Zor dönemler

Babanızın öfkesi eşinize ve büyük ihtimalle siz eşinize tepki göstermediğiniz için size de tepkili. Eşinize ciddi bir tepki göstermiyorsunuz bence. Kaldırıyorum kalkmıyorum, diyorsunuz. Aileniz ile aranızdaki tüm çatışmaları okuduk ama eşiniz ile ilgili okuduğumuz tek şey, 9.30'da 10'da açıyor. Kaldırıyorum kalkmıyor. O büfe saat kaçta kapanıyor ki? Orası dönerci ama o dönerin asılması pişmesi... düzgün bir şekilde işletilse belki çok iyi kârı olacak. Elbette oraya yardımcı birisi gerekiyor, babanız bu konuda ne diyor? Bakın babanız sizin için açmış orayı. Eşinize karşı o kadar tepkisizsiniz ki çoğumuz buna tepki gösterdik. Ben başta dükkanın ne olduğunu bile anlamadım. Herhalde rent a car falan dedim. Siz eşim ezilmesin derken kendinizi ezmişsiniz.
 
Öncelikle herkese merhaba.çok uzun lütfen sıkılacak olanlar okumasın Çok yalnız hissediyorum kendimi bu yüzden buraya yazmak istiyorum. Sadece içimi dökmeye ihtiyacım var. Geçen yıl bu zamanlar eşim işinden ayrıldı. 3 ay kadar da iş bulamadı çok çabalamadı birde kış zamanı kolay iş bulunmuyor zaten. Babam beni aradı dükkan devralmış eşim için. Burada çalışacak dedi. Eşimi çok zor ikna ettim. Aileyle iş olmaz bak sorun çıkar dedi inanmadım. İşimiz yokken bize açılan bu yer içim eşimle çok mahçuptuk. Babam normalde istişare eden bin kere düşünüp bir adım atab bir insandı ama o dönem bize danışmadan haberimiz bile yokken iki dükkan daha devraldı. Birini biraz kullandı diğeri çoğu zaman kapalı durdu. Bir çok araba satın aldı kiralamak için. Hatlar satın aldı servis için. Bianda oldu hepsi. Babam bize dükkan devraldığından beridir çok sinirliydi herkesi kırıyordu ama sanki eb çok beni. Müşterilerin, yabancıların yanında bana bağırır hatta yerin dibine e sokardı. Dükkanda çok ağlamışlığım vardır. İlk başlarda güzelce uyardım baba daha fazla bişeyler alma diye. Dik dik konuşuyorsun deyip her seferinde kavga ettik. Annem babam her seferinde bu dükkan size açıldı deyip durdu. Anneannemi arardım hal hatır sormaya birazda dertleşmeye oda aynısını derdi. Susun susun çalışın işi yoktu kocanın.. Bana ayrı eşime ayrı söyleniyor bunlar. Eşim ilk başlarda dükkanı benimseyemedi yalan yok ama sonradan açıldı çabaladı. Tek suçu babam 9 da dükkan açık olacak derdi eşin 9.30 - 10 gibi açardı bu hep sorun oldu aile arasında. babam sıkıştıkça sıkışıyordu. Babamla annem en baştan beridir dükkanda bizimle çalışıyorlardı ben onlar daha az yorulsun diye biraz da mahcubiyetten çocuğumu kanguruya takar yinede çalışırdım. Babam beni dükkandan iki kez kovana kadar yinede çalıştım. Annem rahatsızlandı artık çalışamayacak. En son olayda buradan başladı. Oğlum 40 derece ateşlendi eşim de merak etti anneme demiş oğluma bi gidip bakayım siz Yoğunluk olursa beni çağırın. Yoğunluk olmuş ve çağırmadılar. Babam bana öyle bir kızmış ki çocuğa kendi bakamıyor mu niye eşini çağırıyor vs vs. Annem eşime demiş ki başka yerde çalışsan çıkabilecek miydin. Bende bunun üzerine dükkana gittim babamla kavga ettik. Susmadım dik dik konuştum. Babam beni kovdu ben giderken annem seslendi dönmedim gittim. 1 ay küs kaldılar. Bayramda gittim babam bağırdı kızdı ve küslüğü tamamen bitirdi. Ama annem 4 ay küs kaldı benimle. Zaten daha önceden kardeşlerimle tartışmalar yaşayınca diyormuş ben ona iyi bir ders vericem diye. Ve küstü. 4 kez konuşmaya çalıştım istemedi. Kardeşime demişki benden özür dileyecek. Bende dilemem dedim ben babamla tartışıyorum annemden niye özür dileyeceğim. Anneanne. Geldi memleketden. Oda abnemin küs olduğunu biliyormuş geldiğinden beri beni rencide edip durdu. Söylediğim konuştuğum şeyleri çarpıtarak aktardı annemgile. Birgün kardeşimle konuşurken benii kolumdan çekiştire çekiştire salona götürmeye çalıştı anneanne bişey konuşuyorum dedim elini çektim. Bana küstü babamın yanında, neden küstün dedim olay patladı nerelere vardı. Arkamdan kardeşime demişki o beni itti. Benden özür dileyecek. Babam zaten beni suçlu buluyor konuşmak için balkona çekti o anda annem geldi kapa çeneni dedi ben babamla konuşuyorum anne dedim babam tabi dik olduğum için daha çok kızdı. Annem geçen hafta barıştı benimle Sonra teyzem geldi memleketten. Oda biliyormuş olayları ki geldiğinden beridir bir nasılsın bile demeden dik davranmaya başladı. En son ben dükkanda çalışırken geldi ve asıl kıyamet o zaman koptu. İlk önce eşimin çalıştığı dükkana gitmiş kardeşimle .niye 9.30 a açıyorsunuz dükkanı demiş. Müşterilere de byle surat asmayın sakın sakınnn demiş işaret parmağıyla işaret ederek. Sonra benim yanıma geldi bir hışım. Dükkana girer girmez 9.30 da dükkanı niye açıyorsunuz dedim surat astılar bizede bişey ikram etmediler dedi. Tryze dün pazartesiydi canımız çıktı açamamışlardır dedim. Annenle babanı düşün o zaman dedi. Orası size kalacak dedi (zaten bunu her fırsatta annem babam anneannem söylüyordu birde teyzem çıktı) teyze biz zaten onlar çalışmasınlar diye çaba sarfediyoruz dedim. Olaylar kafamda allak bullak. Safece baktım kalbim hızlı hızlı atıyor teyze kapatalım konuyu dedim ama sonra nasıl oldu bilmiyorum teyzem otur şuraya dedi dik dik. Bende oturmayacağım dedim dik dik. Dükkanın arkasına gittim teyzem üzerime doğru geldi bi anda birbirimizin yakasındaydık o benim yakamda bende onu ittirmeye çalıışyordum. Kardeşim napıyorsun teyze dedi bunu hatırlıyorum arkadan oğlumun hıçkırarak ağlayan sesini duyduğumu teyzemin beni aynaya sıkıştırdığını benim var gücümle bağırdığımı hatırlıyorum. Kardeşlerimizin bizi ayırmasıyla oğlumu aldım. Teyzem senin haberlerini taa..... ... Duyupta oralardan bile sinir oluyordum bana bunu yapan annesine babasına ne yapmazki dedi. Sen bittin benim için bundan sonra dedi sende benim üzerime yürüdün ya sende benim için bittin dedim allah kuru iftiradan saklasın dedi ben bağırıyorum o bağırıyor kardeşim sus sen sus diye
Beni susturmaya çalışıyor. Dükkandan gittim babam öğrenmiş çok kızmış benimle konuşacakmış. Annem duyarsa seni evlatlıktan reddeder siler diyorlar. Ben ise bana hepsinin bu kadar yüklenmesine anlam veremiyorum. Babam o dükkanı devralırken eşime dedi ki ben sana eleman tutucam başlarında olacaksın Dedi. Sigortan olacak dedi vs vs. Eşimin sigortası aylar sonra yarım yatmaya başladı tatilimiz yok sabah akşam dükkanın çoğu işini eşim yapıyor yetişemiyor bile eleman yok. Yardım eden yok. Maaşa zam yok. Ha allah razı olsun deyip sesimizi çıkartmıyoruz durumları zorda deyip susuyoruz. Eksiğimiz kusurumuz da illaki oluyor. Ama sırf 9.30 da açılmıyor diye ettiğimiz kavgaya bak. Teyzem beni öyle bir suçluyor ki bütün borca ben batırdım sanki babamı. Kaç kez uyardım. Dinlemedi beni. İçine şeytan kaçmış senin dedi. Ama bende yoruldum artık. Sürekli bi açık sürekli bir ikaz. Sürekli bir şikayet. Benim için dik diyorlar. Ama niye hepimiz ona yükleniyoruz demiyorlar. Eniştem mesela anneannemin artık bana gıcık olduğu için açığımı aradığını söylemiş kardeşime. Teyzem desen daha bana noldu bile demeden saldırmaya gelmiş sanki onca yolu. Annem zaten babamla tartışınca direkt küstü. Ya aile arasında illaki tartışma olur. Bu olaylar ne kadar büyüdü. Kendimi hepsine tek tek savunmaktan yoruldum
Esinizde evliya sabrı varmıs mübarek..
Gururunz da mı yok anlayamadım onca seye ıyı dayanmıssınz bska iş yok sanki mantklı düsünün ayrılın
 
O kadar laf o kadar olay olduktan sonra eyvallahım olmaz. Yaklaşmam bile. Şimdi hiç bir şey olmamış gibi çalışmaya devam mı edeceksiniz. Çok çirkin tavırlara maruz kalmışsınız. Başta kahvaltıcı dükkanı diye anlayınca evet eşin sorumsuz gibi geldi ama döner dükkanı ve eşin de ekstrem yoruluyormuş bilemedim. Başka işlere baksanız mı acaba.
 
Ozel yada devlete girsen kart basıp girer kart basıp çikarsın .3 gun 5 dk gec kal verirler eline çıkışını .
Eski insanlar duzen istiyor bu konuda haklilar .
Gerisi size kslmis bırakin isinize gelmiyorsa
 
Bu kadar yüz göz olmaya gerek yok bence. Siz de memnun değilseniz başka bir is bakın kendinize. Hem onların verdiği işte çalışıp hem de sürekli didişmek çok saçma. Anlaşamıyorsanız başka bir işe girin olsun bitsin.
 
Huzur istiyorsanız mecburen başka işe bakması gerekiyor eşinizin ama şuanda öyle bir imkan yoksa çok zorda olsa mecburen iadre etmek gerekiyor Allah yardımcınız olsun dua edin
 
X