- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
- #1
Merhabalar. Selamlar. Evet olmuyor zorla güzellik, yedi senelik kayınvalide ilişkimden çıkarttığım sonuç bu. Kayınvalidem malesef beni sevemedi ancak nazik bir kadın olması bunu en azından yüzüme vurmasını engelliyor.
Eşimin ilk benim ikinci evliliğimiz ve aramızda altı yaş var ben büyüğüm. Biz arkadaş olarak başlayıp özellikle ben yaş farkından ötürü ciddi düşünmezken bambaşka bir yola saptık. Eşim olgundur bense çocuksuyum. Farklı karakterlerde olsak da çok iyi anlaşan eğlenceli bir çiftiz, kavga gürültümüz olmaz iyiyiz yani mutluyuz.
Kayınvalidem bir gün eşime ( o zaman sevgiliydik) ya o ya ben demiş eşim de kapıyı çekip çıkmıştı. Nişan dönemimizde de beni aramadı sormadı kötü de değildi ama mesafeliydik. Evlendikten sonra da bir kere ağzından güzel söz duymadım. Yazlığa giderdik komşular bana bayılır över, kaynanam (hak etti bunu askskskskskdk) öyle dururdu put gibi. Ve bu sene doğumgünümde aramadı, aile wp grubunda kutladı. Ve sanırım eşim sitem etti ki gece 22:30’da süpriz yaptık diye çiçeksepetinin en dandik plastik tadı olan yenilebilir çiçeklerinden geldi. Beni aramıyor, eşimi arıyor zaten artık. Bugün eşim Vive’yi vereyim mi dedi benimle konuşmadı.
Ben de doğumgününü mesajla kutlayıp çiçek almayı bırakmaya, aramamaya karar verdim. Çünkü zorla güzellik olmuyor bunu anladım sevilmiyorum.
Bunların haricinde iyiyizdir ama mesela bir yol tarif edecek, anlatır ve yürüyün de zayıflayın az der. Sana ne istersem tahterevanla giderim! Ya da mesela üşürüm şal isterim “ sana uymaz küçük hepsi” der. Şallar standart değil mi yahu
Böyle böyle kilo şakaları falan işte. Başka bir şeyini görmedim Allah için ama doğumgünümü kutlamaması koymadı değil sanki ben yokum gibi davranıyorlar.
Ha şimdi aklıma geldi, bize ev alırken eşim tapu işlemlerini sorunca “boşanırsanız mal paylaşımı olur kendi üstümde kalsın” demiş, eşim de çok kızmış. Ağzından kaçırmıştı bana. Böyle de küçük hesaplar olmadı değil yani :)
Artık yaranmak için kendimi paralamaya gerek duymayacağım bu açıdan da iyi oldu diyebilirim. Okuyanlara teşekkür ederim.
Eşimin ilk benim ikinci evliliğimiz ve aramızda altı yaş var ben büyüğüm. Biz arkadaş olarak başlayıp özellikle ben yaş farkından ötürü ciddi düşünmezken bambaşka bir yola saptık. Eşim olgundur bense çocuksuyum. Farklı karakterlerde olsak da çok iyi anlaşan eğlenceli bir çiftiz, kavga gürültümüz olmaz iyiyiz yani mutluyuz.
Kayınvalidem bir gün eşime ( o zaman sevgiliydik) ya o ya ben demiş eşim de kapıyı çekip çıkmıştı. Nişan dönemimizde de beni aramadı sormadı kötü de değildi ama mesafeliydik. Evlendikten sonra da bir kere ağzından güzel söz duymadım. Yazlığa giderdik komşular bana bayılır över, kaynanam (hak etti bunu askskskskskdk) öyle dururdu put gibi. Ve bu sene doğumgünümde aramadı, aile wp grubunda kutladı. Ve sanırım eşim sitem etti ki gece 22:30’da süpriz yaptık diye çiçeksepetinin en dandik plastik tadı olan yenilebilir çiçeklerinden geldi. Beni aramıyor, eşimi arıyor zaten artık. Bugün eşim Vive’yi vereyim mi dedi benimle konuşmadı.
Ben de doğumgününü mesajla kutlayıp çiçek almayı bırakmaya, aramamaya karar verdim. Çünkü zorla güzellik olmuyor bunu anladım sevilmiyorum.
Bunların haricinde iyiyizdir ama mesela bir yol tarif edecek, anlatır ve yürüyün de zayıflayın az der. Sana ne istersem tahterevanla giderim! Ya da mesela üşürüm şal isterim “ sana uymaz küçük hepsi” der. Şallar standart değil mi yahu
Böyle böyle kilo şakaları falan işte. Başka bir şeyini görmedim Allah için ama doğumgünümü kutlamaması koymadı değil sanki ben yokum gibi davranıyorlar.Ha şimdi aklıma geldi, bize ev alırken eşim tapu işlemlerini sorunca “boşanırsanız mal paylaşımı olur kendi üstümde kalsın” demiş, eşim de çok kızmış. Ağzından kaçırmıştı bana. Böyle de küçük hesaplar olmadı değil yani :)
Artık yaranmak için kendimi paralamaya gerek duymayacağım bu açıdan da iyi oldu diyebilirim. Okuyanlara teşekkür ederim.
Bir sürü anne, baba bunu düşünür herhalde alırken.
