Zülüm

ben asla hazmetemem hazmetmedimde böle bişeyi ne haksızlığa gelirim ne hakkımı yediririm nede başkasının hakkını yedirtiririm zaten bunların aksii yapan insanlara ASLINDA İNSAN DEMEK BİLE ÇOK YANLIŞŞŞŞ

burbuk .!.:

Bu yaşıma kadar burnumu sokmadığım olay kalmadı. Arkadaşlarımın ve ailemin beni neden manyak diye çağırdığını anlıyorum aslında. Yolda giderken hiç tanımadığım birine yapılan bir haksızlıkta bile pat diye olaya dalan biriyim. Haksızlığa normal tahammül gösteremediğimden ortalığı karıştırıyorum. Ama ne olursa olsun susmuyorum. Hatta tehdit bile aldım. "biz ..... yız adamı gelir işyerinde hacamat ederiz" diye haber bile yollandı. Babam çok korkmuştu ama ben mahallenin ortasına çıkıp tüm mahalleyi başıma toplayıp ortalığı inletmiştim.
Ailem tanımadıklarıma bile neden müdahale ettiğimi anlamıyorlar ama içim dayanmıyor işte.
Mesela ben çalıştığım için apartmanda oturanları fazla tanımam, geçenlerde bir kaç gün raporluydum. Öğlen saatlerinde bir çocuk ağlaması duyuyordum. Ama nasıl ağlamak. Dedim çocuğun annesine Allah sabır versin. Ne şımarık bir çocuk bu böyle diye düşünürken, yan komşum bir gün kapımı çaldı. Bana "üst kattaki kadının her gün bu saatlerde çocuğunu dövdüğünü" söyledi. "Neden müdahale etmiyorsunuz" dediğimde, "bize ne onun çocuğu" dedi, hemen diafondan kapıcıyı çağırdım ve duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum. Doğru dedi. Kapıcıyı kolundan tuttuğum gibi üst kata çıktım. Kapıyı vurdum kadın çıktı ki kendini hiç tanımam "Çocuğu neden dövüyorsun" dedim. "Sana ne, çocuk benim çocuğum" dedi. İtip içeri girdim çocuk koltuğun kenarına sinmişti, 5-6 yaşlarındaydı. Kucaklayıp aldım engel olmaya kalkınca ittim ve hemen evime gidip kapıyı kapattım. Polisi aradım. Sağolsun geldiler, kadında kocasını aramış, kocasıda benim eşimi. Tabi ortalık karıştı. Sonuçta bir daha yapmamak üzere çocuğu geri verdiler. Olayın peşini bırakmadım artık apartman sakinleri ağlama sesi duymadıklarını söylediler. Bir kaç ay öncede okula (ana sınıfında okuyormuş çocuk) babasıyla giderken gördüm ve çocuğa "annen sana vuruyor mu?" diye sordum. Kadının kocasına da "her daim sizi gözetliyorum bir daha birinden bir şikayet duyarsam bu sefer sosyal hizmetleri arıcam bilesiniz" dedim. Meğer kadının psikolojik problemleri varmış, bu olaydan sonra tedavi görüyormuş. Yani anlıcanız hala tetikteyim. Varsa bir sorun arayın gelsin burbuk dağıtsın ortalığı delikafadulden

Genişletmek için tıkla...

Sizi tebrik ederim bu kadar cesurca davrandığınız için. Bundan 1-2 ay önce evimde öyle bir olay yaşandıki o an ev sahibi olarak mı diyeyim yoksa şaşkınlıktanmı halâ bilemiyorum müdahale edemedim. Olay günü evimde günüm vardı 5 - 6 arkadaş oturuyoruz. Aynı zamanda çocuklarımızda sınıf arkadaşları, çocukların okuldan gelme saatinde apartmanda bir erkek sesi ama ne ses, o ara çocuklar zile bastı ben açtım, adam hala bağırıyor tabi ben hiç üzerime alınmadım çünkü tanımıyorum adamı, o arada diğer bir arkadaşta kapıya çıktı ve içerideki arkadaşlardan birini çağırdı. Kadıncağız daha ne olduğunu bile anlayamadan okkalı bir tokat yedi, adamın söylediği laflarda cabası ve adam hem eşini hemde 7 yaşındaki kızını itekleyerek eve götürdü. Meğer adam evi bilmediği için çocukları takip etmiş, kadının suçu ise eşine haber vermeden şu en çok satışı yapılan kozmetik firmalarından birinin ürünlerini satması o gün hepimiz şoke olduk ve hiç birimiz bir şey diyemedik ama halâ kendime çok kızıyor ve affedemiyorum neden çıkıpta adama müdahale etmedim diye keşke sizin kadar yürekli olabilseydim

burbuk .!.:

Bu yaşıma kadar burnumu sokmadığım olay kalmadı. Arkadaşlarımın ve ailemin beni neden manyak diye çağırdığını anlıyorum aslında. Yolda giderken hiç tanımadığım birine yapılan bir haksızlıkta bile pat diye olaya dalan biriyim. Haksızlığa normal tahammül gösteremediğimden ortalığı karıştırıyorum. Ama ne olursa olsun susmuyorum. Hatta tehdit bile aldım. "biz ..... yız adamı gelir işyerinde hacamat ederiz" diye haber bile yollandı. Babam çok korkmuştu ama ben mahallenin ortasına çıkıp tüm mahalleyi başıma toplayıp ortalığı inletmiştim.
Ailem tanımadıklarıma bile neden müdahale ettiğimi anlamıyorlar ama içim dayanmıyor işte.
Mesela ben çalıştığım için apartmanda oturanları fazla tanımam, geçenlerde bir kaç gün raporluydum. Öğlen saatlerinde bir çocuk ağlaması duyuyordum. Ama nasıl ağlamak. Dedim çocuğun annesine Allah sabır versin. Ne şımarık bir çocuk bu böyle diye düşünürken, yan komşum bir gün kapımı çaldı. Bana "üst kattaki kadının her gün bu saatlerde çocuğunu dövdüğünü" söyledi. "Neden müdahale etmiyorsunuz" dediğimde, "bize ne onun çocuğu" dedi, hemen diafondan kapıcıyı çağırdım ve duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum. Doğru dedi. Kapıcıyı kolundan tuttuğum gibi üst kata çıktım. Kapıyı vurdum kadın çıktı ki kendini hiç tanımam "Çocuğu neden dövüyorsun" dedim. "Sana ne, çocuk benim çocuğum" dedi. İtip içeri girdim çocuk koltuğun kenarına sinmişti, 5-6 yaşlarındaydı. Kucaklayıp aldım engel olmaya kalkınca ittim ve hemen evime gidip kapıyı kapattım. Polisi aradım. Sağolsun geldiler, kadında kocasını aramış, kocasıda benim eşimi. Tabi ortalık karıştı. Sonuçta bir daha yapmamak üzere çocuğu geri verdiler. Olayın peşini bırakmadım artık apartman sakinleri ağlama sesi duymadıklarını söylediler. Bir kaç ay öncede okula (ana sınıfında okuyormuş çocuk) babasıyla giderken gördüm ve çocuğa "annen sana vuruyor mu?" diye sordum. Kadının kocasına da "her daim sizi gözetliyorum bir daha birinden bir şikayet duyarsam bu sefer sosyal hizmetleri arıcam bilesiniz" dedim. Meğer kadının psikolojik problemleri varmış, bu olaydan sonra tedavi görüyormuş. Yani anlıcanız hala tetikteyim. Varsa bir sorun arayın gelsin burbuk dağıtsın ortalığı delikafadulden

Genişletmek için tıkla...

o yavrucağın duası size iki cihan yeter..
keşke bizim komşularımız da sizin gibi hassas olsalarmış..
kardeşimle beraber sindirilmişliğimizi hatırladım..
kollarımızda ki bacaklarımızda ki zihnimizde ki morlukları..
daha acısı hala etkisini katmer katmer yaşıyor olmamızı..

burbuk .!.:

Bu yaşıma kadar burnumu sokmadığım olay kalmadı. Arkadaşlarımın ve ailemin beni neden manyak diye çağırdığını anlıyorum aslında. Yolda giderken hiç tanımadığım birine yapılan bir haksızlıkta bile pat diye olaya dalan biriyim. Haksızlığa normal tahammül gösteremediğimden ortalığı karıştırıyorum. Ama ne olursa olsun susmuyorum. Hatta tehdit bile aldım. "biz ..... yız adamı gelir işyerinde hacamat ederiz" diye haber bile yollandı. Babam çok korkmuştu ama ben mahallenin ortasına çıkıp tüm mahalleyi başıma toplayıp ortalığı inletmiştim.
Ailem tanımadıklarıma bile neden müdahale ettiğimi anlamıyorlar ama içim dayanmıyor işte.
Mesela ben çalıştığım için apartmanda oturanları fazla tanımam, geçenlerde bir kaç gün raporluydum. Öğlen saatlerinde bir çocuk ağlaması duyuyordum. Ama nasıl ağlamak. Dedim çocuğun annesine Allah sabır versin. Ne şımarık bir çocuk bu böyle diye düşünürken, yan komşum bir gün kapımı çaldı. Bana "üst kattaki kadının her gün bu saatlerde çocuğunu dövdüğünü" söyledi. "Neden müdahale etmiyorsunuz" dediğimde, "bize ne onun çocuğu" dedi, hemen diafondan kapıcıyı çağırdım ve duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum. Doğru dedi. Kapıcıyı kolundan tuttuğum gibi üst kata çıktım. Kapıyı vurdum kadın çıktı ki kendini hiç tanımam "Çocuğu neden dövüyorsun" dedim. "Sana ne, çocuk benim çocuğum" dedi. İtip içeri girdim çocuk koltuğun kenarına sinmişti, 5-6 yaşlarındaydı. Kucaklayıp aldım engel olmaya kalkınca ittim ve hemen evime gidip kapıyı kapattım. Polisi aradım. Sağolsun geldiler, kadında kocasını aramış, kocasıda benim eşimi. Tabi ortalık karıştı. Sonuçta bir daha yapmamak üzere çocuğu geri verdiler. Olayın peşini bırakmadım artık apartman sakinleri ağlama sesi duymadıklarını söylediler. Bir kaç ay öncede okula (ana sınıfında okuyormuş çocuk) babasıyla giderken gördüm ve çocuğa "annen sana vuruyor mu?" diye sordum. Kadının kocasına da "her daim sizi gözetliyorum bir daha birinden bir şikayet duyarsam bu sefer sosyal hizmetleri arıcam bilesiniz" dedim. Meğer kadının psikolojik problemleri varmış, bu olaydan sonra tedavi görüyormuş. Yani anlıcanız hala tetikteyim. Varsa bir sorun arayın gelsin burbuk dağıtsın ortalığı delikafadulden

Genişletmek için tıkla...

bravooalkisalkisalkis alkisalkisalkis alkisalkisalkis

akasya26 .!.:

o yavrucağın duası size iki cihan yeter..
keşke bizim komşularımız da sizin gibi hassas olsalarmış..
kardeşimle beraber sindirilmişliğimizi hatırladım..
kollarımızda ki bacaklarımızda ki zihnimizde ki morlukları..
daha acısı hala etkisini katmer katmer yaşıyor olmamızı..

Genişletmek için tıkla...

:çok üzgünüm:

akasya26 .!.:

o yavrucağın duası size iki cihan yeter..
keşke bizim komşularımız da sizin gibi hassas olsalarmış..
kardeşimle beraber sindirilmişliğimizi hatırladım..
kollarımızda ki bacaklarımızda ki zihnimizde ki morlukları..
daha acısı hala etkisini katmer katmer yaşıyor olmamızı..

Genişletmek için tıkla...

canım benim çok üzüldüm...inş bundan sonra herşey çok güzel olur....

benim de tahammül edemediğim çocuklara ve yaşlılara yapılan zulüm ve hasızlık...
bazen diyorum Allahım çocuk kıymeti bilmeyenlerin çocukları oluyo benim olsa nekadar farklı olur...doğru düzgün bir birey olarak yetiştiririm..ama işte herşey bizim dediğimiz gibi olmuyo..Rabbimin vardır bir bildiği diyorum...yetim yurtlarında çocuklara yapılan işkenceler..o anda orda olsam nebilim çok kötü şeyler yaparım gibi geliyodu izlerken ..küçücük masum çocuklar..ama burda ilk suçlular doğurup oraya atan anneler babalar...madem bakamıycaksın neden doğuruyorsun...sonrasında huzur evindeki yaşlılar..onlara işkence yapan bakıcılar...Allahım yazarken bile titriyorum..neden aciz güçsüz insanlar bu tür haksızlıklara maruz kalıyorlar..bir insanın böylesine insana, ilgiye ,sevgiye muhtaç yaşlılara çocuklara eli kalkar zarar verir hiç aklım almıyo inanın..evt bizde bireyler olarak olarak bu tür yerlere sık sık gidip ziyaretler edip onlara yanlız olmadıklarını hisstirmemiz gerekiyo diye düşünüyorum arkadaşlar..ve onlara yapılan hakzılıklar karşısındada susmamaız gerekir diye düşünüyorum...Rabbim böyle kalpsiz insanlardan cümlemizi korusun inş..