sık görüşüyoruz, hergün desem daha doğru olur. Bazı problemleri var. Şuanda 25 kg. Sağlık açısından bir problemi yok ama vermeye devam ederse çıkacak. Bunları neden yazdım? Çünkü bu arkadaşla ben samimiyeti ilerlettikçe ailesinin içine girdikçe gördüm ki; tek sorun aile. Küçüklükten itibaren çok zayıf olması sorun olmuş. Masada yemek yerken devamlı tabağı göz hapsinde. Ailenin davranışları sanki bir özrü varmış gibi ve bu kızın beynine işlemiş artık. İnsanların onun hakkında böyle düşünebileceklerini, ailesinin böyle düşündüğünü kurdukça yiyemiyor, yiyemedikçe zayıflıyor. Çok güzel meziyetleri olmasına rağmen sadece bu sebepten kendini beğenmiyor ve sevmiyor.

Senin ailen böyle yapmıştır demiyorum ama mutlaka çevrenden etkilenmiş olduğunu düşünüyorum. Hiç yakından manken gördün mü bilmiyorum. Ama ekranda olduklarından çok kilolu çıktıkları bir gerçek. Yanlarında olduğunda yoldan araba geçse uçacaklar sanıyorsun. Ama çok güzeller. Evet çok zayıflar ama kıyafetleri falan da ona göre seçiyorlar demek ki. İnternette kendi ölçülerinle mankenlerin ölçülerini kıyaslarsan tam bir manken olduğunu göreceğine eminim.

Kıyafet konusunda berchka'ya da bakabilirsin. Ben 25 kg.lık kıza pantolon alabildiysem sen de kendine bişeyler bulabilirsin diye düşünüyorum. Üzerinde dökümlü ve eteğin içinde bir bluz, altında peplum bir kalem etek ve stilettolarla çok güzel olursun mesela :)))

Ve son olarak her zaman bu kadar zayıfsan daha doğrusu yapın buysa, bir kaç kilodan sonrası patates gibi bir surat, koca bir göbek gibi orantısız dağııma sebep olabilir dikkatli ol canım.
 
Vay anasını ya keşke bende zayıf olsaydım da kilo almaya çalışsaydım :27: dün gece yiyemediğim cipsleri ve çiğköfteleri yerdim
Bu akşam spordan geldim bi şey yemiyim dedim şuan çok açım ve aç aç yatcam :43:
Öküz gibi mide var zaten ben de :1:

Sana tavsiyem gece geç saatte yemek ye özellikle yatmadan önce bi de sağlıklı kilo almaya bak allah korusun bi de kilo almanın önüne geçemezsin falan :34:
 
canim soyle dusun bence
her insanin bi kusuru yada kendinde begenmedigi birsey vardir
benim burnumdu estetik yaptirmak zorunda kaldim
seninde kilon
ben ameliyat oldum istedigim burun icin
kilolu olan diyet yapiyor
arkadasim cok istedigi birseyi yiyemedigi icin agladigi gozumun onunde ama yinede yemedi
demek istedigim herkes istedigi sey icin kendini zorluyor
senin yapman gerekende bu
bende 2 sene oncesine kadar 43 kiloydum zorla yemek yedim meyveden nefret ederim ama yedim balik yagi hapi kullandim gece gec saatlerde akmek arasina ne bulduysam koydum sonrada istaham acildi yemeye baslayinca miden buyuyor zaten
onun icin bu kadar kafana takiyosan zorlada olsa ye
zorla kendi
ama hic istaham yok diyorsan beslenme uzmanina git saglikli kio alirsin hem
umarim istedigin kiloya ulasirsin:))
 
ayyy en büyük derdim olan konum hortlamışşş.içinize falan mı doğdu kızlar bugünlerde aşırı takmaya başlamıştım bu mevzuyu yine:52::52:
vay bee kaç ay geçmiş ben de gram dahi oynama yok.nasıl bi insanım vallahi billahi anlamıyorum ya:1:

ryuzaki .!.:
caım benim seni çokk iyi anlıyorum ben de senin gibiyim boyuma göre kilom çokk düşükk 167 cm boya 45 kg (hatta bu iyi halim birkaç ay öncesinde 42 ile 43 arasında gidip geliyodumm) herkes kalorili ye ya da ne biliyim bol bol aburcubur ye falan diyor ama ben zaten yiyemiyorum yani yemek yiyebilsem belki birkaç kilo alabilirim de yiyemiyordum işte:(:( şimdi bi ilaca başladım remeron diye kullanalı 3 gün oldu bilmiyorum sana tavsiye etmem doğru olur mu ama son zamanlarda diyetisyenler de hastalarına öneriyormuş bu ilacı. .remeron bir antidepresan uyku düzenleyici etkisi var yani hafif etkili uyku ilacı olarak da düşünebilirsin,yan etkisi iseeeee iştah açıyor olması yani midende delik var gibi yemek yiyosun:):) ben çikolata cips falaan hiç sevmezdim arkadaşlar biraraya gelir bisküvi falan yerlerdi ben sade çay içerdim şimdi tam tersii :) ilacı 1 ay kadar kullanmayı planlıyorum ilk 1. hafta yarım doz(15mg) sonra tam(30mg)son hafta tekrar yarım(15mg) 1 ayın sonunda gözle görülür bir fark olursa yazarım:):)
Genişletmek için tıkla...
canım önceden bi 50 olsam diye sızlanıyodum şimdi diyorum ki kalıcı kilom 45 olsun da başka bişey istemiyorum.ben tartıda bunu bile görmedim inanır mısın.sakın kaybetme.o ilacı çok duydum 12 saat uyuyan ben nasıl olur onu alınca düşünmek bile istemiyorum.24 saati yatakta geçiririm o zaman:1:off ne bilim belki de doğal olmayan yollara başvurmak lazım:(sen gelişmeleri yaz yine de

meserret .!.:
Kızlar yapmayın, gerçekten sizi çok iyi anlıyorum ama zayıflık bu kadar dert edilecek bir şey değil,
ben de 25 yaşıma kadar tartıda hiç 50 kiloyu görememiştim, o kadar dua ederdim ki 50 kilo olabilmek için, ama ne zaman 48 olsam sevinsem hop geri düşerdim 45 lere...
sonra ne mi oldu, annem hastalandı, depresyona girdim, sürekli yedim gece gündüz deliler gibi yedim, bir yandan da hormon ve depresyon ilaçları kullandım, ne ara 50-55 olmuşum bilmiyorum bir baktım 65 im... bu kez de kiloluyum diye depresyona girdim, başladım saçma sapan diyetlere, hatta hayatımın hatasını yaptım zayıflama ilaçları kullandım :( 3 verdim 5 aldım 72 oldum ve o kiloda kazara hamile kaldım...
doğumdan çıkıp eve geldiğimde tam 92 kiloydum, şaka gibi...
veremedim de uzun süre, 1.5 yılda zar zor 75 e indim, şimdi diyetisyene gidiyorum bir 20 kilo daha vermek için... ve inanın o eski zayıf halime dönebilmek için şu an çok şeyimi feda edebilirim...
biliyorum şu an bedeninizden mutsuzsunuz, ama inanın siz kendinizi sever, kendinize güvenirseniz her giysiyi çok güzel taşır, çok da hoş görünürsünüz. yalnız mutlaka spor yapın ve vucudunuzu şekillendirin. yağsız bir vucut sağdan soldan taşan yağlı, selülitli bir vucuttan çok daha iyidir. yeter ki siz doğru giysiler tercih edin ve en önemlisi şu ben çok zayıfım saplantısından kurtulun.
çok uzun oldu biliyorum, çoğunuzun ablası olacak yaştayım, sadece yaşadıklarımı paylaşmak istedim...
Genişletmek için tıkla...

inan ki hangisinin daha cekilebilir olduğu konusunda bi fikrim yok.ama böylesi de hiç ama hic özenilesi değil gerçekten.dün bi kadın gördüm benden daha uzun ve inanılmaz zayıftı.baktım popo yok göğüs yok yürüyen tahta gibi....allahım dedim ben de böyle mi görünüyorum acaba:(:(tabi bütün gün gelsin moral bozukluğu:(

mantarpano .!.:
Yaşın benden küçük sanırım bu yazdıklarımı bi abla nasihati olarak görüp kırılmamanı temenni ederim.

Eşimin kuzeni var, 35 kg.dı. O zaman ilk defa gördüm kendisini. Ufak tefek minyon bir kız diye düşündüm. Aklıma hiç hastalık falan gelmedi. Sonra 30 kg.a düştü. Sen de biliyorsundur ki kütle küçüldükçe verülen kilonun vücutta oluşturduğu fark büyüyor. O zaman gözümde çok zayıf bir kızdı. Hatta annem dış güzelliğe çok dikkat eder. O bile gördüğünde ' bi hastalığı mı var?' Demedi. Sadece çok zayıftı.

Şimdi daha sık görüşüyoruz, hergün desem daha doğru olur. Bazı problemleri var. Şuanda 25 kg. Sağlık açısından bir problemi yok ama vermeye devam ederse çıkacak. Bunları neden yazdım? Çünkü bu arkadaşla ben samimiyeti ilerlettikçe ailesinin içine girdikçe gördüm ki; tek sorun aile. Küçüklükten itibaren çok zayıf olması sorun olmuş. Masada yemek yerken devamlı tabağı göz hapsinde. Ailenin davranışları sanki bir özrü varmış gibi ve bu kızın beynine işlemiş artık. İnsanların onun hakkında böyle düşünebileceklerini, ailesinin böyle düşündüğünü kurdukça yiyemiyor, yiyemedikçe zayıflıyor. Çok güzel meziyetleri olmasına rağmen sadece bu sebepten kendini beğenmiyor ve sevmiyor.

Senin ailen böyle yapmıştır demiyorum ama mutlaka çevrenden etkilenmiş olduğunu düşünüyorum. Hiç yakından manken gördün mü bilmiyorum. Ama ekranda olduklarından çok kilolu çıktıkları bir gerçek. Yanlarında olduğunda yoldan araba geçse uçacaklar sanıyorsun. Ama çok güzeller. Evet çok zayıflar ama kıyafetleri falan da ona göre seçiyorlar demek ki. İnternette kendi ölçülerinle mankenlerin ölçülerini kıyaslarsan tam bir manken olduğunu göreceğine eminim.

Kıyafet konusunda berchka'ya da bakabilirsin. Ben 25 kg.lık kıza pantolon alabildiysem sen de kendine bişeyler bulabilirsin diye düşünüyorum. Üzerinde dökümlü ve eteğin içinde bir bluz, altında peplum bir kalem etek ve stilettolarla çok güzel olursun mesela :)))

Ve son olarak her zaman bu kadar zayıfsan daha doğrusu yapın buysa, bir kaç kilodan sonrası patates gibi bir surat, koca bir göbek gibi orantısız dağııma sebep olabilir dikkatli ol canım.
Genişletmek için tıkla...

mantarpanocum öyle bi noktaya değinmişsin ki biran çocukluğum şööyle bir gözlerimin önünden geçti.ben hep ye ye ye şunu yedin mi bunu yedin mi laflarını duyarak büyüdüm.çok sinir olurdum.hatta annemi hep yemek yemeyerek cezalandırırdım bir şey olduğunda.yemek benim için kozdu aynı zamanda.vallahi benim çocukluğuma inmek lazım sanırım:)çok haklısın,beynime kazıdılar.ve bir türlü üstesinden gelemiyorum,mutlu olamıyorum:43:
dediğin o markalar da olmasa benim bittiğim gün zaten ablacım:(

cubeda .!.:
canim soyle dusun bence
her insanin bi kusuru yada kendinde begenmedigi birsey vardir
benim burnumdu estetik yaptirmak zorunda kaldim
seninde kilon
ben ameliyat oldum istedigim burun icin
kilolu olan diyet yapiyor
arkadasim cok istedigi birseyi yiyemedigi icin agladigi gozumun onunde ama yinede yemedi
demek istedigim herkes istedigi sey icin kendini zorluyor
senin yapman gerekende bu
bende 2 sene oncesine kadar 43 kiloydum zorla yemek yedim meyveden nefret ederim ama yedim balik yagi hapi kullandim gece gec saatlerde akmek arasina ne bulduysam koydum sonrada istaham acildi yemeye baslayinca miden buyuyor zaten
onun icin bu kadar kafana takiyosan zorlada olsa ye
zorla kendi
ama hic istaham yok diyorsan beslenme uzmanina git saglikli kio alirsin hem
umarim istedigin kiloya ulasirsin:))
Genişletmek için tıkla...

haklısın,yeteri kadar zorlamıyorum kendimi.ama zorlayınca da en ufak bi streste hooop ucup gidiyo kilolar.sürekli yemek düşünmem gerekiyo gibi hissediyorum bu sefer de soğuyorum.aman ne biliym ya belki kendimle barışmalıyım:)
 
ayyyyy....

birkaç ay önce 45 ten şikayet ediyorken zayıfım diye ...şimdi 40lardayım...

ne oluca kızlar halimiz?...
 
samaramorgan .!.:
bütün gün ne yediğini bana yazar mısın
merak ettim
Genişletmek için tıkla...

utandım şimdi yazarım tabi:)
sabah iki dilim börek ve bir bardak çay
öğle yok
akşam hala yok
düşünüyorum bişey atıştırmışımdır belki diye salatalıktan başka bişey atıştırmadım galiba:17:
reglim,karnım fena ağrıyor.normal bir duruş sergileyemediğimden acıdan dolayı,babam görmesin diye oturamadım masaya
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X