hamile olduğumu öğrendiğimden beri tüm doğum hikayelerini okudum ve bir gün sizlerin de benim doğum hikayemi okumanızı istedim.2011 Temmuz ayında yıllık iznimiz için tatil planları yaparken tam tatile gelecek olan periyodumu geciktirmek için ilaç almaya karar vermiştim ama içimden bir ses önce bir test yap dedi. çocuk istediğimiz yoktu, planlı değildi ama belki takvim yöntemimiz olur da bu ay tutmamıştır belki diye test yaptım:) test negatifti..üzülmüştüm..hiç çocuk istemediğim halde üzülmüştüm..daha sonra tatilde ilaç kullanmaktan vazgeçtim "aman boşvr hormonlarımla oynamayayım,olmadı tampon kullanırım"dedim ve geciktirici kullanmadım.iyi ki de kullanmadım. tatilde regl olmadım çünkü ve döndüğümüzde yaptığım testte bu sefer pozitifti:) ilk 4.5 ay ,devamlı mide bulantılarım vardı, işe gidemedim , sadece evde yattım durdum.sonra yavaş yavaş düzeldim ve son aylara kadar harika bir hamilelik geçirdim. bu sırada dediğim gibi çokça doğum hikayesi okudum araştırdım. ve normal doğumdan çok korktuğumu fark ettim. ayrıca doktorum da sezeryancı olduğundan bu konuda beni hiç rahatlatmadı.tam tersine, " rahim muayenesi bile yaptıramıyorlar normal doğurucaz diye hevesleniyorlar"diye normal doğuma olan yaklaşımını dile getirdi. ancak bari geleceği günü kızım kendi seçsin dedim ve gn almadan kızımın doğacağı günü beklemeye başladım. tam 39. haftanın bittiği cuma akşamı benim artık iyice umudum kesilmişti. herhalde bu çocuk doğmayacak diyordum:)) o gece moralim bozuktu, bir durgunluk geldi bana. gece 1.5 da regl sancısıyla uyandım. tuvalete gitme ihtiyac duydum. kimseye haber vermeyip beklemeye karar verdim. tekrar yatım. ama bu sefer bir sancı daha..tuvalete gittim ve sıvı geldiğini fark edince eşime bağırdım:"aşkım galiba doğuruyorum":)) annemi de uyandırıp, eşyaları alıp,doğruca hastanenin yolunu tuttuk. saat 2.30da hastane önüne geldiğimizde suyum boşaldı. odaya çıktık. nstye bağlandım. herşey çok değişikti.bir hastane odasında olmak,az sonra bir ameliyata girecek olmak ve bir bebek sahibi olmak..saat 3.00 de ameliyathaneye alındım.öncesinde muayenem yapılmıştı ,amekilat masasında doktorum başka bir doktora"esra hanım 4cm açıklıkla geldi, kendi isteğiyle sezeryan olacak "dediğinde çok şaşırmıştım. bazılarının saatlerce ter döktüğü 4cm açıklık 1.5 saatte olmuştu ama ben sezeryana giriyordum. kimsenin konuşmadığı,ne olduğunu anlayamadığım,şaşkın şaşkın bakındığım bir epidural sezeryan sonrası doktor "haydi yallah hop hop hop"diye kızımı çıkardı:)) 14 Nisan 3.30da kızım dünyaya geldi. pespembe..tombik.. öyle güzel görünüyor ki.. hemşire odasına giderken yanıma getirdiler,öptüm..çok değişik bir duygu..ne olduğunu anlayamadığım..ama çok güzel.. sonrasındaysa gerçek hayata döndüm.sezeryanın ne kadar zor bişey oluğunu anladım.ben oh kolayca alacaklar bitecek sanırken büyük bir ameliyat geçireceğimi es geçmiştim. sonrasında dikişlerin acısı, yürüyememe, tuvalete çıkamama. bi kolumda, serum,belimde epidural,altta sonda, hemşirelerin biri ağrı eksici yapar öbürü rahim toplayıcı iğne,öbürü mide bulantısı için iğne derken, delik deşik oldum:) bir de epidurale alerji yapan vücudum sebebiyle sağ bacağım hiç tutmadı, göğüslerimden süt aka aka MRlara girdim. kist var belinizde diye korkutuldum, sütüm kesilecek diye üzülmemeye çalışırken bile için için ağladım.bacağım yavaş yavaş açıldı,ama bana hala ağrıyan ve hissiz bir bacak bıraktı. üstüne lohusalık depresyonu yaşadım..bebeğim çok ağlıyordu ve hemşirelerin "katta en çok senin bebeğin ağlıyor" gibi saçmalamaları yüzünden depresyona hızlı bir giriş yaptım.ama Allahtan 2 haftada eşimin ve annem desteğiyle atlattım. o günler hiç geçmeyecek gibi geliyordu ama hepsi geçti gitti. kızımın sarılığı geçti, kolik bitti. benim bacağım eskisi gibi olmasa da en azından sakat kalmadığıma dua ediyorum. ama doğumdan hemen sonra herkese aynı şeyi söyledim ,hala da arkasındayım: keşke o kadar korkup da sezeryan olmasaydım. normal bir vajinal doğum yapmaya çok müsaitken kendi kendime bir sürü eziyete sebep oldum ama bilemezdim tabi.yaşayarak öğrendim. şimdi kızım DEFNE EGE 5.5 aylık ,çok sevimli ,ve sanki ben o günleri hiç yaşamadım..:))
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
14 Nisan2012 doğum hikayemiz
- Konu Sahibi esraerb
- Başlangıç Tarihi
- 20 Eylül 2011
- 338
- 8
Allah analı babalı büyütsün yavrunuzu. Zor günler geçirmişsiniz. kendimi hatırladım, hatırlamak dahi istemediğim o günleri.
Ya bi de ilk doğum, Rabbim 1,5 saatte 4 cm açıklık vermiş.
Doktorunuzun sizi normale yönlendirmesi lazımdı ama maalesef. keşke o an normal deseydiniz.
Neyse hayırlısı buymuş. inşallah sizde benim gibi ikinci bebeğinizi normal doğurursunuz.
Ya bi de ilk doğum, Rabbim 1,5 saatte 4 cm açıklık vermiş.
Doktorunuzun sizi normale yönlendirmesi lazımdı ama maalesef. keşke o an normal deseydiniz.
Neyse hayırlısı buymuş. inşallah sizde benim gibi ikinci bebeğinizi normal doğurursunuz.
çok teşekkür ederim, hepimizin yavrularının için en iyisi olsun inş. sizin ilk doğum sezeryandı da ikinci normal mi oldu?
- 20 Eylül 2011
- 338
- 8
Evet. ilki sezaryen, ikinci de Allah' ıma şükür çok istediğim normal doğumu yaşadım. Rabbim isteyen tüm annelere nasip etsin.
sizin adınıza çok sevindim. Türkiyede oldu bu normal doğum değil mi?vallahi gördüğüm ilk örneksiniz, soru yağmuruna tutmak istiyorum sizi:))) hangi hastanede olsu? nasıl oldu:))
:)) tez zamanda kurtulursunuz inş siz de sağ salim. merak etmeyin sayılı gün çabuk geçiyo ,hamileliğin tadını çıkarın. kendinizi sezaryenin bir ameliyat olduğuna alıştırın da benim gibi sonrası zor olmasın:)
- 20 Eylül 2011
- 338
- 8
Çok teşekkür ederim. Evet Türkiye' de oldu. İstanbul/İkitelli Batı Bahat Hospital- Dr. M.Ali Serkan Özkul
canım ssvd öyküm bu sayfada yazıyor. her zaman soru sorabilirsin. Büyük bir zevkle cevaplarım.
http://www.kadinlarkulubu.com/gebelik/271193-ssvdsezeryan-sonrasi-vajinal-dogum-15.html
Son düzenleme:
- 17 Mart 2009
- 54
- 0
- 38
Benzer Konular
